
l'etiv. Ainb. t. 7, f. 6,
Seba, Mus. 3. t. 47. f. x8— 20.
Encyclop. pl. 3xg. f. a.
Habite l’Océan des grandes Indes et des Moluques. Mon cabinet.
Belle coquille, qui n’est point rare. Yulg, la couronne impériale.
Longueur, a pouces 9 lignes.
B. Cône maure. Conus fuscatus.
C. testâ oblongo-turbinatâ, coronata, fusco-virescenle, albo-macu -
latâ ; filis transversis nigris ; spirâ planissimâ , truncatâ ; aper-
turâ basifuscâ.
, Conus fuscatus. Brug. Dict. n°. ix . [’var. e. ]
Encyclop. pl. 319. f. 7.
Conus fuscatus. Ann. ibid. p. 3i . n°. 8.
[Z>] Var. spirâ convexâ.
Encyclop. pl. 3ig. f. 4.
Habite l’Océan méridional. Mon cabinet. Ce cône, très-distinct du
précédent, a’ie fond de sa couleur d’un brun verdâtre. Ses lignes
transverses ne sont point articulées. Longueur, a3 lignes.
g. Cène verdâtre. Conus viridukis.
C. testâ oblongo-turbinatâ, coronatâ, luteo-virescente , albo-ma-
culatâ ; fd is transversis albo fusçoque articulatis ; spira p la n a ,
vbtusâ.
Chemn. Conch. 10. t. 109. f. 128g.
Camus fuscatus. Brug. Dict. n°. 11. [ var. b. ]
Encyclop. pl. 5ig . f. 3.
Conus viridulus. Ann. ibid. n°. 9.
Habite l’Océan austral. Mon cab. Cette espèce, très-voisine de la précédente,
a constamment le fond d’un jaune verdàtrè, et offre des lignes
transverses brunes , articulées de points blancs. Ses taches blanches
sont ponctuées et disposées en flammes ou masses longitudinales.
La spire, dans les jeunes individus, est convexe-obtuse, et plana
dans les vieux. Longueur, 2 pouces et demi.
lo. Cône royal. Conus regius.
C. testa oblongo-turbinatâ, coronatâ , roseâ ; lineis pûrpureo-
fuscis longitudinalibus subramosis ; spira convexâ.
Conus princeps. Lin. Syst. Nat. «f p. 1167. n°. 297.
Fayanne, Conch. pl. 17. fig. B.
Conus regius. Chemn. Conch. 10. t. i 38. f, 127Ô,
Conus regius. Brug, Diet. n°. xa
Encyclop. pl. 3x8. f. 3.
Conus regius. Ann. ibid. n°. 10.
Habite l’ Océan, asiatique. Coquille très-rare, précieuse, rougeâtre
avec des flammules longitudinales étroites et d’un pourpre brun.
Je l’ai vue , mais ne la possède pas.
Cône Cédonulli. Conus Cedonulli.
C. testâ turbinatâ, coronatâ; maculis albis disjunctis aut con-
fluentibus; lineis transversis fusco niveoque articulatis; spirâ
concavo-acutâ.
Conus Cedonulli. Brug. Diet. n”. 1.
Conus Cedonulli. Ann. ibid. n°. 11.
f l Cedonulli verus seu principalis ; testâ aurantio-cinnamomeâ ,
maculis irregularibus albo-coesiis fusco circumvallatis medio
transversim bifasciatâ, seriis quatuor margaritarum lineisque
numerosis niveo et fu sco articjjJatim punctatis cinctâj spirâ
concavo-acutâ , albo et aurantio variegatâ. Mon cabinet.
Conus amiralis Cedonulli. Lin. Sÿst. Nat. a. p. 1167. n°. 298.[ var. e. ]
D’Argenv. Conch. Append, pl. 1. fig. H.
Favanne, Conch. pl. x6. fig. D 5. D 8,
Seba, Mus. 15. t. 48. f. 8.
Knorr, Vergn. 6. t. 1. f. 1.
Martini, Conch. 2. t. 67. f. 633.
Cedonulli amiralis. Brug. [ var. a. ]
Encyclop. pl. 5i 6. f. 1.
[ô] Cedonulli mappa; testâ fusco-aurantid ; maculis albis eon-*
fiuentibus ; lineis punctatis. Mon cabinet.
Knorr, Vergn. 1 . 1. 8. f. 4.
T a vanne, Conch. pl. 16. fig. D 7.
Martini, Conch. 2. t. 62. f. 682.
Cedonulli mappa. Brug. [var. b.]
Encyclop. pl. 5i 6. f. 7.
[e] Cedonulli curassaviensis ; testâ fulvo-citrind , albo-maeulatâ ;
lineis punctatis.
D’Argenv. Conch. Append, pl. 1. fig. X.
Favanne, Conch. pl. 16. fig. D t .
Cedonulli curassaviensis. Brug. [var. e. ]
Encyclop. pl. 3x6. f. 4.