
52. Cône fileur. Conus lineatus.
C. testâ oblongo-turbinatâ, basi granosâ, alba; mûculis fuscis
longitudinalibus filisque numerosis transversis interrupt
spirâ obtusâ.
Conus lineatus. Chemn. Conch. iq. t. i 38. f. 1285.
Conus lineatus. Brug. Diet. n°. 44.
Encyclop. pl. 326. f. 2.
Conus lineatus; Ann. ibid. n°. Si.
Habite l’Océan asiatique. Mon cabinet. Ses taches d’un brun marron
sont disposées par Zones sur un fond blanc. Longueur, 18 h g.
55. Cône faisan. Conus monile.
C. testâ oblongo-turbinatâ , albo-rubellâ ; lineis maculisque rufis
trànsversïm seriatis; fasciâ albâ,punctata; spirâ p la n a , cana-
liculatâ, apice acuminatâ.
Knorr, Vergn. 3. t. 6. f»5.
Chemn. Cbnch. 10. t. i 4o. f. i 3o i— i 5o3.
Conus monile. Brug. Diet. n°. 45.
Encyclop. pl. 325. f. 7.'
Conus monile. Ann. ibid. nq. 53;
[5] Var. testâ majore , maculis oblongis irregularibus biseriatlm
pictd.
. Encyclop. pl. 325. f. 8.
Habite l’Océan asiatique. Mon cabinet. Coquille allongée et étroite,
~offrant, sur un fond blanc uué d’une teinte rougeâtre ou fauve,
des rangées transverses de points roux et de taches rousses ou
orangées. Vulgairement la queue-de-faisan. Longueur, 2 pouces
g lignes.
54. Cône centurion. Conus centurio.
C. testa turbinatâ, supernè dilatâtâ, basi su lca tj, albâ; fascits
tribus rufo-fuscis ramosis undulatis ; spirâ concavo-convex â,
Conus centurio. Born, Mus. t. 7. 1. 10.
Favanne, Conch, pl. J 4. fig, K 1.
Martini, Conch. 2. t. 5g. f. 655.
Conus centurio. Brug. Diet. n°. 46.
Conus tribunus. Gmel. p. 3577. n°. 7. . . . .
Ejusd. conus bifasciatus. p. 53g2, n°. 54.
Encyclop. pl. 326. f. 1.
Conus cènlürio. Ann. ibid. p. 265. n°. 54.
Habite les mers des Antilles, Mon cabinet. Coquille rare, offrant,
sur un fond blanc, des bandes fauves variées de marron, et des
lignes ftexueuses de même couleur qui la rendent très-remar-
quablei Longueur, 16 lignes, et demie.
55. Cône vitulin. Conus vitulinus.
C. testa oblongo-turbinatâ ; basi granosâ ; fu lv â ; maculis Jlarn-
meis fuscisfascias albas longitudinaliter intersecantibus ; spirâ
obtusâ , fusco-maculatâ.
Favanne, Conch, pl. i§. fig. R. Mala.
Conus vitulinus. Brug. Diet. n°. 471
Encyclop. pl. 326. f. 3.
Conus vitulinus. Ann. ibid. n°. 55.
Habite 1 Ocean asiatique. Mon cabinet. Ce cône roüssâtrc ■ ou marron
nJa que deux zones blanches que traversent des lignes rousses
et onduleuses. Longueur, 21 lignes.
56. Cône renard. Conus vulpinus.
C. testâ turbinatâ , ru fd , pallidè fasciatâ, basi fuscatâ ; filis
fulvi's, obsoletis ; inferioribus subgra/iosis ; spirâ ùbtusd, striata
fusco-maculatâ.
Conusplanorbis. Boni', Mus. t. 7. f. i 5.
Conus vulpinus. Brüg. Diet. n°. 48.
Conus polyzonias. Gmel. p. 33g2. n°. 53.
Encyclop. pl. 326. f. 6.
Conus vulpinus. Ann. ibid. n°. 56.
\f\..Var. testâpenitùs granulosdajbo-maculatâ. w'v
Encyclop. pl. 026. f. 8.
[«] Var. testâ infernè granulosâ , ferrugined ; fasciâ albidd ; filis
fu lv is obsoletis.
Lister, Conch, t. 784. f. 5i.
Knorr, Vergn. 6. t. 10. f. i\
Martini, Conch. 2. t. 5g. f. 65g.
Conus ferrugineus. Brug. Diet. n°. 4g.
Conus senator. Gmel. p. 3381. n”. 12.
Encyclop. pl. 5i 6. f. 4,