1 1 . Eruca la tifolia lutea feu Barbarea major, nobis. Herba fanéte Barbara, Fuch. Barbarea,
Dod. Nafturtium paluftre hybernüm, Thai. Erucà h«c Barbarea diäaRapum aut Na,
pum foliis «mülatur, qua tarnen lavia & glabra Sir obfcure viridia funt, non afpera: cau-
lis eft reftus, ftriatùs, cubitalis & aliquàndoaltior, cujus è mediò, fere -ad foftigiufn uftple
ramuli iìores promunt lutèos ; quos fequuntur fìlìquaè long«, tenues , teretes', in quibus
exiguum & colore ruftum latet fernen, duplice ordine,, fepto membranaceo diftinftu^.
radix medioér iter crafla & oblonga eft. • Provenitfecus vias ac femitas & ad margines foiiarum'
imo in foflarum imis aqua hy.berno tempore fcatentium, viret. Floret ineunte adiate, &
dia ejufdem tempeftate (emina perficitfua.
'i 2; Dalur & lìujus alia fpecies diftinfta, cujus' folia funt minora, frequentius (innata
caules pares, fili qua cr adì ore 5, & femina grandiora, minus fufca & quafi fubalbefcentia: ¡§j
tiam pianta eft perennis, & ab Eruca Barbareà vulgo dièta pradi&is notis quam faciliime diftin-
guitur ; hujus tìos confpicitur in hortis plenus. Vide florern plenum appiètum una curri filj.
qui craflìore,Tab. 5“. |
13 . Eruca montana Yepens Sii foliis flore luteo, nobis. Sium alterum aquaticum luteum
tenuifolium montanum, Colum. Hac repitcauliculis, per genicula ( aquaticar.um ftirpium mo-'
re) multis capillamentis iifdém h«rerttibus,villofis : foliis utrinq; longis petiolisin lobos divifìs,
ut in vulgati Greflìone, Caf. Vulgo dièto Sio,vel ut à Matthiolo Sifymbriò, fed amplius per oras
1 dentatis, minoribus multo, & anguftioribus) ex quorum finibus afe exeunt iliffummo, denlis
botris^ par-vis admodum, onufta, qui in luteosfìores pafvós dehiicunt, eorumq;defluentium
locum occupant filiqua tenuiòrèsvulgaris, eodem modo difpofita, bivalves, aliarumhujus
claflì-s more :> in hifce extuberat fernen minutum, pra maturitate maturante filiqua decidmim,
parum acre guftu , colore flavicaftte.' - Provenit in excelfis. mòntium planis, inter Ma-
rerii Comitatus ^quicolorum.fines & Tornempartis, quodam torrentis alveo faxofo, aitate
ficcato. Septembri menfe hanc invenit Fab. Columna inter faxa repentem hyéme, etiam aeftate
durantém atque fé propagantem. Aprili caulefcit, Maio floret; & Jtinìo perficitur. -Oritur&
in aliis montania aquofis locis iifque frigidis. • '
Explicatìo Tabula fext*.
14. Eruca maxima Canadenfis, Cornut. Eruca maxima Americana, Park.. Inter dendro-
lachana hgec Eruca peregrina numerari poteft ; fiquidem Hominis proceritatem implet potif-
fimum quando radix ejus, qua fibris aliis 'conftatjatiori folo coharet : filveftres enim plant«,
qualis hac Eruca, & Canadeniesomnes, quodevi magia & fubaèta terra dHleruntur, eo magis
incrementum capiunt. Numerofis caulibus adolefcit rotundis, & tomento quodam afperiori
'veftitis, quodundiquefolia exornat, uti Lyfimachia, longa, acuta in ambitu crenis «quali-
bus ferrata, tenui lanugine obfita ; guftu fubacido initio, tandem fubacri, ut confuetum„E-
rucis omnibus : fiofculi in cimis cauliummira fecunditate' luxuriant, Junio ac Julio menfi- -
bus lutei funt & tetrapetali, in quorum medio aliorum hujus claflìs more ftaminula& piftil-
lumharet, quod,collapiopoftmodum flore , in filiquain effòrmatur longiufculam, redam,
leminibus exiguis turgehtem, fapóre dulcibus, :maturis^ Augufto &Sep'témbrideciduis. •
1 5. £rKwIatifolia, C. B. P .& Prod .. Hac caule eft cubitum excedente, albo, craffo^ ftriato,
rämofo : foliis glabris, pallide virenti bus, ad radicem pedalibus, -profundis incifurislaci-
niatis, per quorum medium nervüs latus excurrit, quem utrinque foliorum lacinia biunciales,'
alarum inftar, triangularea, corrofa, figura di veri«, inferne & fuperne continua., c i n g u n t :
qua vero in caule breviofa funt, & horum quadam Eruca vulgaris foliis fimilia*; fuprema vero
angufta & parum finuata : in cauli s fummo flores fatis , magni, aurei, tetrapetali, ita mini-
bus in medio plurimis donati ; quibus filiqua bivalves* Oblonga, ftri&iifima, curva, denfe dif-
pofita, duplici loculamento diftinèta, fuccedunt. , A11 forte Eruca 3* Anglica Càmerarii dubi-
tat Ja. Cornutus. Floret & femina perficit eadem tempeftate anni, quà catera h u ju s generis.
1 6. Eruca filveftiis major vulgatiprfòetens, nobis. Eruca filveftris, Matth. L o b . Dod. Tab.
Ger. Eruca filveftris vulgatior, Park. ErUca filveftris major lutea caule afpero, C. B.P- ^xc
caule foliifque fativa minor eft; flores lutei : filiqua tenüiores, catera refpondént : Eruca h*c
erratica fcetida foliis eft quoq; fati va foliis anguftioribus, frequentioribus inciiuris laciniatis ;
guftu acriore fapidioreque, làpore-ingrato & quafi fetido.: caulibus numer odori bus : floòbus
luteis : cormculis in novella fere pianta nümerofis, furium fpeèlantibus, bivalvi bus, ddplicem
feriém feminum fubruflefcentium i'n fecontinentibus, feminibus.Sinapis filveftris fimilin*n.»
quaaeriàfunt,amàriufGula&linguamvellicantia. .
Sed. HD V N I V E R $ A L I S 0 X O M I E N S I S . 231
17. Eruca filveftris feu paluftris minor procumbens & repens luteo parvoque flore, nobis.
Eruca filveftris, Fuch* Eruca paluftris minor, Tab. Eruca aquatica, Ger. Sinapi paluftre,
Ger. n^n emaculati. Radice conftat hac lignofà, rapente caules habet pedales per terram
reclinantes : folia funt ei laciniata, aut profunde incifa, veluti filveftris fetida folia : flores
gerit vivide lúteos, quibus fuccedunt filiqua pi ures, breves, bivalves, duobus ordinibusfe-
n i in a in fe continentes, fepto.medio aliarum more pradi&os binos ordines feparante: radix
longo repit per terram fe diffundens.. ?” •
1 8. Eruca Bellidis folio, nobis. Hac Eruca nondum hiicuique defcripta,caules edit pedales
& altioresaliquando ; in quorum cymis prqyeniiint fiofculi lutei, tetrapetali, Eruca filveftris'
fcetida floribus magnitudine pares ; quibus fuccedunt filiqua fpicatim quafi digefta, longiores
& eraifiores filiqnis Eruca filveftris fe tid a ; deinde ejus caules non funt,ut Eruca filveftris fe tida
redi, fed reflexi.Hifée nominibus diftinguitur ab Eruca filveftri fetida, fed pracípüe foliis
adeoBellidis majorisfoliis fimilibus?ut dumper terramadhucfternuntur in orbita,cìrca'ràdi-
cis caput, quilibet, antequam caulefcat, flores & femina producat,audader aíféréret efle Bellidis
majoris fpeciem.; fed figuftum in opem advocaverk,:tuncfacillirrrum eric, ficut in fequénté
Eruca Tanaceti foliis,judicare à fapore calido & aeri Erucis familiari,& hanc & illam efle Eruca
fpecies; firnillitudine foliorum ipfisfpecificam adjudicante determinationem, quemadmodum
frequenter in ali is generi bus obfer vare licet per totam & universalem ftirpium ferièm.
19. Eruca Tanaceti foliis, nobis» Eruca Indica Tanaceti foliis, Jacobi Zanöni.' Eruca
hac folia proferí multa per terram ftrata,;viridia, Tanaceti foliis quoad difpofitionem & di-
vifuram haud abfimilia - ex.quorum gremio exit caulis fefquipedalis qui furfum verfus in mul-
cos ramufeulosfinditur,inque horum.cymis proveniunt floiculi multi tetrapetali, quibus
pereuntrbus fingulis fuperveniunt lìngula filiqua biunciales, bivalves, fpicatim longis petio-
lis cauli adharentes,fepto medio membranaceo duplicem feriém feminum difterminante. Tòta
planta guftui calida & acris eft, quemadmodum reliqua Èrucarum fpecies. Antequam hac
planta caulefcat; caulefque & filiquas producat, folia ejufdem adeoibliorum. Tanaceti funt
aemula, upnifi guftus in opem vocetur, difficile erit terminatu fub quo genere militare debeat
flores vero tetrapetali, & filiqua bivalves, fepto medio membranaceo fepàratajun&o fapore
calido & acri, indicant ftatim- hanc plantam ad filiquofas tetrapetalas referri debere, non
vero ad Tanacetum a fimilitudine foliorum Tanaceti folia referentium.
20.. Eruca maritima Anglica filiqua fürtgöfä törofä' rotundà foliis craflìs latioribus,
nobisT Cakile Serapionis, Lob. Obf. Lugd* Cauliculos protruditmultos, partim procumben-
tes, partim ereilos ; quibus anneftüntur ad fingula genicula folia divifä, Eruca aut pofiüs Se¿
necionis facie, fpifla, crafla, atque in fummisTcaulium proveniunt flores tetrapetali, dilute
purpurei, quorum fingulis fuccedunt filiqua fingula, preves, fungofà, vix trientem unci'« excedentes,
rotunda, toroía, continentes fingula unicum fernen Tritici magnitudine, aut paulo
majore. .* Provenit ad oram maritimam Anglia, verfus Cantium, Suífexiamfe Infulam meridi-
onalem Anglia; Vedim diftam ; ñeque folum ad oram maritimam Anglia, fed adNeuftria,- Ar-
moricaque litus maritimum provenit.
2^.ßruca maritima Italica filiquàhafta cufpidi fimili, C.B.P. & Prod. Eruca maritima
Italica, Park. Nafturtium maritimunl, Hift. Lugd. Hac folia habet fpifla, erafla itidem, fed
anguftiora, qua yerfus radicem tenuius funt diflèfta feu divi-la.:: caules erigit-longiores pra-
difta caulibus , qui one;rantur .foltìf^ad fingula genicula minoribus & minutius divifis ;• in
lummis caulibus cernuntur Nflores tetrapetali, dilute purpurei; quibus fuccedunt filiqua breves,
fungofa, quatuor angulis exterius. donata, biriis'òbtufis, & binis ácutis; - fingiilis- fingulis.
fibiinvicem oppofitis, & in mucroneni acutum terminantibus, qua perfefte cufpidem
haft« referunt ; unde ei.nomen fpecificum à Gàfp. Bauhino inditum, quo focile diftinguitur à
Cakìle Sèrapionis Lobelii &' Hiftoria Lugdunenfis.\ Semine exficcato abrumpitur filiqua -haft«
cufpidi fimilis, &poft ferelinquit capfulam fungofam petiolo adhuc innitentem, luna crefcen-
tis formam refèrentem, cayam, figura mirabili & huic peculiari, cui dum recens adhuc fuit
mferebatur filiqua pars inferior convexa, quafi perginglymon immerfa bafi concava, cui filiqua
conneftebatur. Provenit in ora niaritima Italia pr-ope Venetias, & Magolonam in Gallia
Narbonenfi. Floret fubinitium «flati s in calidisregionibus, tardi us apud Septentrionales,
ibidernque paulo póft femina perficit.:;'
' ?2. Eruca maritima ¿Égyptiacá foíiís 'làtioribus. craífis, filiqua fungofá minore, nobis. Si-
napi marinum ALgyptium, Profp. Alpin, de Éxot. Planta hac exuna radice loiigá, gracili, li-
Snofa, alba, caule uno aut altero aflurg-it rotundo;- Eubefeente, mácropiperis craífitie, oblique
G i 2 furfum