quadrtferiam partita, feu qnadricapfuhres, atque in fingulis .capfulis unica feries fe '
longitudinaliter in fingulis. filiquis contenta, feminibus maturis pappo fcatentibus ¡.“ 'i1“ 1"
quatùor feptis mediis, fingulis firigulos ordines feminum nutrientibus. :. Vèrbo IS SHm eE3’
hujus fubalterni generis quatuor diftinftis ordini bus,, quadrifariam digeftis pappof© tom™*113
dilicatifiimo involvuntur, perpufilla,! oblonga, cinerea; feminibus maturis & iiliqui-e t0
catis apparent quatuor valvula Sc quatuor fepta m e d i a quibus nutriebantur (emina inVh"
quis, qua poftea explicata &. deorfum verfus reflexa fiindunt (emina pappofa,. quibus f r '
multiplicand nbicunqùe locorum.vento ablato ceciderint ; flores fpeciofi tetrapètali onmi
hujus generis maximi, Leucoii aàinftar purpurafcéntes ( quorum medium occupant ifand”
candida, apicibus rubentibus aut luridi®,hpiftillo longiore in quatuor. crufcula definente ?
apparent in fummis filiquis jam-fabricarif?: qùod non repcritur in iota cohorrc filiquofa®]
tetrapetalaruni,& hoe nomine Lyfimachia dieitur Filius ante patrem.: radix alba^ongefeeoiT
repit, guftninfipido-vifcidoque; Gafparus Bauhinus obfervavit hancLyfimachii'prih,»C
; fpeciem in monte Moutets. Mènfe OftobH reperii in mónte Bahn florentem: Auaufhl
Johannes Baphinus. Abundat circa Montbdgdrdwncqn. itur Adincourt unde in hortum Uhin-
• E..G tranftuljt idem Johannes Bauhiriusidlnfilvis circa Bkfas & Piflavium r e p e r im uH l
latis frequenter ¡tirate iiorenrem, &ièmiiia maturantém..
2,Lyfimachia anguftifolia-diäa Chamsnerion.C.B.P. Chamsnerion„Gefneri,feu Delphinium
buccinum, Lob, Lyfimachia filiquofa alia,'LugdlLyfimachiagiGluf. Hift. Pfeudolyfinfachium
purpureum minus,. Dod. Lyfimachia Roris marini foliis quibufdam, Linaria rubra' Hill
Lugd. Epilobium ( id eft iti&ìqgjify Viola, füper filiquam ) 6. Gefn, ad Cord., Haec Lvfi-
machia minor tota quidem facie fuperiori fimilis eft, foliis autem eft Roris marini inihr an.’
. gm'^oontertim multis fimuLcoacervatisi & quafi Linaris foliis. & lorigitudine B B Ü
tudine paribusr flores tetrapetali, purpùrantesr(confimilespriorisflorÌbus) longisa, incanis
corniculis., fimilibus jamdiite infident, fed minorèsèradix repens cum prscédentis radirè i
con venie.. . .V -
^jquoia hirfuta magno flore, C. B. P„ Lyfimachia purpurea, Fucli. Lvfr
machia.faheana altera, Trag.: Lyfimachia filiquofa, Ger. r.Tab. Lyfimachmmpurpureum
Lugd. Antpmana major, hirfuta, Gefn. Hort. Onagra catnpeftris, Csf. » Hsc paluitrinnl
Lyfimachiarum majoiy caules edit bicubitales, hirfutos, quibus è. regione adnafeuntur ì# l
lingula gemcula bina folla, tern*, aut quaterna» uncias longa, hirfutai ¿renata, in mueroietf l
definentia ; ex iummi|qpnis. ptovemunt flqre,s,tetrapetalr, fatis magni, elegantis rubri W
lons, nonnunquam albidi, quiihfiftunt filiquis longis, quadripartitis feu in quatuor lòculi- 1
menta diftmäis, atque in fingulis loculamentis continetur unica fer&s':feminumpappoforum,
particulari fcpto medio longitudinaliter adhsrentium: filiqus exficcats verfus c i l S 'aùe- 1
riuntur & refleftuntur quadrifariam, feminibus cum ventoavolantiÉus, & fefe ubi vento abbai
ceciderint,propagantibus, Provéiiitinpaluftribus,aqjuatilibus, fluviatilibus&humidislocisV
floret sitate & vqrfus ejufdem finem reperiuntur. filiq.us quadrifàriam fiife & aperte femi-
mbusjpartim amrifis, partim reftantibus in filiquarum parte inferiore, nondum adhuc aperta ■
radice eit perenni, repente.,
■ 4. A |^ *& ;filiq u o lh hirfuta parvo flore , C.B.P. Lyfimachia filiq n ö L . TatLyfimà-
clua filiquofa hirfiita, flore minore, J .ß . Ghabr. Bipedalis eft hsc L y L a ch ia , alias vft cu-
himmluperan^vcaule rubente, rotando,ftatim exradifce inramos plurimo*' eppofitos lira-
chiajo tpha funt.Muta, oblonga, crenata, , modice in acumen definentia ; filiquis vero
W f f l B B m fiofc“ llex,guV tetrapetali, longe minores .quam fuperioris maferis
upra.defcripts,coloris ex rubro-pallentis, vel albidi s.;„radi® multis fibris capillata. Pro-
K m É I ?-lam in;a<3tli0& , Paluftribus aliifque humidis locis, ad-fepimenta. Floret sellate
mina lubrutta, exigua, -candida lanugine-implicita, paulo poii maturat. Major eft
^ m°r’ utra?uf Prodromo-Cafp. Bauhini deferibitur : perenni conftat radice
H ft' t , r, G fiIl(Jnola ^ ibra mai°r’ C-B-9 Lyfimachia filiquofa, ^Ad. Lob . MajorICiuf.
o ù r ó u r l^ T ? . T P' A18’ Ger- Lyfimac[lia Tiliquofa flore albo, Tab. Pfeudolyfimachium
! S ’r, I ,0re eft Palllde m B B B m ?lbo- Huic caulieuli funt-bicui
l B W l — ramofiae téfetes; folia fatis lata,, glabra, crenata, velati
WiSaMm ' noltuli in fummis virgùlis filiquis exiguis antea eiiatis infident, dilute purpurei,
a B P P P j B M » eq»entiflime rubent, colore eleganter purpureo, tetrapetali,quandoque ma-
Iw J am eW 9“ * mm^.es ; ■ ■ poft evanidos flores exigua latent feroina in quadripartito
mento, qu^ molli, tenui,,candidaque lanugine impheantur, reìiquarum. fua familia?;
^ - V •. & - ■ ■ - moie:
more : habet pro radicibus tenues fibras in terram demiflas, ex quibus copiofe poft feniina ad maturitatem perdüila ègiregium foliórtim numerum denuòprotrudit. Pianta eft perennisi
6. Lyfimachia filiquofa glabra nlinor, C. B. P. Lyfimachia filiquofa minor, 3. Tab. Filius
ante patrem minor, Gefn. Col. Flofculi rubicuridiores, alii ex rubicundo colore pallidiores,
ahi ptorfus càndidi ; hzec ab anguilla & longitudine fòlioruitì, & ténuitate omnium partium,
a priore facile diftinguitur : flofeulos primo omnium gerit minimos przeter j™™ TaBernxmon-
tani cujus folia funt anguftiora & tenuiora, qua; mutantur fecundum folum. paflim mul-
tipUeat entia fine neceffitate Theodorus Tabernasmontanus.
§ .2 . L Y S I M A C H I A lutea corniculata non: pappofa.
7. Lyfimachia lutea corniculata non pappofa Virginiàna major, nöbis*, Lyfimachia lutea
Corniculata, C.B,P. Lyfimachia filiquoia Virginiana, Park. Haic Lyfimachia peregrina non
multis' abhinc annis ex. Virginia aliifque Americhe Septerttrionalis partibus, feminibus in
AngÙam delata & hic fata, ad cubitalem & bicubitalem aliquando altitudinem provenit;
folia habet prima glauca, longa, orbiculariter per terram ftrata, finuata, mucronata, pal-
mum fuperaritia, latitudine vix unciam excedentia, qua; funt crafla, lxvia, pallide virentia,
&in'acutum mucronem definentia, per quorum medium colla alba, ut in Lyfimachia Cha-
msnérion diéla, excurrit: prxdiéla folia exeunt ex radice longa, alba, digitalem craflìtudi-
nemfapcrante, paucis fibris capillata; caulis exfurgitinitiorotundus, atfupra medium ob.
plurimo.s ranios angulofus, fubeinereus, lzevis, ftatimqueiri breviores, moxmajoresramos,,
hique in alios late expanfos brachiati, qui rotundi pauciifimis pilis donati, hinc inde parvis
maculis rubentibus variegati, ex quibus tanquam ex poris pilus exilit. Ex alarum finubus
pediculus articulatus & rotundus prodit, cujus pars fupra articulum triuncialis, fiftulofa,
cui fios magnus, flavus, quatuor petalis conftans, extra folia effertur, qui cum primo florere
incipit, quadrangulus eft, quo aperto vel fole tantum lucente in ejus medio ftilus'confpi-
citur, qui viridis ufque ad articulum defeendif, & apicibus quatuor fulphurei coloris, crucis
inmodum difpòfitis, donatus eft, quem {lamina oéto circumftant, quorum quatuor fingulis
foliis appofita, alia quatuor ipfis interjefta funt : hifque fingulis capitulum oblongum albicans
iniìdet: ipfi vero fiori calycis in modum foliola quatuor, oblonga, angufta, pallida, fu b-
jiciuntur : .fios odoratus eft, nonnihil adKeiri vel potius Liliafphodelilutei odorem accedens,
ultra diem non perfiftens, cum is qui fub vefperam aperitür ad fequentis diei vefperam
flaccefcat, unde Èphemerum dici meretur. Flore cum pedicello dilapfo altera pediculi
pars fefquiuncialis fénfim ad uncias binas, etiam ternas, oblongatur, & in filiquam feu cor-
niculum abit, & propter fernen copiofum, liigrum aut fiifcum parvumque, quod continet,
intumefeit, quodque ubi maturuit, ipfa' cornicula, qua; utrinque ad caulis latera numerofa
funt,? in quatuor partès dividuntur: ex femine fato tota aliate & hyemeiequentefine
caule remanentplantae folia per terram ftràta ; at fequenti anno circa Veris finem caulefcere,
& Junio florere incipit, & fioret & femina perficit in Aufumni finem, atque cum fit bien-
nalis pianta ex femine deciduo Autumno dilabente, fingulis an^is in hortis noftris cópiofe
confpicitur fine caule, adventante fecundo Vere caulem erigit & femina fua perficit.
8. Lyfimachia lutea corniculata non pappofa Virginiana minor, nobis. Uxc in omnibus
priori convenit, nifi quod folia producatdimidio minora & anguftiora ; flores pariter di-
midio aut faltem multo minores,, nec tam alte-afcendunt caules; in exteris omnibus majori
cohvènit.
T EMP É R AME N TUM & VIRES .
Aquà in qua radix Lyfimachia latifoliA maduérit in fiotti data, author e Dio fiondo, feras
mitigai isr cicures reddit ; ittita' quoque ulcera maligna mulcet. Adjecit Cratevat, inquit
L lini ws y Oenotherìdem^cujws afperfu è vino ferii as omnium animalium mitigaretur-. Et per Je
Oynotheraefferentia fife ulcerafdnat, -fowi Diofioridk exponens. Hujus radix,
, inquit Galenusy arefafta vinofum quiddam redolet ; f id (s’-maxime eft facuitati* vini.
HA L -