Pecopteris Caiidolleaiia.
(T a f . X X X T U I . )
T. fioiide tii|)innata, ili,achidilius laoviljiis (? ) , piniia-
lis jiatciitilius suliinacqaalibiis oUoiigo-Iiiicarihas sabcoiiti-
guis vcl roaiotis apicc rotundatis iisquc ad basin discrclis;
I1C1TÌS secundariis b i- ct trifurcatis e nervo medio distiucfis-
siino angnlo subrecto egredientibns.
S c l i lo t l i . Flora dcr Vonv. Tab. V. Fig. 8 . P iilc ite s
aquilinus.
B r o n g n . Hist. nat. des veg. foss. I. ji. 30G. Tab. 100.
Fig. 2 . 3. P e c o p te ris a ffm is.
S t c r i ib g . Vers. ein. Flora d. Vonv. I. p . X X . JI. p. 148.
B r o n g n . Hist. nat. des vcg. foss. I. p. 3 0 5 . Tab. 100.
Fig. I. Pecopleris Candolleana.
S t e r n b g . Vers. II. p . 148.
R o s t . Dissert, p. 25.
— ebend. p. 2 0 . P e c o p te ris a qu ilin a .
G ö p p e r t S js t. Filic . foss. p. 3 2 1 . C ya th e ite s Candol-
leam ts.
U n g e r Gen. ct spec, plant, foss. p. 157.
Pecopteris Candolleana,
(T a b . X X X V I I I . )
P . frondc tripinnata, rliacJiidibus laevibus (? ), pninu-
lis patentibus subinaequalibus oblongo-linearibus snbconti-
giiis vel reinotis ajiice rotundatis nsque ad basiu discrctis;
nervis secundariis b ¡- et trifurcatis e nervo medio disfiiicíís-
símo ángulo subrecto egredientibns.
Filic ite s a qu i-
» iP ic se Pflanze wird bei Wettin und LöbejUii niclit selten
in schönen Brnclistücken gefniiden, wcslalb wir im Stande
sind , über die richtige Umgrenzung dieser Art genügende
Auskunft zn geben.
Brongniart versteht nntcr seiner P . Candolleana nur
eine Form mit ziemlicli entfernt stehenden, an der Basis
cingczogoneii Fiederchen, nnd trennt davon Pecopteris affi-
iiis, mit an der Basis gleichen, nnr genäherten Blättchen;
Göppert vereinigt hcidc nuter Cyatheites Candollcaims, womit
wir ganz einverstanden sind, bemerken ind ess, dass
unter nnsern Exemplaren eigentlich nnr die Form Pecopteris
affinis erscheint, indem selbst hei den Fragmenten, wo
die Blättchen entfernter sitzen, kanm eine basale Einschnn-
rnng wabrgenommen wird.
Aus nnscrer Abhildnng Fig. I . , welche zwei kräftige
parallel liegende Ficderbrnclistucke der Pecopteris Candolleana
darstellt, wird cs wahrscheinlich, dass dieser Farren
eine dreifache Ficdcrnng hesass, indem aus der Lage wohl
anf eine seitlich daran befindlich gewesene primäre Spindel
zn seliliesscn sein dürfte. Die theilwcise noch vorhandene
Kohlenhant der sccnndären Spindel ist zwar glatt, selieinl
aber doch sparsame kleine Höekereheu besessen zn haben
Ucber den Umriss der primnrci, Fiedern lässt sich nichts
S c l i lo t b . Flor, jirotog. tab. V . fig. ;
Unus.
B r o n g u . Hist. nat. vegct. foss. I. ji. 3 0 6 . tab. 100.
lig. 2 . 3 . P e c o p te r is a ffìn is.
S t e r u b g . Tentam. ilor. prim. I. p. X X . II. p. 148.
B r o n g n . Hist. nat. v eg. foss. I. p . 3 0 5 . tab. TOO. fig. 1.
P e c o p le ris Candolleana.
S t e r n b g . Teiifam. II. p. 148.
R o s t Dissert, ji. 25.
— ibid. p . 2 6 . P e c o p te ris aquilina.
G ö p p e r t Syst. Filic . foss. p. 3 2 1 . C ya th e ite s Candol-
lean us.
U n g e r Gen. et spec, plant, foss. p. 157.
f f 'r a gm c n ta insignia hiijns plantae e t Wettini ct Lohejuni
hand raro occiirriint ct dcfmitioneni eins accnratiorcni ad-
iiiittnnt.
Pecopteris Candolleana Brongniarti ad varictatciii pin-
unlis remotinscnlis, basi contractis Instructam referenda est,
cjiisqnc Pecopteris affinis pinnnlis basi aeqiialihiis .approxi-
raatis ab eo dignoscitnr. Goeppertus ntrainqne snb nomine
Cyatheites Candollcanns complectitur, quem scqniimir, qnam-
vis notandiiin esse censemns, specimina nostra omnia ad
Pecopteridein affinem specfarc, ot in fragmentis, in q„i|,„s
pinnulae separatae observautur, contractioncm basalem non
adesse.
Figura nostra 1. fragmenta duo robusta parallela piii-
narnin Pecopteridis Candolleaiiae cxbibens, pcrsnadet, frondem
tripinnatam adfuisse; sitns enim rhacbideni primari,™
lateralem indicat. Carbonis cntis rhacliidis, secnndaiiac cx
parte conservata, qnanivls la e v is, tamcn tubercula parva
passim habuisse vidctnr. Forma generalis idniiainm prlnia-
rianim non c in cc t, forma piiiiiai uni scciindariarnm lineari-
elongata, apice obtnsa observatur. Pinnnlac, tcrminalibiis
Bestimmtes sagen; die der sccnndären ist stets lin c a l-lä n g -
licli, stumpf. Die Fiederchen sind mit Ansiialinic einer Ver-
wachsiing an den Fiedercndcii, stets fr ei, bald mehr, bald
weniger genähert, line a l-län g lich , an der Spitze abgcrnn-
dct, etwas ungleich lang nnd nach oben ein wenig gekrümmt,
gegen das Ficdcrende iicliiiicn sie rasch an Länge a ll, wodurch
dieses stumpf, ja sogar wie gestutzt erscheint. Das
Endhlättclicii ist zwar meistens k le in , eiförmig riiiullicli,
indess hiswcilcn etwas grösser als die beiden unmittelbar
vorJicrgebcnden Fiederchen. D ie Länge der Fiederchen ist
hei verhältnissinässiger Breite variabel, nnd zwar beträgt
die Breite 1 — 2 " und die Läuge 5 — 8 " Rhoiiil. M.
M itte l- iiiid Scitennerven der Ficdcrclien sind stark
ausgeprägt, letztere cinfachgahlig, nnd dann beiderseits nur
wenig nach innen gckriiiiiiiit, und etwas rechtwinklig zum
Rande verlaufend; oder S g a h lig , wobei nur die rechtwinklige
Biegnng der beiden unteren Gabeln besonders markirt
ist. Schmächtige Exemplare , sowie die ohcni Flodcreiidcii
überhaupt, sind fast durchgängig eiiifacligablig, selten dass
ein drittes Acstchen binzukoinint. An dem Bruchstücke
Flg . 2 . , ivclches die meiste Uehereinstiminnug mit der A b bildung
der Pecopteris Candolleana bei Brongniart ze ig t
verhalten sich die Seitennerven, wie eben bemerkt wurde,
an dem in F ig . 1. dargostcliten Exemplare, sind dio sccim-
därcn Nerven in den Blättchen ziinäclist der Spindel v o i-
waltcnd S g a b lig , wechseln indess mit ciufacligabligen ab,
nnd erscheinen ganz so , wie sie dio vergrösserte Fignr vou
Fig. 3 n. ze igt; nacli den Ficdcrcndcn hin aber werden sie
vorwalfend oinfachgablig. In Fig. I. n. 3 . bemerkt man an
den Enden der secuudärcn Nerven eine angeufällige T c r -
dickniig (Fig. 3 a .) , was siclier auf raudstäiidige Sorcii hin-
dcntet. Dergleichen Ficderbriichstücke, nud zwar mit drci-
gabligcii N e rv en , verstand Rost unter Pecopteris aqiiilliia.
A ls eine langblättrigc Form unserer A r t ist auch das von
Schlotheim in der Flora der Torwc lt Tab. V . Fig. 8 . unter
dem Namen Filicites aqiiilinns frcilicli sehr roli abgcbildetc
Fragment anznsehen, wohin os wenigstens besser als zu
Pecopteris aqiiiliiia Brongn. passt.
Fig. 1. Primäre Fiedern, mit 2 - und Sgiihligcn Scitcn-
iiervcn in den Fiederchen.
F ig . 2 . Bruchstück einer primären Fieder mit meistens
2gahligen Scitennerven in den Fiederchen. Fig. 2 a. Die
Fiederchen etwas vcrgrössert.
F lg . 3. Bruclistäcke scciiudärcr Ficdorii, mit voi wal-
tenil 3gahligcn, an den Enden verdickten Seiteiiiiervcii iu
den Fiederclieu. Fig. 3 a. Die Fiederclieu etwas vergrössert.
(A n d r a e . )
connatis exceptis, pateníe», pins minusvc niiproximalae, oblongo
linear es, apice rotnndalae, subiuacqnalcs, apicem
versus siibeurvafae cvaduiit; versus n|,ieem jiinnarnm loiigi-
ludlne subito decrescunt, ita ut apicem pinnarum oblnsnm,
fere Iruneatum dicas. P;„„„la ,,„|dem terminalis plerumque
parva, o v ata, rotundata, Interdum tamcn duobus iiroxiinc
praeeedcntibns paullo major cxstat. Longilado ct latitudo
proporfioiialis pinnularum variat, illaiS — 8 lin ., liaec 1 — 2
lin. Rbeii. mens, attingit.
Nervi incdii et secundarii piiinulariim satis declarati
su n t, nervi secundarii ant simpliciter furenti, parnm inlror-
sum curvati angnlo siibrceto ud marginem dcenrrentes aut
trifnrcafi, raniulis inferioribus duobus sub ángulo recto cnrvatis
insigniti. Pinnulae angustae ufi pinnulae superiores
omncs semper fero simpliciter furcati occnrrunt, rarius ramu-
lustcrtin s accedit. In fragmento fig. 2. depicto, figurae P c -
coptendis Caudollcaiiac a Brongniarto datac simillimo, nervi
sccnndarii taiein strnctnram olfcrunt, qnalis modo dcscri|,tn
e s t , sed in specimine fig. 1. proposito nervi sccnndarii in
pinnnlis rhachidi vicinis pleriiniqnc trifurcati, cum nervis
simpliciter furcatis alternantes apparent, siculi lig. 3 a. acota
deiuonsfratur, sed versus pinnae apicem fnrcae simplices
praevalciit. In fig. 1. et 3. ad apices nervornm secniidanorura
intnmescentia beno jierspicitiir (Cg. 3 a .) , quac certe soros
marginales dcnnniiat. Talia pinnanini fragmenta nervis fri-
furcatis Rostius Pecopteridi aquilinae adscriboiida esse cen-
snit. Filicites aqiiilinns a Sclilotliciiiiio in Fiora prlmaeva
tab. V. fig. 8 . minns diligciitcr delineatus iiielliis ad varieta-
toin pinnnlis elongatis instrnctain qnam ad Pocopteridcm
aqiiilinain Brongn. referri deliet.
Fig. 1. Pinnae ]iriinnriac, ncrvis latcralibus piiinularum
b i- ct trifurcatis.
Fig. 2. Fragniciitimi jiinnae jirimariac, jiinnularuni nervis
secundariis plerumque bifurcatis. Fig. 2 a. pinnnlae
auctae.
Flg. 3 . Fragmenta pinnarum secundariarum, jiinnula-
riiiii nervis secundariis jiicrumque trifurcatis aj.ice incrassa-
tis. F ig . 3 a. pinnulae auctae.
( A 11 d r a c. )