CORDYCEPS OPHIOGLOSSOIDES (EHRH.) LINK.
Slangentongvormige Cordyceps.
PI. 1909.
Stelsel va h Lin h a e ü s : Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
N atuurlijk st e l s e l : Cellulares Mycetes. Ord. Pyrenomycetes. Fam. Hypocreaceae. Sect. Scole-
cosporeae.
Geslachtskenmerken: Zie Dl. XVIII, N°. 1395.
So o r telijke kenm erk en : Stromatibus solitariis, raro caespitosis, simplicibus, rarissime ramosis,
flexuosis, compressiusculis, carnosis, intus flavis, 8—12 cm. altit., 5 8 mm. crass.; clavula peri-
thecigera oblonga, apice obtusa, aut attenuata, intus saepe cava, e peritheciis confertissimis, pro-
minutis scabra, rufo-nigrescente, circiter 2 cm. long.; stipite olivaceo, dein nigrescente, basi in
radices longissimas diviso; ascis cylindraceis, longissimis, 300 X 7 9, octosporis; sporidiis parallels
stipatis, filiformibus, 180 X 2—5 multiseptatis, demum in articulos subellipsoideos, 3-^4 X 2—3,
secedentibus, luteo-hyalinis; paraphysibus gracillibus. Conidiis in mycelio initiali byssoideo citrino
subglobosis, concoloribus.
Stroma alleenstaand, zelden zodevormend, enkelvoudig, zeer zelden vertakt, bochtig, eenigszins
samengedrukt, vleezig, van binnen geel, 8—12 cm. hoog, 5—8 mm. dik; de met perithecien bezette
knots langwerpig, aan den top stomp of versmald, binnenin dikwijls hol, ruw door de zeer dicht
opeengehoopte eenigszins uitstekende perithecien; roodachtig zwart, ongeveer 2 cm, lang; steel
olijfkleurig, later zwart wordend, aan den voet in zeer lange wortels verdeeld; sporenbuizen
cilindervormig, zeer lang, 300 X 7—9 p, achtsporig; sporen evenwijdig opgestapeld, draadvormig,
180 X 2—5 f* veeldeelig, ten slotte in geelachtig doorschijnende bijna ellipsoidische, 3—4 X 2—3 &
groote leedjes uiteenvallende; paraphysen slank. Conidiën in het citroenkleurige, draadvormige kiem-
mycelium gelijkkleurig, bijna bolvormig.
C. ophioglossoides (Ehrh.) Link Randb. 111. p. 347. Fr. Summ. Veg. Scand. p. 381; Sphaeria
ophioglossoides Ehrh. Beitr. III. p. 88. Sacc. II. p. 574; Oud. Rév. 11. p. 407.
Gr o e ip l a a t s: Leeft parasitisch op Elaphomyces granulatus en muricatus, bekend uit Zweden,
Finland, Duitschland, België, Frankrijk, Engeland, Italië, Noord-Amerika en Borneo.
N ederland : Reeds op vele plaatsen gevonden op Elaphomyces granulatus o. a. bij Den Haag
door Mej. D estr ée, Driebergen in 1882 door Oudemans, te Renkum en Doorwerth door B use, te
Lochem door Oudemans en by Apeldoorn in 1889 door J. T h . Oudemans. De afgebeelde planten
vond ik in het Park Braband onder Diepenveen, later talrijk in de bosschen bij de Kranekamp
onder dezelfde gemeente, steeds op vochtige plaatsen. Bovendien diende nog een exemplaar op
spiritus door Dr. Goethart verzameld.