Quern nec fama Deum, nec fulmina, nec minitanti
Murmure compreffit Ccelum, fed eo magis acrem.
Virtutem irritat animi, confringere ut arda
Naturae primus portarum clauftra cupiret.
Ergo vivida vis animi pervicit, et extra
Proceifit longe flammantia moenia Mundi:
Atque omne immenfum peragravit mente animoque:
Unde refert nobis victor quid poffit oriri,
Quid nequeat; finita poteftas denique quoique
Quanam fit ratione, atque alte terminus haerens.
Quare Relligio pedibus fubjeda viciffim
Obteritur, nos exaequat vidoria Caelo.
Illud in his rebus vereor, ne forte rearis
Impia te rationis inire elementa, viamque
Endogredi fceleris: Quod contra, faepius olim
Relligio peperit fcelerofa, atque impia fada:
Aulide quo pado Triviai virginis aram
Iphianaffai turparunt fanguine foede
Dudores Danaum, deledi, prima virorum.
Cui fimul infula virgineos circumdata comptus
Ex utraque pari malarum parte profufa’ft,
Et moeitum fimul ante aras adftare parentem
Senfit, et hunc propter ferrum celare miniftros ;
Afpeduque fuo lacrymas effundere civeis:
Muta metu terram genibus fummiffa petebat:
Nec miferae prodeffe in tali tempore quibat,
Quod Patrio princeps donarat nomine Regem.
Nam
Nam fublata virum manibus tremebundaque ad aras
Deduda’ft, non ut, folenni more facrorum
Perfedo, poífet claro comitari Hymenæo :
Sed cafta incerte nubendi tempore in ipfo
Hoftia concideret madatu moefta parentis,
Exitus ut claffì felix, fauftufque daretur.
Tantum Relligio potuit fuadere malorum.
Tutemet a nobis jam quovis tempore Vatum
Terriloquis vidus didis defcifcere quæres?
Quippe etenim quam multa tibi jam fingere poffum
Somnia, quæ vitæ rationes vertere poífint,
Fortunafque tuas omneis turbare timore?
Et merito : nam fi certam finem effe vidèrent
Ærumnarum homines, aliqua ratione valerent
Relligionibus, atque minis obfiftere Vatum :
Nunc ratio nulla’ft reftandi, nulla facultas ;
Æternas quoniam poenas in morte timendum.
Ignoratur enim quæ fit natura animai,
Nata fit, an, contra, nafcentibus infinuetur,
Et fimul intereat nobifcum morte dirempta,
An tenebras Orci vifat, vaftafque lacunas ;
Anpecudes alias divinitus infinuet fe,
E n n i u s .ut nofter cecinit, qui primus amoeno
Detulit ex Helicone perenni fronde coronam,
Per genteis Italas hominum quæ clara clueret-
Etfi præterea tamen elfe Acherufia templa
Ennius æternis exponit verfibus, edens :
Quo