444' P L A N T A R V M H I S T O R I A ParMI,
[54. Rutaceo folio flore fuaverubente, C .B .P . Ranunculus pr*coxi. Rut* folio:
I Ciuf. Hift. © • ' <
I 55 Purpurius calyce villofo Felick Plateri, J . B. Chabr. O
I 5 6. Seu Alpinus minimus albus vel luteus,J. B. Chabr. 0 - '
» 57. Alpinus humilk rotundifolius flore minore-, C. B. P. Ranunculi montani primi
fpecies i ma. Ciuf. Hift,,,0 . *
mon 58. Alpinus humilk rotundifolius flore majore, C .B .P . Ranunculi montaniprimi
V* fpecies' fecunda, Ciuf.Hift. § , / "
i 5-C). Afphodeli radice, dilius Pt hora major, nobk. Thor a Valdenfium montkBaldi,
j Ciuf. Hift. Aconit urn pardalianc he s \.f$uPthora major, C .B .P . 0-
i éo. Afphodeli radice diHus Pthora minor, nobk. Thora Sabaudica isr montk Baldi,
j Ger. Aconitum P ardalianches alt er urn five Thora minor, C .B .P . ©
§. é. R ANT) N C V L l montani folik diverfimode conftruHk.
Explicatio Tab.-trigefftmrtprimrt Seftionk quart*.
Ranunculus montanus folió Plantaginis, C. B.P. Ranunculus folio Plantaginis, Ger.
Ranunculus Pyren«us flore albo, Ciuf. Hift. Ranunculus Pyren«us,foliis fublongis non lacinh
atis flore albo, J. B. Chabr. Pedali, imo etiam amplrore altitudine affurgit h«c Ranunculi
-montani fpecies, caule rotundo, fatis firmo, viridi, per quem alternatimi tèrna, aut quatèrna,
difperfa funt folia, 'fatis lata baíhcaulem amplettentia, ternas aut quaternas uncigs longa, un-
.,-ciam verodata, mucronata, multis venis ab infima fede ad extimum mucronem procurrentibus
diftintta, viridis colorís quali? tiere. eft fpliprum Braffic«campeftris, quorum or«, tenui molli?
que lanugine alba^obfit« : fummo caule ex foliorum, qù« minufcula eranfc alis exeunt tèrni,
quaterni, vel etiam plures oblongiores petioli, finguli caliculum quinqué foliolis conftantem
fuftinentes,èx quo flos prodit,quiñis petalis pr«ditus femiuncialibus,tenellis,prorfus niveis, cujus'
medium occupant frequentiffìma,pkrvà ftamina, flava, cum orbiculari capitello, nullius aut
perexigui odoris. Quum vero primum è terra emergit h«c pianta & antequam in caulem abeat,
binaduntaxat aut adfummum terna profert folia, tres uñciasinquam longa, unciam lata,
craffìufcula & firma, multis etiam venis fecundum longitudinem diftintta, ut quodammodo ad
Plantaginis jatifoli« foliorum formam accedant: caput radicis hirfutum erat (ùt earn ob càufam
perennem eife, inquit Glufius, mihi.perfuaderem j quod deinde in multas crafliufculásjí albas*
fibras dividebatur. Floret in Maio. - Provenit in montibus Pyren«is, ex quibus ejus radices
erut« à Johanne Venerio, & ad Johannem Hogelande miifa feptuaginta & amplius abhinc
annis. 1 ' A »r.
37. Ranunculus Pyrèn«us albus fimplex, Park. Hie parum aut nihil difcrepat à priecedente,
folummpdo fioribus qui non tamdenfe in fummis caulibus proveniunt, fimplici itidém
petalorum albor um ferie conftant, estera priori convenit.
3 8. Ranunculus montanus gramíneo folio, C .B.P. Ranunculus möntanusgramineis foliis*
Ad. & Icon. Lob. Ranunculus gramineus* Ger.Tab. Ranunculus hie afpettu l«tiore 6t flore
pentapetaio luteocum pliiribus ftaminulis in medio, ejufdem coloris ; radice & femine race-
mofo proríum pratenfi Ranúnculo eft fimilis, verum folia pàuca habet, eaque Gramini ädeo fi-
müia, ut vix, nififlorentem obfervaveris, ¿Gramme dighofei poffit, pr«fertim locis ftrigofis,
ubi caulis palmum & Jjjquipalmum non excedit. Paflim obvius hic in pratenfibus locisfaridis*
Narbon« pone pubfmmn diver for ium montis.Lupi,& in aridis Mindeni Ruthenorum pafeuis
nobis* inquit, repertüs. Copiofe fatis provenit in filva regi« Fontainbelleau inter cellam ere-
mitarum &pontemquà itur ad celeberrimam illam Regia m in medio filv« fita m. ■ Seren iifi-
mus princeps Johannes BaptiftaGaftonRegis Ludovici XIV. patruus, dum illiiin hircifcundis
rarioribus Galli« plantisoperam dabamus, nosmifit in pr«dittam filvam, nofque reduces Bl«-
fas intérrogavit, num Ranunculum gramirteis foliis illic obfervaverimus^etenim nee nobis eun-
dem obviam habuimus, quia menfe Aprili finiente nós'eó mifera%,,; etiamfi myriades tunc
temporis pedibus proculcavimus; rati eile gramen à fimilitudine foliorum, necdum guftu in
opem vocatö, nobis quafi indignabundus alferuit nos oeulis captos ea vice fuiife, fequemul-
toties & afratim eundem inter prsdiftam Eremitarum cellam & pontem multis retro annis re-
peri ifie atque ibidem colligendum curaífe, quapropter nos eo denuo remifit, atque meniè
Maio; florentem & femina ferentem copiofe & redundanter ibidem offèndi mus. Hsc deduxi-
mus, ut notum facer emus, difficile admodum effe cuilibet plantas diftinguere à foliis, propter
nim'iam
Sett.IV. V N I V E & S A L T S O X O N I E N S I S . . 445
nimiam conformitatem plurimarum plantarum in ipfarum foliis, nechsc pianta facile,intuendo
folummodo à Gramine diftinguitur antequam floreat, nifi guftus advocetiir in opem, tunc
à fervido guftu n ullo .negotio a Gramine cognofciturdiverfa : idem dicendum venie deplu-
rimis aliis Ranunculorum fpécieBus, qui propter fimilitudinem foliorum cum aliis plantis,
vix ac ne vix quidem difcerni poifint, ut obfervare'eft in hoc capite, Ranunculös dari folio
Aconiti, BetoniCs, Plantaginis, Heder«, Perfoliat«, Cotyledonis, Apii, Foeniculi, & c.qui o-
mnes fummacum difficultate rèduci poffunt à foliis, eòrumque ftruttura, ad genus Ranunculorum
antequam flores pentapetalos, & femiha racematim inunum caput compatta proferant ;
tuKenötä generica dètetta, abfque ullo negotiò folia determinant fpecies fub eodem figno militantes.^
Idem dicendum de multis aliis in vafto hoc vegetabilium numero.
Ranunculus gramineus montanus flore pieno, Dod. Hic nèutiquam à priore flore fimplici
diffèrt, nifi multiplici petaiprum ferie, hoc contingit in multis aliis hujus generis, de paffim in
plurimis generibus hujus operis à luxuriante naturà.
39. Ranunculus grimmeus montanus radicevillofa plurimasfibras craffiufculas èx inferiore
parte emittente, nobis. Ranunculus gramineus montanus bulbofus ( perperam,efttuberofus )
Col. Fig. at in defcriptióne Ranunculus leptophyllus bfflbofus ( utrobique peccat Columna ;
non debet dici bulbofus, curn bona venia dottiffimi Column«, fed tuberofus ) Col. Copiofus
hic in ^,quicolorum montibus, fupra Div* Philipp* antrum venerandum Maio florere ind-
pie ns inyenitur radice'oblonga, cervice vil'lofo córtice nigroque obdutta exterius, ex qua duas
uncias long«, carnóf« fibr«, in imo craflior es, Filipendul« paluftris radicis modo, capillari-,
bus fibrillis hÌrfut«, terram undique ampleXantes, producuntur, iiiterius véro intra pr«di-
ttum villofum tegumèntum tuberofa ( non bulbòfa; ut vult Còlumna ) radix invenitur, Glar
dioli modo gemina, altera alteri infidens vètuftiori, atque corrof« parum pr«cedentis anni-,
ex qua fibr« ortum ducunt : folia huic prima duas unc'ias longa, qu« paulatim majora effìci-
untur,- & palmum ad fummum «quänt, circa radicem pilofà, reliqua l«via, colore cinereo albicante,
per longum venis diftintta, otto numero caulem cingunt dodfantalem, jùnceum, du-
obus gèniculis & foliis abfque alls diftinttum, in fummo virens caput habentem, quod dehi-
feens florem luteum edit,fplendidum, ftaminibus intusdenfis plurimis; calice etiam tunc
quinqiiepartito : ffuttum deinde capitatum, oblongum admodum, iquamofum perficiens,
compatto, femine rotundo, fed apice roftrato, ut congénerum, rèfertum.
\ò.Ranuntulus gramineus hirfutus monanthos, nobis. Hic ex radide tuberofa, multis fi-
briéicatente,- plurima protrudit folia, angufta, graminea ; èx quorum gremió exit unicus
caulis, raris foliis itidem anguftis & gramineis veftitus, in cujus fummo unicus apparet fìo-
fculus,, hirfutus, quinis' conftans petalis rotundis : cui fuccedunt femina aculeata, in globulum
.congefta, aliorum Ranunculorum more..
ò^i.Ranunculus gramineus alter polyanthós, nóbis. Hic multis conftat etiam foliis gra-
minéis anguftis, exeuntibus ex radice fibrofa: in caulis faftigio exèunt quini, feni petioli,
unciales, finguli unicum fuftinentes flofculum, quinis petalis mucronatis conftantem, qui-
t bus fatifeentibus fuccedunt plurima femina aculeata, artte. fibiinvicem còhsérentia;
• 42.Ranunculus montanusBetonic« fplio, Park. Folia funt huic multa, immediate è radice
orta, & longis pediculis innixa, multis venis obliquis afperfa, & quafi rugofa, in margine
crenata, atque omnino Betonic« folia «mulantia, nifi quod fint minora, iuperne viridia,
inferne incana & argentei coloris, Argentin« aut Potentilì« inftar : ex horum medio oriun-
tur Cauliculi vix palmares ; fed nudi adeimas ufque, in quorum fingulis unicus apparet flo-
fculus, quinque petalis albis tenuibus & mucronatis conftans adinftar florum Pentaphyllì,
, inque eorum medio apparent ftamina lutea; flos quinis foliolis viridibus acutis in dorfo
ornatur, qu« fuere loco vagin« exigu« floris nondum expanfi: ièmina compattim aculeatis
mucronibus fimul coh«rent; radix conftat plurimis fibris adinftar radicis Betonic«. Tota
pianta, id eft, ‘folia & radices, amara eft, guftu auftero & aftringeiite pr«dita eft.
43. Ranunculus lanuginofus Apii folio radice Afphodeli, C. B.P. Ranunculus alter faxatilis
montanus Afphodeli radice,Gol. Frigidarum regionum incoia h«c eft pianta, proveniens
infaxofis humentibus montahis. Radice multis craffis fibris fummo cefpite h«rentibus, A-
fphodeli modo, pr«dita conftat, craflioribusJuxta radicis caput, femperque decrefcentibus,
parvis, pollicis longitudine, multis capillaribus.fibrillis immixtis : petiolos edit cavos & in imo
latos, ampleftentes caulem hirfutum, umbelliferarum ritu, quibus folia infident primum lata,
duabus tantum ferraturis divifa, deinde magis profunde, atque etiam in tres lobos divifa,
lobofque tribus dentibus feparatos habet ut finguli lobi videantur terna folia profunde incifa,
1 1 I ■ ‘ " '• ac