H A L L U C I N A T I O N E S CASP . B A u r f lN I
Aliorumqüe Authorum.
RJpuncutus ne mor o f us anguflifoîius p a rv o flore
C. B . P . p a g . p 3. col. i . p l. X I I I . Campanula
lu tea lin i/o lia , L o b . G e r . g apunculus nemorofiis 3.
T a b . (3 p a g. ¿ 1 4 . cól. i .p l . i x . L in um filv eflr e Iute-
tim foliis Jubrotundis, C .B . P . Campanula lu tea L t -
nifo lia , L o b . L u g d . Bis repetitur in P inace p a g.
p3. fu b P a p u n cu lo , & pag. 2 1 4 . f u b L in o : non p o -
te ft effe & L in um & fia punculu s s ergo male c i ta i
Caffi. BaubintiSé
22. Campanula arvenßs mìnima, Dod. Viòla a r-
venfis (3 Viola pen tag onia , T a b . J f f e r it Dodonceus
hanc p la n t am non la t le fc e r e , contrarium cernitur
cmlib e t rump e n ti f o l ia s ergo fa lli tu r doÙiJJimus
Do don (cns.
¿ 'l.B a p u n cu lu s Scabiofee capitalo caruleo, C. B . p .
p a g .p 3 , col, 2. p i. v. Tfapuntium a lte rum leptophyL
lon capitatum, Col. Fabius Columna a jfe r it hanc
R a pun cu li fp e c ìem effe perennem» f e d loiige fallitu r
te fle e x p er ìen tia .
Hapunculus B la fen fls feu Solònienfis g a lea to flor
ev io la c eo minore, nobìs. M a le D rab a flore c eru leo
g a lea to d ic ìtu r Cafp. Bauhino in P in ac e pag.
i to . -col, -2. p i . v i l i , cum f i t P a p u n c u lig o le a t i
fp e c ie s , u tmon uimus in dottrina, hujus ca p itis füpra
p ia n ta S7- Vide ib id . E t pag.23*>.fupra cap. de Draba
in te r Ha llu cìnationes illic .
D E T R I C A P S U L A R I B U S P E N T A P E T A L I S
Q j - i a r u m fe rn e n o d o r e p in e am r e f ì n a m im i t a tu r :
w ;; - - ' S V N T Q J Ü E
Hypericum, A fcyrum, Coris & Androfemum-
C A T V T I I .
*^T T rtteocòv oí .fi KiJ^acuiMh ol À' Kóttov, ptJè Xdficuimf »», quoniam fernen odore pineam refinamimi-
j f tatur, Diofcorìdi l. 3 . c. 171. ist Plinio l. 26. c. 8- Hypericon quod ahi Cham^pitin, alii
Corion appellant, Perforai a vulgo, quod folia foli objefta innumeris for aminibus f cat er e videatur :
hine i s por of a quibufdam dicitur•
Genera: Diófcoridès prceter vulgatum Hypericum i s alterum fequente capite exbibet, quod
Amv&ii oì AcKv&uSìsfol AsJpóm\fLoi dicunt effe, Hyperici genus magnitudine diftansfeum majus i s fru-
ticofius fit : i s Androfdtmum dici, quodfruHus, qui refinofi odoris eft, attritu digiti veluti cruenten-
tur \ i s fequente capite AvfyoowìtLoi' ol Sù Aiovunàìa., ol <f¿ A<ncu^ : ab Hyperico i s Afcyro differì, isc.
Plinio le . i s I.26. c. 15. duplex efi Hypericum: aliud oleráceo frùtice tenui cubit ali, rubente,isc.
aliud quod Corim appellant folio Tamaricis, isc. ' Eidem l. 27. c. 5. Afcyrum feu Afcyroides Hyper
ici genus eft v cujus cornee tritee ve lui cruentante qua de caufa quidam hanc Androf&mum voca-
-vere. Idem c. 4.
rMonopetalistficapfularibus in primo capite hujus quinta; Se&ionis explicatis, iifdem
adjieimus tricapfulares pentapetalas plantas in fecundo & tertio capite explicandas propter
. conformitatem & connexionem, precipue in numero capfularum. Etiamiì monopetala
in primo Capite explicate, flores producant íntegros in fundo, in margine tarnen quinquefa-
riam dividuntur, & quandam etiam in floribus obfervant analogiam ; ideoque iifdem has
pentapetalas in fecundo & tertio capite contentas adjecimus.
T A B U L A V I . Seftionis quinta;,
f i . Vulgare, C. B. P. Matth. Lugd. Eyft. Tab. Hypericum vulgar e feu Perforata caule
rotundo foliis glabris, J . B. Chàbr. O
2. Folio breviore,C.B.P. HypericumSyriacumis Alexandrinum, Lob.J.B. Chab- 0
I 3. Supinum minus vel fupinum glabrum, C.B.P. Hypericum minimum fupinum
Hypericum W4* ULegmitimwumU feLu CLoorbis' le0g itima BIiofc oHridis, Pondi haHi. CoIris , 'Matth. Ad. Lob. 0
\ Majus vel Hifpanicum, C. B. P. Hypericum tomehtofum Hifpanicum->
5 - Supinum | , Ciuf Hift. ..
tomentofum j Minus vel Monfpeliacum, C.B.P. Forte idem cum priore infterìliore
I i s aridìore loco proveniens. © •
6, Per-
Androfdemum
6. Perfoliatum i s perforatum, C.B.P. Androfeemum alterum Apulum, Col. O
7.MinusglabrumereUumpulchrum,nobis. Hypericum pulchrum feu 4. Trag. 0
8. Foetidum capitulis longjijfimis filamentis donatis, C.B.P. Tragium legitimum,
Pondi It al. Androf<nmum foetidum feuTragodes, Eyft. 0
q.Bifolium glabrum'perfoliatum non perforatum, nobis. Androfaemum Campocla-
renfe, Col. O
. f io. Quadrángulo'glabro, nobis. Afcyrum, Matth. Fuch. Dod. Lugd.
Afcyrum di-1 Ger: 0 -
Hum caule 111. Rotundo hirfitto folìifque hirfutis, nobis. Androfdemum alterum
{_ hirfutum, Col. ©
j 1 2. Maximum Cfrutefcensquafi j bacciferum, nobis. ©
[,13. Flore i s theca quinquecapfilari omnium maximis, nobis. ©
§. I . H r P E R I c V M.
Explicatio Tab. f ext de Seftionis quint <e.
ì.T_T Tpericum vulgare, C. B. P. Park. Hypericon, Dod. Hypericon vulgare five herba
JLJL perforata caule rotundo foliis glabris, J. B. Chabr. Ex radice fibrofa, multifariam
divifa, buxeo cortice inteaâ, virgulæ furguntcomplures, rigidæ, lignofæ, rotundæ, (ubruben-:
tes, in ramos divifæ, cubitum unum vel ampüusaltæ: folia Majoranæ, glabra, vel Centaurii
minoris Lobelii, nervis perlongum excurrentibus donata, innumeris foraminibus Soli objeda
pertufa effe videntur ; fapore ficco & aftringente, cum aliquo amarore; flores in extremis ra-
mis copiofi, lutei, ex quinquéradiatis petalis compofiti, ftaminulis multis cum apicibus con-
coloribus præditi ; quibus fingulis fuccedunt capfulæ tríplices fibiinvicem ftriâè junâæ,in qua-
rum fingulis femina multa, parva, ex nigro ruffa, pinguia ; fingulæ feparatæ & exficcari incipientes.
granum Hordei magnitudine æqtiant, fapore refinofo, amaro & ingrato, tefte Lobelio,
atque tam flores, quam capfulæ femine gravidæ, fanguineurii fuccum.reddunt. Nafcitur paf-
fim fecus fepimenta hortorum ôt jmargines agrorum filvarumque, ac non raro in locis her-
bofis, fubinde etiam humentioribus. Junio, Julio Auguftoque menfe floret. Apud Dio-
feoridem inter Rutas filveftres ( cum i pfius fpecies. creda tur ) hujus defcriptio etiam legituri
Foliis modo latioribusi modo anguftioribus variat, quod Tragus duabus figuris expreffit:
caules quoque ejus quod in humentibus provenir, quadrati funt* alibi vero rotundi : hujus
etiam minor fpecies toliis non perforatis eft; eft & varietas alia caulibusprocumbentibus, alia
liirreftis, quæ omnia à ludente fic natura à folo húmido vel ficco contingunt.
2. Hypericum folio breviore, C.B.P. Syriacum, Lug.Ger. SyriacUm fk Alexandrinum,
Lob. J. B. Chabr. Folia hujus quadruplofunt minora, rotundìora foliis noftratis Europei,
quæ fummis cubitalibus virgultis confertim tanquam in verticillis exeunt: flores noftratis
floribus fimiles fed minores.
3 • Hypericum minus, Dod. Hypericum minus fupinum vel fupinum glabi'um, C. B. P. Hypericum
minimum fupinum feptentrionale, Lob. Exigua hæc; Hyperici fpecies fibras pro-
lixas pro radicibus habet, ex lignofo principio péndulas ; có|mùli funt per humum fufi,
prætenues, palmares & aliquando dodrantales, crebri, modo fimplices; modorin ramulos deduci,
per quo.s folia bina ex adverfo polita, Serpilli foliis paria, glabra ; flofculi penta-
petali, minores multo, fed Hyperici vulgaris ritu funt conftrufti ex quiñis minimis petalis, lu-
teis, acutis feu mucronatis, cum plurimis ftaminulis curtis concoloribus, magnitudine pro-
portionaliter foliis refpondentes. In ericetis & udis fabulqfis arvis paflim in Gallia & Anglia,
inpafcuis arenofis & fterilioribus requieicentibus agris. Floret ineunte > æftate, & femina
paulo poft in tricapfularibus parvis thecis, aliorum fuæ fortis more Hypericorum, per-
licit.
4. Hypericum feu Coris légitima Ericæ fimilis, nobis. Coris legitima Diofeoridis, Ponæ Ital.
Çqris Matthioli, Lob, Ad. Hypericum hoc, Coris diftum, aflùrgit altitudine ad cubitalem
& bicubitalem caulem, in multos ramos brachiatum : cui multa adhærent folia Ericæ inftar,
àlternatim & denfe difpofita : in iummis cimis proven iunt flofculi pentapetali, lutei ; ex quorum
centro feu medio proveniunt multa ftamina concoloria: floribus fingulis fucceduut capfulæ
ternæ, ftrifte fibiinvicem junftæ? femina fingulæ in fe continentes : radix eft lignofa:
P p p 3 coules,