Uclii'V ilio Flossciiliildiiiig iMiil ilc" allgemeinen Kiiipcr-
l.nii lielelirt nus Fignr 5 . D » Bi'nstllosscn sind von inilssi-
gein Uiiilangc, ans ciacr geringen AiizaM zicnilicl. dünner
gnil kurzer Stralilcn gclilUIct, deren Glieder zicmlieli lang
diid and die sicii erst S|iiit in feine Fildcn anflöscil. Ich
zähle cilf Strahlen, aher cs tcliloii noch einige. Am Rande
des erstem stellen feine Stützen. Bnncli- und Atterflnssc
sind nielil crhniton. Die Hnckelillosso stellt otnas hinter
der Kör|icrmitte, nnd iliro Strahlen, deren uiclit mehr als
sceliszeliii i'iiilialldeii gewesen sein mögen, nehmen sclmcll
au Länge iilj. Die Glieder der Strahlen siud etwas kürzer
als in den Bi nstllosscn; ahcr ilirc Theilung in feine Fiidcll
ist wie dort. Die Schwanzllessc ist von migclicnrcr Länge.
Der oherc Lnlilien ist in seiner olicrii Hälfte his zur Spitze mit
kleinen raiiteiifüiinigoli Scliuiipcu Ijciicckt und die Straliien
sclir feinen Fäden gleich; der untere Liippcll lictväclltlieli
kloiiior, die Stralileu ebenso fein und sehr laug gegliedert,
scliU|ipciilos. All diesem Escmplaro sind die wicliligcrn Kojif-
kiiechoii (Sclicitclbeinc, Stirnbeine, Dcckclaiiparat) dentlicli |
zn eikinneii, dock sind ihre Ränder wieder so verdrückt,
dass eine genauere Beschreibung der Formen kein Inter,
esse hnt. ,
Die abweiclif'iule Form der Koiifknochen und der kräftigere
Zaimban genügen schon, die eben bescliriebenen Reste
einer von der voriffcn verschiedenen Art ziiziisclirciben, die
wir als Eloniclitlijs crassidcus am bc.stcn zu iiiitersciieidcu
slauben.
Forinani jiliinariim et corporis liabitiim pracbct fig. 5 .
Pinnae tlioracicac inediocris niagiiiludiiiis snnt, cxigno ninnerò
aliqnantnin snbtiliiim et brcvinm radiornm constriictac, quorum
articuli satis longi sunt ct in extremis dcimim partibus
in subtilia fila dissolvuntur. Numero undecim radios,
scd noninilli desinit. Marginem primi radii ornaiit subtilia
fulcra. Pinna ventralis ct analis non conservata est. Pinua
dorsalis panilo pone medium corporis extenditur cjnsquc rad
ii, quorum nnmerus sedecim non sujieravcrit, celeriter longitudine
demiiinnntur. Articuli radiornm paullnliim brcvior
c s, qnam piniiariini tlioracicarum, sed eodcm modo ac in
illis in fila dissoluti. Pinua candalis est inge iis, lobiis superior
in superiore dimidio iisqnc ad apicem parvulis rhoni-
boidalibus squamis obtecta et radii teuuissimis lilis similes
sunt, lobus inferior multo minor, radii liaud minus siibtiles,
longissimis articnlis iustrncti, squamis non obtccti. In hoc
specimine majora capitis o s sa , nt parietalia, frontalia, opcr-
cula braucliiariim satis cogjioscuiitnr, cornm autem margincs
ita contusi suut, ut descriptio accuratior formarum iicminem
delectarct.
Diversa forma ossium capitis ct validior dentitio jam
satis arguuiit haec fragmenta alii speciei ac snpra dcscriptae
adscribenda e s s e , quam nomine Eloiiichtliys crassidens bene
distìnguere putamus.
R lo iiic lith y s laeTis.
(H e f t T I . ) T a f . X X X . F ig . T. und 8.
G i e b e l Fauna der Torwclt. Fische. S . 2.51.
ie ¡11 Figur 7 . und 8, abgebildeteu Ueberreste sclieliien
einer dritten Art der neuen Gattung Flonichtliys aiizugehö-
rcn, deren Uiiterscliicde von den vorigen beiden jedoch aus Ölangel
an vollständigen Exemplaren Jineh nicbt zuverlässig begründet
werden können.
Der abgcbildete Unterkiefer ist schlanker als bei den
vorigen Ar ten , und die langen Kegelzäline stehen in engern
Zuisclienränmen in der ganzen Länge des Kiefe rs, so dass
nur e in , liöclisfcns zwei kleinere Zälinclicii zwiselien ihnen
sichtbar sind. Sic sind zum Theil sehr sclilank mit feiner
glänzender S p itz e , znm Theil sind sic an der Basis etwas
dicker. AUe kriimmeii sich aher merklicli nach vorn. Die
bei den Kiefern gelegenen Sehupiien stimmen mit denen des
Elonichtliys crassidens überein. In einem Flossenfragmente
sieht man kurz gegliederte Stralileu.
Die abweiclieiide Form der Zäline veranlasst u n s, diese
Reste einer dritten Art znzuschreiben, der wir den Namen
E. laevis beilegten.
Elonìclithyis lacTìs.
( F a s e . y i . T a b . X X X . F i g . 7 . et 8.
G ì e b e l Fauna der Yorwelt. Fìsche, p. 2 5 1 .
Jb"'ragmenta lig. 7 . et 8. depicta tertiae speciei uovi generis
Elonichtliys esse vidcntur, cnjns cliaracteres propter
integroram exeinplorum inopiam certo constitui non possnnt.
Dejiicta maxilla inferior est gracilior qnam in illis spc-
ciebiis ct longi dentes conoidei brevibns intervallis per totum
inaxillac marginem ita dispositi sn n t, ut iiiins tantnm
voi duo parvnli dentes inter eos occurrant. Partiin valde
graciles smit, snbtili splendido apice iiisln ic ti, parlim in
basi crassiores. Omnes iiicnrvantur protinus. Squamac apud
maxlllas sitae non difl'eriint ab Elonìclitliyde crassidcnte.
Radi! iiniiis fragmenti jiiniiae sunt b revi-articiilati.
Diversa dentinm forma inovct nos, ut haec fragmenta
tertiae speciei, qnam ajijicllavimiis E. laevein, attribiiamiis.
Palaeoniscus striulatns Agass.
(H e f t T I . ) T a f . X X X . F ig . 12.
Pa la eon iscu s s t r io la tu s , A g a s s i z Recherchcs snr les
poiss. foss. I I . 91. tab. 1 0 . fig. 3 . 4 .
I B a s in Figur 12. abgcbildete Exemplar dieser Ar t ist
bei Löbcjüu gefunden worden. Wiewolil dasselbe weniger
vollständig is t , als das von Agassiz abgcbildete, so schien
es uus doch einer nähern Berücksichtigung wcrth. E s sind
nämlich deutliche Stutzen an den Rändern der Rü ck en -,
A fter - und dem untern Lappen der S diwanzllossc, welche
Ag a ssiz weder in der Abbildung, noch in der Beschreibung
erwähnt. Die Punkte auf den Sclmiipeii, welche Agassiz
besonders hervorhebt, finde ich nicht, die S tieif'‘n gehen
über die ganze Scbnjijic liiiiwcg.
l*alaconiscng Ntriolatus Agasg.
(F a s e . V I . ) T a b . X X X . F i g . 12.
P a la eon iscu s s tr io la tu s , .A g a s s i z Rcclierches sur Ics
poiss. foss. II. 9 1 . tab. 10.**' iig, 3. 4.
J l n j u s speciei cxemplniii figura 12 . depictum apud Lobe-
juniim rcpcrtiim est. Quamquam id minus integrum est,
quam qnod Agassiz depinxit, tamen dignnm videbatur, quod
accuratius inqnirerctur. Sunt enim vera fulcra in margiiii-
bus pinnae dorsalis, analis ct iu lobo pinnae inferioris caud
a lis, quae Agassiz ncque iu fignra neque in descriptioiic
coinmeinorat. Sqnamarnin pnncta, ad quae Agassiz iiiprl-
inis aiiininin advertcrc stiidct, non observavi, striae jiotius
totani squamae supcrlicicin obtcgiiiit.