Notitiam potius praebere ut poffe-putentur,
Quid fìt vitali motu, fenfuque remótùm.
Quippe etenim non eli cum quovis corpore ut effe
Poffe animi natura putetur, coniìliumque.
Sicut in seth'ere non arbor, nec in sequore falfo
Nubes effe queunt, neque pifces vivere in arvis,
Nec cruor in lignis, nec faxis fuccus ineffe :
Gertum, àc difpofitum’ft, ubi quicquid crefcat, et iniìt.
Sic animi natura nequit line corpore oriri
Sola, neque a nervis, et languine longiter effe.
Hoc fi poffet enim, multo prius ipfa animi vis
In capite, aut humeris, aut imis calcibus effe,
Poffet, et innaffi quavis in parte foleret :
Tandem in eodem homine,atque in eodem vafemaneret.
Quod quoniam noftro quoque conftat corpore certum,
Difpofitumque videtur, ubi effe, et creffere poflit
Seorfum anima, atqueanimus : tanto magis inficiandum,
Totum poffe extra corpus, formamque animalem
Putribus in glebis terrarum, aut folis in igni,
Aut in aqua durare, aut altis aetheris oris.
Haud igitur conftant divino praedita fenfu,
Quandoquidem nequeunt vitaliter effe animata.
Illud item non eli ut poffis credere, fedes
Effe Deum fandasin mundi partibus ullis.
Tenuis enim natura Deum, longeque remota
Senfibus a noftris, animi vix mente videtur.
Quae quoniam manuum tadum fuffugit, et idum,
Tadile
Tadile nil nobis quod fit, contingere debet.
Tangere enim non quit, quod tangi non licet ipfum.
Quare etiam fedes quoque noftris fedibus effe
Diftimiles debent, tenues de corpore eorum.
Quae tibi pofterius largo fermone probabo.
Dicere porro, hominum caufa voluiffe parare
Praeclaram mundi naturam, proptereaque
Id laudabile opus divum laudare decere,
vEternumque putare, atque immortale futurum,
Nec fas effe, Deum quod fit ratione vetufta
Gentibus humanis fundatum perpetuo aevo,
Sollicitare fuis ullum de fedibus unquam,
Nec verbis vexare, et ab imo evertere fummam:
Caetera de genere hoc adfingere, et addere, Memmi,
Defipere’ft. Quid enim immortalibus atque beatis
Gratia noftra queat largirier emolumenti,
Ut noftra quicquam caufa gerere adgrediantur?
Quidve novi potuit tanto poft ante quietos
Inlicere, ut cuperent vitam mutare priorem?
Nam gaudere novis rebus debere videtur,
Cui veteres obfunt; fed, cui nil accidit aegri
Tempore in anteacft-o, cum pulchre degeret aevum,
Quid potuit novitatis amorem accendere tali?
An, credo, in tenebris vita, ac moerore jacebat,
Donec diluxit rerum genitalis origo?
Quidve mali fuerat nobis non effe creatis?
Natus enim debet, quicunque’ft, velie manere
In