2 . B la t t in a a n a g líp t ic a .
Hemelytris |)ollicaribiis, ellipticis, latitiuline media tev
louaioribiis, area dorsali imvem-veiiosa, interna sn bsex -
vcnosa, venis noiimillis ilicliotomis, arca costali distinctc
inarginatii, oblique vcuosa, arca iutcnneilia multoties dicho-
toine venosa.
T a f . X X X I . F i g . 4 . in natürlicher Grösse.
G e rm a r in Müust. Beitr. z. Petrefaktenkunde pag. 9 2 .
tab. 13. flg. 2.
I ^ e r eiuzelne vorhandene Obcrfliigel ist eineu Zoll lang,
vier Linien breit, nnd zeigt auf ein Tliicr vou der Grösse
der Blatta americana bin. Seine Länge übertriift die der
B n it c dreimal, nnd die Breite bleibt sich der ganzen Läuge
nach, mit Ausiiiihmc der gerundeten S p itz e , ziemlich gleich.
Das Randfeld, welches kanm ein Dritttheil der Flügelbreite
ciiinimmt, wird nach Innen durch eine starke Längsader
begränzt, welche hei zwei Dritttheil Länge des Flügels in
den Tordenand ausläuft, nnd vou welcher olmgefälir zehn
Queradern, von denen melirere sich gabelförmig spalten nud,
wenn die Spaltung mehr am Ursprung Statt findet, die Zählung
ungewiss machen, abgelien. Das Rückcnfeld wird
nach Innen von einer starken Falte bcgränzt und hat nenn
Ad ern, vou denen sich einzelne gabeln. Das lunenfeld ist
n.ach Innen minder scharf begränzt, indem die Längsader,
welche es nach Innen begränzt, sich vor ihrer Endigung
am Iiiiiciiraiule zweimal gabelförmig sp altet, und auch von
den sechs von ihr federartig ablaufcnden Adern des Innen-
feldcs theilen sich noch eine oder die andere gabelförmig.
Die Adern des Mittelfeldes zeigen die gewöhnliche dichotome
Verästelung, und durch scharfe Vergrösseruug bemerkt man
Spuren feiner Quernervcu. Die innere Ecke des Hinterrandes
ist iu dem vorliegenden Exernjilare abgebrochen.
Ob die von mir in Münster’s Petrefaktenkunde a. a. 0 .
beschriebene und abgebildete Blattina anthracophila von Bl.
anaglyptica wirklich verschieden s e i, bezweifle ich jetzt,
überhaupt ist der Abdruck zu unvollständig, um nach ihm
die Merkmale der A r t festznstellen.
3. B la t t in a an a g lyp tica .
Hemelytris pollicaribus, elliptic is, latitudine media ter
longioribus, area dorsali n o v cm -vcuosa, interna sulisex-
vciiosa, venis noiiuullis dichotomis, area costali distincte
marginata, oblique v en o sa , area intermedia multoties dichotome
venosa.
T a b . X X X I . F i g . 4 . inagnitndine naturali proposita.
G e rm , in Münst. Symbol, palacont. Fase. V . pag. 9 2 .
tab. 13. fig. 2.
J l c m e l y t r i specimen singulmn pollicis longitudine, 11-
nearuin quatuor latitudine, animalculum magnitudine Blattae
amcricanae indicat. Longitudo latitmliuem ter supcrat, et
latitudo apice rotuudato excepto ubique fere aeqnalis observatur,
Area co sta lls, v ix tertiam partcm latitudinis totius
hemelytri occnpans, intus vena valida longitudinali ter-
miuatur, quac, ubi tertia totius longitudiuis hemelytri pars
bis finita e st, in marginem externum cxcnrrit. Vena hacc
circiter decem veuas sccnndarias, partiiu dichotomas emitt
i t , tamen numerns venarum dichotoinarum v a c illa i, quia dichotomia
interdum c basi oritur. Area dorsalis iutus a plica
valida circumscribitur, ot novem continet v en a s, quarum
una altcravc dichotomia dividitur. Ar ca interna iutus minus
distincte abscindìtur, nam vena longitudinalis, qua iutus
terminatur, autequam margiuem internum attiugit, bis
furcatim d ividitur, ct inter venas sex piunatim ab ea dc-
cuiTcntes etiam una alteravo furcatim excurrit. Vcnae areae
intermediae distributionem ilichotoniam ordiuariam praobent,
ct leutis fortioris ope venarum transversarum subtilium v e stigia
declarantur. Angulus iuiernus marginis posterioris in
nostro specimine deest.
Blattinam anthracopbilam (Miinst. Symb. palacont. 1, c.)
a me quondam propositam, a Blattina auaglyptica diversam
esse nunc band censeo, et praeterea specimen maucum speciei
proprietates distinguere non pcrmittìt.
3. B la t t in a f la b e lla ta .
Hemelytris dodranti-pollicaribus, elliptic is, latitudine
media ter longioribus, area dorsali et interna singulis se-
))tem-veuosis, vcnis nonnullis dichotomis, arca costali lata,
clongnta, oblique venosa, area intermedia multoties dichotome
venosa.'
T a f . X X X I . F ig . 5. a. natürliche Grösse, b. vergrössert.
G e rm , in Ölünsf. Bcitr. z. Petrefaktenkunde p. 9 2 . tah. 13.
lìg. 14.
3. B la t t in a f la b e l la ta .
Hciuelytris dodranti-pollicaribus, clliiitlc ls, latitudine
media ter longioribus, area dorsali et interna singulis se p
tem -v cn o sis, venis nonnullis dichotomis, area costali lata,
elongata, oblique v en o sa , arca intermedia multoties dichotome
venosa.
T a b . X X X I . F i g . 5 . a. magnitudine naturali, b.
aucta.
G em i , in Miinst. Symbol, palacont. Fasc. V . pag. 9 2 .
tub. 13. lig. 14.
l í e r uurgefuiHlen.e Obérlliigcl ist dom doi- vorigon Art
liöclist ähiilicli, so dass iiiuii ihn als von einem kleineren
F-xeiiiplurc derselben abstamiucnd belraclitcji niöclite; aber
llicils die bcti'äcbtlicli geringere Grösse, tlieils das breitere
und längere Ramlfcld, so wie die weit feineren Adern des
ölittc lfe ld c s, welche weder das Raudfeld noch das Iiiiicnfeld
scliarf abschucidcn, lassen doch dio Artvcrcinigiiiig nicht
füglich zu.
Die Längo des ganzen F lü g e ls, vou dem nur d u kleiner
Tlie il der Sjiitzc fehlt, betrug 9 L in . , die Breite 3 L iu .
Das Raudfeld, wclclies fast die Hälfte der Fliigc lbrdte ciii-
iiimmt, wird nach Innen von einer feinen Längsader begränzt,
welche ziemlich am Ende des Vordcrranilcs ausläuft, und
olmgefälir zwölf Queradcru nach dem Vorderrande abgibt,
vou denen mehrere sich gabelförmig spalten. Das Rückcnfeld
ist deutlich abgesetzt nud hat-sieben A d ern, von denen au
dem vorliegenden Exemplare sich keine spaltet. Das Inn.cn-
fcld wird nach Innen vou einer feinen Läugsader begränzt,
die sich Anfangs sanft hcrabbiegt, dann aber erst fast am
Iiiiiciiwinkcl des lliütcrrandes auslänft und oliiigefähr sieben
A d e rn , von denen sich mehrere gabeln, federartig abselzt.
Die Adern des ölittelfcldcs haben die gewöhnliche diclio-
tome Verästelung.
SMcm clytron invcníuin ¡Ili praccedenti.s .speciei similMmiim
e s t , ita lit minori individuo eiiisdem dcsuintum credas; at
uon solimi magnitudo valde deininuta, sed ctiam areae mar-
ginalis longitudo et latitudo aucta atque veuac siibtiliorc»
areae intermediae, quao ne(|iie aream inarginalein ncque
aream internam acute couiiniimt, coalitioiiì cum .specie prae-
ccdente obstaiit.
Longitudo totins JicmelytrI, cui tamen exigua pars apicis
abrupta e s t , uovem lineas, latitudo trcs lìiieas occupât.
Arca marginalia dimidiam fcrc latitudinem Iiemclytri explet,
iutus vena subtlli longitudinali, fere ad apicem marginis
antici excurrente, circiter veuas duodecim transversas, qua-
nmi nonnullae fiircatae sunt, ad marginem anticmn emittit.
Area dorsalis distincte definita venas babet .septem, quae
ili nostro specimine omnes simplices suut. Area interna
intus vena longitudinali snbtili, basi paruin ilex a , usqiie fcrc
ad angulum iutcrnum marginis posterioris excuirente, septem
fere v en a s, quarum iionnnllae furcatac sunt, pinnatim emittente
cingitur. Vcnae areae intermediae decursum dicho-
tomiim ordiiiai'iiim habeut.
4:. B la t t in a ca rb on a r ia .
Hemelytris dodranti-pollicaribus, subovatis, lalitmlliie
media duplo longioribus, area dorsali u ovem-ven osa, interna
scp tcm -v eno sa , vcnis nonnnllis dichotomis, area costali di-
.stincta, iiiiuus dilatata, oblique v en o sa , area intermedia
lunltoties dichotomc venosa.
T a f . X X X I . F i g . C. a. ein Flüge l iu natürlicher
Grösse, b. vcrgrössert.
scheint d ie se , durch die Breite ilircr Obcrfliigel ans-
gezcichiiete A r t , die hiliiligste gewesen zn se in , da mir sieben
Exemplare vou Flügcifragiueiitcn vorlicgcn. Das scliön-
ste nnd vollständigste Exemplar, das die Abbildung darstellt,
cuthält die Oberseite fast vollständig und erinnert iu dem T o -
taleindriick au die südamerikanische Blatta tubcrcnlata Dalm.
Griff. (Horinetica tubcrcnlata Burnì.).
Das HalsscLild ist fast vier Linien lang und am Grunde
elieii so b r e it, cs hat einen fast parabolischen Umriss, nur
(lass die ÖYuvzcl dosselbcii keine vollkomiiicii gerade Liiiic,
sondern einen sehr stuiiipfcu Kreisbogen liitdet. ölaii sielit,
dass die Oberfläche Uuebeiihcitcii Iiesass, sic sind aber durch
den Druck so vcriiustaltet, dass sie sich niclit genauer bc-
stimnicu lassen.
Die Obcrllügel. sind beide in ihrer natürliclieii Lage
vorhauden, der rc clitc, bis anf eiuc kaum bemerkbare \ c r -
B la t t in a ca rb on a ria .
Hemelytris dodranti-pollicaribus, subovatis, latitudine
media duplo longioribus, area dorsali novem-venosa, interna
s ep tem-v euo sa , veiiis nonnullis dichotomis, area costali di-
stiucta, minus dilatata, obliijue venosa, area intermedia
iniiltotìes dicliotome venosa.
T a b . X X X I . F i g . 6 . a, elytron magnitudine naturali,
b. elytron auctum.
species latitudiuc licmclytronim reliquis speciebns
ex c e llen s, freiiueutius invcnitur, nam septem specimina fru-
stornm hcmclytrorum adsunt. Specimen optimum et fcrc
coiupletum, quod iu tabula depictum e s t , fere totnm faciem
superiorem praebet e t, quoad habitnm uuiversalciu, memoriam
Blattae tiiberculatac Daini. GriiF. (Honneticae tubercu-
latac Burnì.) Americae incridioualis incolae nobis affert.
Thorax fere quatuor liueas loiigus, basi aeque latns
circuitum fcrc paraboliciim habet, at basis linea haud recta,
sed linea ferc circulatiin arcuata coufinitur. ìmprcssioues
suporficicl iiidicatac sunt, sed pressione ita dctritae simt, ut
accuratius dctcrmiuari non possint.
Hcmclrtra ambo situ naturali adsuut, heniclytrniii dcxtruni.
Icvissima maraiuis posterioris lacsioue cxccpta, completuin,
22