Araucar i te» Hrandl iagi .
(H e f t y.) T a f . X X I n. X X I I .
A . B r a n d lin g i: lign i tuLiiIis, vasis cellulisque vertica-
libus m illis , iitriciilornm poris compositis scricbus 3 — 5 ,
saejie coiupressis, pentagoiüs; poris simplieibus irrcgiilaribus,
nialtiplicatis, aggregatis; i-adiis medullaribiis celliilis ima
Serie constitntis, poris 5 — 1 0 p a r v is, compositis, irregiila-
riter locatis.
L in d l. et liu iio n . Foss. Flor. I. tab. 1. P in ite s B r a n d -
lin g i. — W ith am intern, struct, of foss. vegetab. p-
7 3 . tab. 9 . lig. 1 — 6. tab. 1 0 . fig. 1 — 6 . tab. 1 6 . fig. 3.
Göppe rt Uebers. d. foss. Flora S cb le s. p. 2 1 8 . A ra tic a -
r i te s R ho d e anu s.
E n d lich e rS yn o p sisC o n ik r. p. 2 9 9 . A ra u c a r ite s (D a d o s c y -
loii) B ra n d lin g i.
M W * e u ü auch das Vorkommen aiifrcclit stehender Baume
mit ihren 'Wurzeln in den Gesteinsschichten bereits mcLr-
facli beobachtet is t und wir namentlich Uber den Fund eiucr
mit ihren Wurzeln versehenen S igillaria im Kohlengebirge zu
S t. Helens in Lancashire von E . W . B in n c y uud B o b .
H a r kn e s (London, Edinb. and Dublin Philos. Magaz. Octob.
1 8 4 5 ., daraus in F r o r i e p ’ s neuen Notizen 1 8 4 6 . N, 7 9 4 )
genauere Nachrichten b esitzen, so dürfte doch das Vorkommen
von Arancarien an ihrem ursprünglichen Standpunkte
bei W ettin und das eigeuthiimliche Verhalten derselben zn
der Schichtung von besonderem Interesse sein.
In einem Stcinbruche am Thierbe rge , eine Viertelstunde
nördlich von der Stadt Wettin g e le g en , wird ein Sandstein
ahgcbant, der wegen seiner Abweichung in der Struktur von
ändern Sandsteinen, von den Bergleuten als ciu besonderes
Gestein betrachtet und mit dem Namen G r a i i d g e s t c i n belegt
wird. Im Allgemeinen kann man dies Gestein als einen
Sandstein betrachten, bei dem die Quarzkörncr durch eineu
dichten, halbharten Thonsteiii, der v ie le Feldspathbröckchcn
ciiigemcngt enthält, verhuiiden werden und dessen Cement
der voi'waltendc Bestandthcii der Masse ist. E r ist sehr
deutlich uud ziemlich dünn geschichtet, lässt sich daher leicht
in Platten lircchc», Avciche vorzugsweise der Gegenstand der
technischen Gewinnung sind. Einige Schichten sind durch
sehr geringe Mäclitigkcit, die kaum einen Z o ll betragt, geringe
Cohärcnz der Masse nnd leichte Zerbrechlichkeit, so
wie aucli dnrch eiiigemcngteii weichen Thon von den ändern
ausgezciciinct, und ilir Gestein wird vondcii Arheitern G r a n d -
.s c iim itz genannt. Diese Grandgestciiic kommen in dem W e ttiner
Felde niclit allein am Thicrbcrge v o r , sondern sind
auf mehreren («nibcn mit den Schächten durchsnnken worden,
linden sich aber stets im Hangenden der Steinkolilcu-
llötze.
Die Farbe des Biiidcniittcls wechselt nielirläch a b , die
meisten Scliiclitcn liabcu eine branurotlie Fa rb e, die aber
in röthlichgrau nml grünlichgrau übergeht, besonders tritt
die gviinlicligraue Farbe in den unteren Schichten mehr her-
A r a u ca r i te s Brandl ingi .
( F a s c . V .) T a b . X X I ct X X I I .
A . B r a n d liiig i: ligiii tubnlis, vasis ccUuUsquc vertlca-
libns nuUis; utriculornm poris compositis sericbus 3 — 5 ,
sacpe compressis, pcntagonxs; poris simplieibus irregularibns,
multiplicatis, aggregatis; radiis mcdullaribus ccllulis una
serie constitutis, poris 5 — 10 p arvis, compositis, irregnla-
ritcr locatis.
L in d l. et H u lio n . Foss. Flor. I. tab. 1. P in ite s B r a n d -
Ungi. — W ith am iutcrn. struct, of foss. vegetab. p.
7 3 . tab. 9 . lig. 1 — 6 . tab. 10. fig. 1 — 6. tab. 16. fig. 3 .
Göppert Ucbcrs. d. foss. Flora Scbles. p. 2 1 8 . A ra u c a -
r i ie s R ho d e anu s.
Endiic/ter Synopsis Conifer, p. 2 9 9 . A r a u c a r ite s (D a d o x y -
lo n ) B ra n d lin g i.
_ xaaimvis arljores excelsae ima cum radicibus iu saxorum
stratis jam sacjtius obriae iimotueruut, et pracsertim S ig ii-
lariam radices exteudentcm in stratis cavbomferia ad S t. Helens
iu Lancasliirc iuvcntain E . W . B in n e y et R o b . H a r k -
u c s (ill Lend. Edinb. and Dublin Pbilosopli. Magaz. Octob.
1 8 4 5 .; x^crsio german, in F r o r i e p ’ s ncucu Notiz. 1846.
N . 7 9 4 .) accuratius descripscrimt. tamcn pracscntia Arau-
carianiiii in situ primitivo propc Wettinum ct pcculiaris
carum rclatio ad strata baud minus attcntioncin nostram excitet.
In lapicidina collis Thiçrborg d ic ti, quartam liovae par;
tent ab urbe scptcntrioncm versus remoti lapident areiiariiim
élaborant, qui ab aliis lapidibns arcuariis structura quodain-
modo rcccdcns ab opcrariis pcculiaris aestiraatur ct nomcn
G r a i i d g c s t e i u accepit. In universum Lune lapideiu Psam-
miteni ccuscas, cujus grana quarzosa argilla indurata, comp
a c ta , fnistiila multa Fcldspatlii iucludeutc coujimgnntiir ct
quorum uialtba maxiraam partem totius lapidis efficit. Psam-
mitcs distincte iu strata minus crassa divisus est et facile
tabulas praebet, quao praescrtim tccliuico usui inserviitiit.
Occurrunt strata nonnulla reliquis tenuiora, crassitic pollicem
vix attingeutia, minus duraj fra g ilia , argilla molli iinmixta,
quibus opcrarii nomcn G r a l t d s c l im i t z iiiipouunt. T a lc s
aiitcìn lapides in territorio Wcttinensi non soliimniodo in
collo Tbicrbcrg dicto occurrunt, scd in pluribns fodinis
jam pcrcussi sn nt, tamcn semper in stratis carbones tcgen-
tibus iiivciiiniitiir.
Color multhae miiltoties v a r ia t, plurima strata colore
fiisco -rub io tincta su nt, in colorcin iiiargaritaceum et v ir id
i-grisciim ve r ten te , praesertim color vir id i-g r ìsen s in stratis
13