ü p h en o p te r is integ ra .
(H e t t V i . ) T a f . X X T I I I .
S])b. froude tripinnata, pinnia primariis ainbitn oblong
o -lanccolatis patentibus alternis, pinnis secundariis ambitu
linenri - lanceolatis sessilibns, p in n u lis e x rhomhea hasi
suboblique ovalibiis plerumqne snblnnulatis in te g e r r im is ,
apice rotnmlatis, a n iic a b a si f e r e re c ta n g u le tru n c a iis et
p o siic a rh a ch in ve rsus s e cu n d a riam a n g u s ta iis su hde cu r-
ren tibu s approximatis, nervis pinuatis a nervo medio ángulo
acnto egredientibns subflexuosis dicbotomis apicem versus
tr i-bifurcatis.
i ® i c s c durch die Gestalt der Fiederchen ausgezeichnete
und sogleich zu unterscheidende A r t ist erst in neuester Zeit
bei Wettin in mehreren Exemplaren anfgefnndcn worden.
S ie kommt aber mir selten vor, und scheint anf gewisse Schichten
eines sandstciiiartigen, meist glimmerreichen, grauen Schie-
ferthones beschränkt zu sein. Ucber den Umriss des ganzen
W ed els lässt sich nichts Bestimmtes angeben; an einem
vorliegenden Exemplare bemerkt inan aber ganz deutlich
eine dreifache Ficderniig.
Fig. 1 . zeigt die Brachstücke von 2 ziemlich wohlcr-
halteiien primären nnd einigen einzelnen secundaren Fiedern,
an welchen besonders die oben in der Diagnose erwähnten
Eigenschaften der Fiederchen in die Aiigen fallen. Dieselben
sind , mit Ausnahme derjenigen, welche den äusscrstcu
Verzweigungen angehören, stets frei. An dem iu F ig . 3. dargestellten
lanzettlich zugespitzten Endtheiie sieht man ein
Paar Fiedern, deren Blättchen znsaniineniliesscn, wodurch
Jene ein gelapptes Anselieu erhalten; weiter unten an der
Spindel verbinden sich indess nur bisw'eilen die letzten beiden
Fiederchen mit dem meist etwas rltomliisch-eiförmigen
stnmpfeii Endlappcu. In F ig . 2 . nelimcn die sccnndären Fiedern
nach unten an Länge ab , welche Ersehciniiiig aucli an
einigen ändern Exciiijilarcii erkannt wird, daher die lanzett-
liche Form der Fieder selbst wohl ausser Zweifel gesetzt ist.
Zu den iu der obigen Cliarakteristik hervorgcbobciien
EigcuthUmlichkeitcn der Ficdcrclien habe ich uoch folgende
Bemerkungen hiiizuzufiigen. Die Griindgestalt der einzelnen
Blättchen, iiamcutlicli iu den untern Theilcn des Wedels, ist
allerdings ans rhombischer Basis etwas schief o v a l, indess
Averdcn sic weiter oben auch scLief eifiinnig; immer aber zeigt
der hintere Blattrami eine mehr oder weniger sanfte Krümmung,
während der vordere entweder gerade herunter geht,
wodurch der Umriss fast linear wird, oder eine kleine Eiii-
biegnng macht und dadurch dem Blättchen eine etwas halbmondförmige
Gestalt g ieb t, nanientlicli wenn dasselbe an der
S p henop te r ig integra.
(F a s o . V I . ) T a b . X X V I I I .
Sph. fronde tripinnata, pinnis primariis ambitu oblon-
go-la iiceo la tis patcntibus alternis, pinnis secundariis ambitu
lineari - lanceolatis scssilibus, p in n u lis e x rhombea basi
suboblique ovalihus plerumque sublnnulatis in te g e rrim is,
apice rotundatis, a n tic a basi f e r e r e c ta n g u le iru n c a tis ct
p o stic a rh a ch in ve rsu s se cu n d a riam an g u sta tis su b d ecu r-
ren tibu s approximatis, nervis pinnatis a nervo medio ángulo
acuto egredientibus subflexuosis dichotomis apicem versus
tr i-bifu rcatis.
H u j n s spcciei forma pinnularum insignis et pianissime
distinctae nuperrime demura prope Wettinum aliquot specimina
detecta sunt. Sed raro tantum obvenit, et soluramo-
do in quibusdam stratis ampelitae cujusdam ravae , psaminita-
c e a e , plerumque mica abundantis contincri videtur. Totins
frondis circumscriptio certo defiuiri non potcst; scd in speci-
mini quodara mihi obversante frons tripinnata piane conspicua
est.
Fig . 1. exhibet fragmenta duarnm pinnarum primariarum
satis bene conservatarum ct aliquot secundariarum, in qni-
bns pinnularum cliaracteres supra in diagnosi memorati prae-
cipuc manifesti snnt. Eaedem, exceptis ramiflcationibus extremis,
ubique liberae sunt. In parte terminali lanceolato-
acuminata, quae delincata est fig. 3 ., aliquot pinnae conspi-
ciuntnr, quae conflncntibus pinnulis faciein lobatam nanci-
scuntur; sed inferius in rliachide noiiuusquam tantum cxtre-
iiiuin jiinnnlanuii par coit cum lobo terminali plerumque rbom-
boideo-ovato obtuso. In fig. 2. pinnae secundariae deorsum
decrescunt, quae res in aliis quoque aliquot speciminibus
cognoscitnr, qnaproptcr lanceolata jiiiinae jpsins forma vide-
tiiv non dubia esse.
Ad jirojirios pinunlarum charactcres supra expianatos
hacc sunt addenda. Forma fnndamentalis singularum pinnularum,
praccipue in inferiore frondis parte, sane quidem est
c basi rhomboidca aliquantnlum oblique o v a lis, scd superius
etiam oblique ovatac evadunt; ubique autem posterior pinnulae
margo curvaturam inagis niinusve levem ostcndit, anteriore
v e l recto, ut circnmscriptio fiat puene linearis, vel aliquan-
tiim concavo, ut pínnula appareat snbluiiata, praesertim si
ad basin postcriorem, qua per rhachin decurrit, parnmperin