254 # L U G R E T I I
Ut jadetur aqua, et fludu quoque terra vacillet:
Ut vas in terra non quit conftare, nifi humor
Deftitit in dubio fludu jadarier intus.
Praeterea, ventus cum per loca fubcava terrae
Conledus parti ex una procumbit, et urget
Obnixus magnis fpeluncas viribus altas ;
Incumbit tellus, quo venti prona premit vis:
Turn, fupera terram quae funt exftruda domorum,
Ad coelumque magis quanto funt edita quaeque,
Inclinata minent in eandem prodita partem,
Protradaeque trabes impendent ire paratae,
Et metuunt magni naturam credere mundi
Exitiale aliquod tempus, clademque manere,
Gum videant tantam terrarum incumbere molem.
Quod nifi refpirent venti, non ulla refraenet
Res, neque ab exitio poflit reprendere eunteis :
Nunc quia refpirant alternis, inque gravefcunt,
Et quafi conledi redeunt, ceduntque repulfi ;
Saepius hanc ob rem minitatur terra ruinas,
Quam facit : inclinatur enim, retroque recellit.
Et recipit prolapfa fuas fe in pondere fedeis :
Hac igitur ratione vacillant omnia teda,
Summa magis mediis, media imis, ima perhilum.
Eft haec ejufdem quoque magni caufa tremoris,
Ventus ubi, atque animae fubito vis maxima quaedam,
Aut extrinfecus, aut ipfa a tellure coorta
In loca fe. cava terrai conjecit, ibique
Speluncas
L I B E R S E X T U S . o^ 5r 5r
Speluncas inter magnas frémit ante tumultu :
Verfabundaque portatur, poft incita cum vis;
Exagitata foras erumpitur, et fimul artam
Diffindens terram magnum concinnat hiatum :
In Tyria Sidone quod accidit, et fuit Ægis
In Peloponnefo : quas exitus hic animai
Difturbat urbeis, et terrae motus obortus!
Multaque praeterea ceciderunt moenia magnis
Motibus in terris, et multæ per mare peifum
Subfedere fuis pariter cum civibus urbes.
Quod nifi prorumpit, tamen impetus ipfe animai
Et fera vis venti per crebra foramina terrae
Difpertitur, ut horror ; et incutit inde tremorem :
Frigus uti noftros penitus cum venit in artus,
Concutit invitos cogens fremere atque moveri.
Ancipiti trepidant igitur terrore per urbeis :
Teda fuperne timent, metuunt inferne, cavernas
Terrai ne diffolvat natura repente:
Neu diftrada fuum late difpandat hiatum;
Idque fuis confufa velit compiere ruinis.
Proinde licet, quamvis coelum terramque reantur
Incorrupta fore æternæ mandata faluti ;
Attamen interdum præfens vis ipfa perieli
Subditat hunc ftimulum quadam de parte timoris,
Ne pedibus raptim tellus fubtrada feratur
In barathrum, rerumque fequatur prodita fumma
Funditus, et fiat mundi confufa ruina.
Nunc