Nec nova defodere in terram virgulta, nec altis
Arboribus veteres decidere falcibu’ ramos.
Quod fol, atque imbres dederant, quod terra crearat
Sponte fua, fatis id placabat pedora donum :
Glandiferas inter curabant corpora quercus
Plerumque, et quae nunc hiberno tempore cernis
Arbuta Poeniceo fieri matura colore,
Plurima turn tellus etiam majora ferebat :
Multaque praeterea novitas turn florida mundi
Pabula dia tulit, miferis mortalibus ampia.
At fedare fitim fluvii fontefque vocabant :
Ut nunc montibus e magnis decurfus aquai
Claricitat late fitientia faecla ferarum.
Denique nodivagi filveftria templa tenebant
Nympharunvquibus exibant humore fluenta
Lubrica, proluvie larga lavere humida faxa,
Humida faxa fuper viridi ftillantia mufco,
Et partim plano fcatere atque erumpere campo.
Necdum res igni fcibant traviare, nec uti
Pellibus, et fpoliis corpusveftire ferarum:
Sed nemora, atque cavos monteis, fylvafque colebant,
Et frutices inter condebànt fqualida membra,
Verbera ventojrum vitare imbreifque coadi.
Nec commune bonum pqterant fpedare, nec ullis
Moribus inter fe fcibant, nec legibus uti.
Quod cuique obtulerat praedae fortuna, ferebat,
Sponte fua fibi quifque valere et vivere dodus.
Et Venus in fylvis jungebat corpora amantum:
Conciliabat enim vel mutua quamque cupido,
Vel violenta viri vis, atque impenfa libido,
Vel pretium, glandes, atque arbuta, vel pira leda.
Et manuum mira freti virtute, pedumque,
Confedabantur fylveftria fiecla ferarum
Miifilibus faxis, et magno pondere clavae:
Multaque vincebant, vitabant pauca latebris ;
Setigerifque pares fuibus fylveftria membra
Nuda dabant terrae nodurno tempore capti,
Circum fe foliis ac frondibus involventes.
Nec pian gore diem magno, folemque peragros
Quaerebant pavidi, palantes nodis in umbris:
Sed tadti refpedabant, fomnoque fepulti,
Dum rofea face fol inferret lumina coelo.
A parvis quod enim confuerant cernere femper
Alterno tenebras, et lucem tempore gigni,
Non erat, ut fieri poflet, mirarier unquam,
Nec diffidere, ne terras aeterna teneret
Nox, in perpetuum detratìo lumine folis.
.Sed magis illud erat curae, quod feda ferarum
Infeftam miferis faciebant fepe quietem :
Ejedique domo fugiebant faxea teda
Setigeri fuis adventu, validique leonis,
Atque intempefta cedebant node paventes
Hofpitibus fevis inftrata cubilia fronde.
Nec nimio turn plus, quam nunc, mortalia feda.
Dulcia