Nec fatiare queunt fpeétando corpora coram,
Nec manibus quidquam teneris abradere membris
Poflunt, errantes incerti corpore toto.
Denique quom membris conlatis flore fruuntur
Ætatis, quom jam præfagit gaudia corpus
Atque in eo eft Venus, ut muliebria conférât arva;
Adfigunt avide corpus, junguntque falivas
Oris, et infpirant preflantes dentibus ora,
Nequicquam : quoniam nihil inde abradere poflunt,
Nec penetrare, et abire in corpus corpore toto.
Nam facere interdum id vellé, et certare videntur :
Ufqueadeo cupide Veneris compagibus hærent,
Membra voluptatis dum vi labefacia liquefcunt.
Tandem ubi fe rupit nervis conlecìa cupido,
Parva fit ardoris violenti paufa parumper ;
Inde redit rabies eadem, et furor ille revifit,
Quom fibi quod cupiant ipfi, contingere quærunt:
Nec reperire malum id poflunt quæ machina vincat :
Ufque adeo incerti tabefcunt volnere cæco.
Adde quod abfumunt vireis, pereuntque labore:
Adde quod alterius fub nutu degitur ætas.
Labitur interea res, et vadimonia fiunt,
Languent officia, atque ægrotat fama vaciljans ;
Unguenta, et pulchra in pedibus Sicyonia rident :
Scilicet et grandes viridi cum luce fmaragdi
Auro includuntur, teriturque thalaflina veftis
Aflidue, et Veneris fudorem exercita potat:
Et
Et bene parta patrum fiunt anademata, mitrae :
Interdum in pallam, ac Melitenfia, Ceaque vertunt.
Eximia vefte et vitìu convivia, ludi,
Pocula crebra, unguenta, coronae, ferta parantur ;
Nequicquam: quoniam medio de fonte leporum
Surgit amari aliquid, quod in ipfis floribus angat:
Aut quod confcius ipfe animus fe forte remordet,
Defidiofe agere aetatem, luftrifque perire :
Aut quod in ambiguo verbum jaculata reliquit;
Quod cupido adfixum cordi vivefcit, ut ignis :
Aut nimium jaflare oculos, aliumve tueri
Quod putat, in voltuque videt veftigia rifus.
Atque in amore mala haecproprio, fummeque fecundo
Inveniuntur : in adverfo vero, atque inopi funt,
Prendere quae poflìs oculorum lumine aperto,
Innumerabilia ; ut mélius vigilare fit ante,
Qua docui ratione, cavereque, ne inlaqueeris.
Nam vitare, plagas in amoris ne laciamur,
Non ita difficile eft quam captum retibus ipfis
Exire, et validos veneris perrumpere nodos.
Et tamen implicitus quoque poflìs, inque peditus
Effugere infeftum, nifi tute tibi obvius obftes ;
Et praetermittas animi vitia omnia primum,
Tum quae corpori’funt ejus, quam percupis, ac vis.
Nam hoc faciunt homines plerumque cupidine caeci,
Et tribuunt ea, quae non funt his commoda vere.
Multimodis igitur pravas, turpeifque videmus
Y 2 Effe