234 T. L U C R E T I I
Omniaque illius vitio còrrumpier intus, -
Quae coniata foris, et commoda cunque venirent;
Partim quod fluxum, pertufumque effe videbat,
Ut nulla poffet ratione explerier unquam;
Partim quod tetro quali confpurcare fapore
Omnia cernebat, quaecunque receperat intus.
Veridicis igitur purgavit pedora didis,
Et finem llatuit cuppedinis atque timoris,
Expofuitque bonum fummum, quo tendimus omnes,
Quid foret, atque viam monftrayit tramite prono,
Oua poffemus ad id redo contendere curfu :
Quidve mali foret in rebus mortalibu’ paffim,
Ouod flueret naturae vi,,.v,arieque volaret, .
Seu cafu, feu vi, quod lie natura parallel:
Et quibus e portis dccurri cuique deceret : 3
Et genus humanum fruftra plerumque probavit
Volvere curarum trifteis in pedore fluclus.
Nam veluti pueri trepidant,: atque omnia caecis
In tenebris metuunt : lie nos in luce timemus
Interdum, nibilo quae funt metuenda magis, quam
Ouae pueri in tenebris pavitant, finguntque futura.
Hunc igitur terrorem animi, tenebrafque neceffe’il
Non radii: folisynec lucida tela dici
Difcutiant, fed naturae fpecies, ratioque :
Quo magis inceptum pergam pertexere didis.
Et quoniam.docui, mundi mortalia templa >
Eife, et nativo confiftere corpore coelum;
Et quaecunque in eo fiunt, fientque, necelfe
Eife ea dilfolvi : quae reliant percipe porro ;
Quandoquidem femel iniignem confcendere currum
Vincendi fpes hortata’il, atque obvia curfu
Quae fuerant, funt placato converfa furore.
Caetera, quae fieri in terris, coeloque tuentur
Mortales, pavidis cum pendent mentibu’ faepe,
Efficiunt animos humileis formidine divum,
Depr'eifofque premunt ad terram ; propterea quod
Ignorantia caufarum conferre Deorum
Cogit ad imperium res, et concedere regnum: et
Quorum operum caufas nulla ratione videre
Pofiunt, haec fieri divino numine rentur.
Nam bene qui didicere Deos fecurum agere aevum,
Si tamen interea mirantur, qua ratione
Quaeque gerì poffint, praefertim rebus in illis,
Quae fu pera caput aetheriis cernuntur in oris,
Rurfus in antiquas referuntur relligiones,
Et dominos acreis afcifcunt, omnia polfe
Quos miferi credunt, ignari quid queat eife,
Quid nequeat ; finita poteilas denique cuique
Quanam fit ratione, atque alte terminus haerens :
Quo magis errantes tota regione feruntur.
Quae nifi refpuis ex animo, longeque remittis,
Diis indigna putando, alienaque pacis eorum ;
Delibrata Deum per te tibi numina fanda
Saepe aderunt : non quod violari fumma Deum vis
G g 2 PolEt,