3 s é P L A N T A R V M R I S T O R N A Part. H .
tiun'c minores conjpiciuntur} non debent acc enfer i / m u lt ifile a n t entice f in e necejjitate.
fpècies dijlinftoe : ideo fa llu n tu r author es dum |
S Ï L I C U L O S æT
Tetrapetalæ bicapfulares.
P O L Y G A L A T E T R A P E T A L A .
C A T V T X X V I L
oxvyx.\oi frutex brevis ejl, palmi altitudinem pefens, foliis Lavendul<£, gufiùfüb acerbo C a-
firìkò Plinio J fotus lafîis abundantïam f acere ereditar, uride nomen habet, J)iofcorià l. ,
c. 142. Plinio I. 27. c. 12. Sunt qui nofir am intellexifie velini, cum nofir a potius adOnobrycbi-
dem Diofcoridis referenda videatur. - , . r
Poly gala eft vox fignificans Legumen alatum feu -^.a^ewAo», diftum,
vel Onobrychidem, de quibus egimus cap. VI. paragrapho 2.dcj . velèft planta tetrapetala
filiculofa bicapfularis, de qua agemus hoc capite.
Pars T A B U LÆ XXIV. Cærulea. 0
Violacea. 0
Cinerea. 0
Rubra. 0
Alba. 0
rLongo ist an-C 1. Major, nobis. Polygala vulgaris major, Ciuf. Hifi. ©.
Polygala te- \gufto folio <■ (2 . Nobis. Pólygala vulgaris minor, Ciuf Hifi,
trapelatifili-\ , (Minori H H H I I i
culofa bica- I 1 . \ C 3 • L u t e a , T . Lugd. 0 ■
pfiilaris ' [4. Brevi ist lato folio Myrti enfiar, nobis. Cham&myrfine Hifi. Lugd. 0, ■
Explicatio partis Tab. vigefimdtquartdi. .
i.~W%Olygala tetrapetala filiculofa bicapfularis longo angufto folio major, nobis. Polygala
± vulgaris major, eluf.Hift.&Pan. Polygala major, Tab. Park. Polyga la major fiore ceruleo,
Ger. Polygala major duplex, J. B.Chabr. Polygal« appellationem apud plerofque
recentiorum authorum .etiarn obtinet plantulah«c fvalde tarnen diffimiliseft Polygal« inter
Legumina ijobis defeript« cap. VI. ) ubique fere in ficcioribus pratis obviä ; foliis eft Lini
feu Hyffopi anguftifoli« vulgaris, qu« eft vel flore caeruleo, vel purpureo dilutiore, vel ru-
bello^ aut interdum etiam. albo variare confpicitur. Gefnerus ab amaritudine Amarellamap-
pellävit. Tragus Diofcoridis ttoXì/^Aov & yA.«;H§teiie exiftimat. Demajore elegantiffimoquod
in Auftria & Pannonia fuperiore obfervavitCar. Clufius, tametfi tot florum colore diferetö
paffim in iilHem provinciis nafeatur, primo dicemus. E x eadem interdum radice prodeunt
quinque aut fex virgul« duriufeul«, Vix pedalès, graciles, lent« & obfequiof«, foliis nullo
ordine difpofitis obfit«, anguftis Floris tin&orii, aut Hyifopi vulgar is, a nguftifoli« & minor is
qu« ab Hifpaniis Vjfopillo vocatur ,''foliorum «mulis. Flores confertim & fpicatim nafeentes
fummas virgulas occupant, Fumi terr« floribus non multum abfimiles quoad difpofitionem,
longiorés tarnen, & dilutions purpurei eoloris elegantiiFimi, five dilutiore rubro pulcherrimo
nitenteS : hiìce fuccedunt loculi feu thec« capful«ve pendul«, plan«, Burf« paftoris fimi-
Iesfcilicet, cordiformes, bicapfulares, d'uabus valvulis membranacejs conftantes, feptome-
' dio (emina lune inde feparante ( quemadmòdum inpr«diftis omnibus filiculofis plantis conti
ngit) nigricantia, longiufcula, qu« aperientibus fefe ad latera pr« maturitate burfulis
décidunt : radix craffiufcula, brevis, lignofa, vivax, qu« aliquot fibris donata eft ; tota pianta
amaricans eft. Frequens admodum eft in jHe^tetihe^g fupra fllPauDerftojf circa
totaq; ill'a montium lerie qu«à Danubio fupra Viennam imminenti^ad Auftriacas
ufque Alpes expurrit. Nufqùam non öccurrit per Paiinoniam etiam inter am nem, ultra
Dravum fiumen.’ Floret Maio de Junio. Aliquoties ob florum venuftatem traasfertur in hortos
fed cicurari,non vult. - i l
2. Pólygala tetrapetala filiculofa bicapfularis longo & angufto folio minor, nobis. Polyga ^
Seft.Hh U N I V E R S A L I S 0 X O N I E N S I S. 327
I ’-rig* C.B.P. Polygala vulgaris minor, Cluf.Hift. Polygala recentiorum,. Ad. Lob. Flos
Ambervulis, Dod. Amarelta, Gefn. ep. Polygala minor, Park. Polygalæ huic qu« flos Am-
kervalis Dodonæo dicitur, perquam tenues fed duriufculi funt còliculi, palmum aut femipe-
Aem aliquando longi,plurima parte procumbentes, aut humümverfus reclinati, qui foliolis
nveftiuntur exiguisy oblongis, acuminatis, foliis feu alis Lentium fimilibus, fed tamen an-
C«ftiòribus : flofcuh tetrapetali in fummis cauiium faftigiis fpieatim proveniunt exigui, pen-
duli quando funt expanfi, colore vel Viol« fàturato-purputafeentes, vel dilute rubri, vel can-
d di odore carentes ; quibus fingulis fuccedunt valvulæ bicapfulares, minores quamfunt
rhec«Burfæ paitoriæ, tenaibus membranulis utrinque valde minutilis ftipat«: radix dura,
lkn'ofa & tenuis, reftibilis eft & de novo fingulis annis regerminans. Nunc in collibus herbofis
oui aratro proÌcinduntur, nunc in novalibus & filvofis ; paffim in Galli«, Germani«, Beigli &
AneÎiæ régionibus, læto ac mediocri folo, gig-nitür. Floret Maio menfe præcipue, aliquando
citius perétam æftatem florens & femen perficiens reperitur. Flos Ambervalis dicitur
Dodon«o, & Germania C*euftblumil)Wt id eft Ambervalis flos. Siquidem fie appellari
continiit f quoniam feftoAmbervalium præcipue vigeant hujus flores , ac rufticæ virgines
ex his plerifqùe in loeis corollas fibi nedant. Ambervalia autem fefta fünt quæ Romana
Ecclefia Diesappellatrogationum.Germariis CtCUfeïagSU dicittir,tunc enimarva afacerdotibus
& populo luftrabantur, qui mosetiamnum durât per totam pæne Europam. An la&is abun-
dàntiam lacere poffit hæe plantüla, dubitatur : cum enim apud Diofcoridem & Plinium bre-
viffima Polygalæ extet deferiptio, quid hic, ficut & alibi, aftirmandum incertum : vefofimilius
eft Polygaîoh Legumen diSum f de quo cap.VI. SeRionis iècundæ traaavimus,) efle verum Polutea
4. M Lugd. & C. B. P. IM nivofis Jur« moétis cacuminibüs profilit :
radice confiât craffa, fpiifa, lig n o fa brevi, caiidicante : caulicults perquam multis, pedali-
bus foliis Lini anguftioribus, ïongidribus, inæquali pofituè cauliculis prodeuntibus flore
confiât luteo copiofó, parvo, in fummis cauliculis nitente. Herba rara eft , inquit Dale-
champius, yix alibi quam in fupèriote loco vifa.
4. Pólygala folio brevi rotundo Myrti inftar, nobis. Polygalæ aflinis,- C. B. P. Cham«-
myrfine quorundam,Lugd.Hift. Pólygala hæe convenir cumprædiais floribus & capfulis femi-
nalibus bivalvibus, fepto medio feparante duplicem feriem feminum,hinc unam, iliinc alteram ;
nec alia ratione diftinguitiir, nifi quod folia próducàt brevia & rotunda Myrti inftar, fed
minus acuminata. Etiamfi Datechampius floribus fex petala affignet, quatuor tantum enu-
meraffe debuit. Crefcit in altiifimorum montium fuperciliis/ Floret tardius duabus prioribus,
aft eodem tempore cum lutea Pólygala Daleehampii.
H A L L U C IN A T I O N E S C A S P. B A U H I N|I
N
Aliorumque Authorum.
Ota Cafbarum Bauhinum male P o k g a lam n i- - verfas ab ipfa p lan tas . ■ Polygalæ très fig tifcea L o -
^ veam ■ - J eu Polygalam repentem, Lob.T.t. Lu d g.La b.
betiQ: exhihenPar Pïo una & eadem Polygala differ ente
’ . fi'_____ À'., f/ïrtv ìr~Tn '.i ÌSm f i f i
Ger. cottocajjie cum Polyg alà preed iBù te tra pe ia lis &
capfiilif b iva lv a r ìbw donates j cum P ólygala repens
(male itidem ab authoribus repens adjicitur,,cumpro-
cumbens d ici d ebu it ) nuperorum L o b e lìi ë? çætero-
rum a uihóium f i t Herniarice J fecies ideo eo d eb u it'
referri aCàjb. Bauhino'y non hue in te r toto coelo d i -
ta n tum colore florum ii t em & author H o r t . EyJL &
Gerardus binìts exMbent fitguras pro una & éàdemjpè-
eie differente florum colore s erga_frujlr a fm i t ab ipfis
exhibitce plu r e s Ìcones, fic u t a lib i inefite a b autho n -
b u s fit.
A P P E N D I X
Ad Seaionem tertiam plantas feilieet filiqnofas & fiteuìofas cóntirientem.
C A T V T X XV III.
Haphnniftrum monofpermum capfulà capitatà & aculéatà adinftarroftriaviculs, nobi^.'
1 V Myagrum ex Sumatra' aut Soria capfula fpinoia adinftar capitÌ£iìavicula:‘ ¿anoni. Hoc
Raphaniftrum monOfpermuiu folia protrudit firmata, denticulis quibufdam eminentibus,Myagn
monbfpermi' CaTp,';Bauhini ioÌÌis Umilia : interquat exoritur caulis unus aut alter, intérdum
plures, p à lm a re s autXelquipalmarès, tenues. rotundi, lenti,i||rtieé,argenteo teSi, nodofifeu
geniculati, ex,quorum fingulis geniculis unicum exit folium, inferioribus quoad figuram fimile,
fed minus, prona parte eavum,fupinaconvexum, cum nervo medio protuberante ■■ in fummis
caulibus apparent fiores albi, plumolì, quatuor fibrofis pètalis^onftantes tam fubtihbus, ut
vixmicrofcqpioanimadverti poffint: quibus fingulis cadentibusverfus finemjulii fuccedunt