:cuIo W ineunle libi'uni ibi aOservaliim • es?
iniprobauir argunienlis. Elenini Neoph)'liini nit
romcnum mm saeculo XIV fere medio coclii
1 exi>onetur. Porro liospitium a Stepliaii
Uroschio n Serv'iae regc conditi
ti..i XfóJi) appellalum, cuius usibus herbarium aiiquamdiudestinatum
fuisse adnolatio f^ i'' anno ijo6 vel paulo postinscripla
lesiaiur, inonasierio Prodromi aclnexuni fuissc mox demon-
.). loannes vero Aurispa, ijui anno fere
lopoli versatiis esi, clisertis verbis
! roiiieau miraL aiiliijii'iUUis, (¡ui
^agine» contineret, extaniem Con-
.sErabilur (p.
i.|23 vel 1423 Consin
narrai sibi cogni
herbarum el anln
(infra sj.
Monasterio i
, ¡'círn kam.
omni bus 11 Lie conimoditatibiis
magiiam librorum copiam seu
aliunde comperlura liabemus;
m speoiaiissimum siiie dubio
codex Dios€urideus oblinebat- Xeque deeranl monachi
librariae artis periti Maxime vero ad ea, quae nobis
proposita sunt, Tacere vidotur, c|uod altera fere saeculi
XIV parte hie commorabatur Neopliylus c]uidam monachus
a nionascerii nomine 77eodfo.u,pi; appellatiis '), qui non
solum varias disserta lion es iheologicas ') el logicas •) coiiscripsit,
sed eliam rei herbariae el medicae operani navavit.
ipla opusculorum medicorum et botanicorum
composueral, vel ipsiui manu
• fere XiV medio descripta
potius bibliolhecam suppeliis
Elenin
collectio, i|uam ipse Xeoph;
ve! ex eius exemplar!
splendore in, qii.ilis I
'I Subscnplinnui c
p. 325. 339. 41
.rum p. 79 ad n. 355; Mnrin l.c-p. 40;; C. R. Gregory T,.
mmn I p. I4S n. 8/; p. iGj n. l'Si p. 221 i
c!c codice a Gregorj-o p. 1G3 n. 17S alljl.i ci. praelcrea TI.. W. Alien
Oli Ort'k mnmmriph i'i lIMan M.roriis (I«501 jj. JX n. I ; Sinai x
di filehgùi classi.-,, IV p. i6j n. 133, His inm occedii $ubscripuo 1
terionirr, qune Snnclo loantlì r/pajpéiiu ce
n r/joápo,u.-r., (Cf. supra ad.,. »oJabü
Acu CI diploinau cd. Miktoidi cl Mil
I e. p. 523 n. 663 (dusdera anni). Wem fu,
. 5UÌ inicr iltos nionaclios iÇs
/«Tiw¿ subscripsil 0. IJyj aclis piae cuiiisi
cliplonmta 11 p. 263 n. 49i>
•) Ncopliyli Prodroincni rcfmatlones Lndiio
bnchcri Iiis., litt. Byz. eil. „Ii. p. 103 1., ;
p. 1S9 n. 42S; S. I'.
ßiS».. tcS :V)iov .Vfovf'til. XO.JÍ-WK II Indici:
'J Codicc Valicano Urliinale gr. «O »acculi!
r. 26I' /tito.ui, /Vloijiliiou noi'<i;(üO /75oápQ(i»|w
¡raditur codice Parisino gr. 2186, quem subscriptio rijs Jíjuújo-
(ini;,- (icírilens «til //iisioviifion fuissi; lesialur. Ouo continentur et
ipsuni herbarii IDioscuridei apograplioii ex nostro excmplari
depromptuni et lierliaruni aliorumciiie remediorum sylloge
secundum Hueras orvlinata, in qua conscribenda Neophj tum
eundcm librum adhibuisse constat '). Ouibus ex indiciis apiiaret
preiiosissimum Aniciae Iiilianae codicem iam lum in splendido
ilio n
agimus
explica
posili
libros . 1406 e
viribus herban
cmplari Uerivatr
cum codice' .
. expressis slabiliiiim esl- Neque
, quod Neophj-ti S)-lloge tribus in
.1 cunj apographis carmiiiis quod
,, quae ex vetustissimo de quo
sunl =). Id sai probabiliter indo
libelli botanici a Neophyio comi.
stro in monasterio l'rodronieno
Ine] XV celeberrimi codicis fata etiam
accuratius persequi licei. Adnotatione enim f. i' inscripta,
ijuam infra (cap- X) repetenius, certiores fimus librum vetustate
"UpLuni a. 1406 deiuio compaclimi esse ah Ioanne quodani
"pensa Nalhanaelis monachi, qui
i aegris curandis praceral iv ts jcrsn
ipsa urbe Constantinopoli insiitutum
axil, id est rege Serviae Stephano
ugg et 1321 '), ea condicionc, ut
Chor las meno ')
i'o»o>:i))iotr tum ofiicium
tov Äsoii;. Quod hospit'
erat a Ksil.i, imde no
Uroschio II inter ann(
part. 'ii Protlronieni elliceret'). Anjue ipse NTathanael,
Idice ParUino gr. 22X0 disscrci.ius cup. XXXII n. 1 ;
codici» IV
Stiftung I KOniga (sinv. Icralj, bei .len Byzanünern KcH^^)
n Uroscli II, genanm Mlliiiln (J2S2-1.521;. Dieser König war durch
icirat mil Simonis Ic. Scliwiegersülin des byiantinischcn Kaisers
.iküS II Palaiologoi.... Ein Zciigenossc, der scrl.is.rlic Erzbiscliol
(Zivtili kroljcva i arliieplsknpa srpskih, lierausRcgeben von Danicic,
1866, p 1J41
Schenkung ungcMlilicn Goldes und
I'nlns.c i/Mfo/)) und gfl\ntjelc c
íkumMKjr alagoîjtma Mnicc),
jemand v»n irgenil einer Kmakb
llinen Heilung bringend; iiiid rti.:
M.lnncr, welche die «ranken h
Bcliwinglich gclübi." I'iae.crca in
ic Kirclic ü.
qui n hospilio Cralis,
onachos nominal r'). Codex
Dioscurideus neque ad ipsum N'alhanaelem perlinebat, cuius
iussu et suniptibus instauralus esse dicitur, neque ad xenodochium
illud ros Kpnl.j '), cuius usibus sine dubio inserviebal,
seil in ipsius monasteri! bonis fuisse censendus est. De forma
autem, in 'luam Uber hic pretiosus ab loanne Cliorlasmeno
a. 140Ö redaclus sil, et de opera illiu.<i, (¡ui eundem paulo
Anno
t •), alio loco (cap. X. XI) disputabiui
torum llltaranim investigandorum randorum
versalur '), in Prodromi monasterio codicem Dioscuridetim
inspexit loannes Aurispa Siculus (natus circa a. 1369, morluus
a. 14515), impiger ille bibliothecarum Graecarum perscmlator
et emptor librorum veterum. Is enim in lilteris datis i-.t
l'a-raria J7 nouus ianuani — anni ut videuir 1424 ') — ad
Amlirosium Traversarium Camaldulensem ") amicum littcrarumque
fautorem, qui Florentiae degebat, haec liabel'):
Nicoho mtdiso, ") pracsiauli in ounu virhUc ac di/lgcntia
viro p-imiivi me daias ora: ìum t.r me adfirmes codiean
mime anlip<ilatis Constaulimpoli. esse, in ijiio defiiclae smit
HyziiiiMisrh' Xeilxliri/I 11 liSgJ) p. r,>S s. - Monosierluni Prodromi Con.
in invenic; apii.l
p. loj. 124- n<-
• 13S9/1403 mon:
162. 205. 232. lgna.ii.s di
chos nalionis Kossicae menhüspitio
oxccperint; cf. Mi
e
c.inra vinculo luonachos S. loannia Prodromi ciini Servine principibus conexo
fuisíc per se intóllegilur. VcUi.i 0- 1355 a Manuele Polneologo ,.i'.,mói>.ti
in nicninriam Constanlini Serviae principis, soceri ijisins, inslltu.a soni h ti
(•oi'fl roO I1(|.0V Ìi'iiilo., Te<j®.)rov. 7ti;oJp6(.on ««! (fn:irioiov •/uìpn'O.. »e
¿...««liliiÌNi) ti;-,- Wtp.s: cf. Ada et dipioraalB ed- Miklosicli ci Mueller l
p. ;Co ss. n. 459- deiiique \¿fi\li monasurium ab incolis suis desìi
; er.
Munii de Palaeologo R
ir i.zmliM I (I.Syjl
issimm {Cmliichlr
;SXL(l88o)p.!o;i
ideii. SisillogrifU'
Ci hcrUc a
atquc Iterbni
/iiciilime meo schU
vh/Us. ani c¡¡>nic/,
Saeculis Xni .
Co lis tanti nop oli m J
pretil habitus sumn
advei
Komi
niices el i/nueditm anímu/ia, scrpentia máxime.
11 el riu/ieiiiii vocabuln gnneis fí/eris. (ri/'/ici
•o, /atino el níia ncstio quo ndiiolaiitiii''). /¡si
Pclrac Stmeíi /oanuis (Ha euim .u/fiMilnh ./
senleiitia liiibet>iliir. }/oil<' vero «ni scriiam, si
•,ue priore saeculi XV parle ame
:xpugnatam codex nosler ma^ni
e Üorebai. Qua aetalt a librariis
¡Ijictus paulatim in Italia quoque homi-
:l¡s imiotuit, quorum ánimos inter primos Aurispa
Constan ti no poli adíalo ad eximiuni hunt thesaurum
vldetur. Cuiu.s rei lestes praedpuisupersunl codices
Chigianus, l''lorenU»us Laurenlianus, Urbinas Vall.
Bononiensis, de quibus < mibus
parte fusitis disputabilur. Ne<[ue sileiidum est ultiino codicis
nostri folio {485'') exlare adnolationem niulilani, quam saeculo
circiter XIV scriptam esse veri simile est, c|ua Sisinius
i|uidam i-nemoralur aliusque monachus, cuius nom.m pcriit ').
Possumus autem conicere nomina haec esse monachorum
duorum, quorum aller alteri in nosocomi officio successe ri t, ex
quibus Sisinius testar! videiur se librum successori tradidisse,
iiso^iirajoi vero ignolus se etmdem a Sisinio accepisse.
De faiis, quae libro Dioscurideo obiigerinl inira eos
centum annos, qui inde a Constantinopoli a. 1453 a Turcis
capta usque ad Suleimaiii 11 regnum nuineranlvtr, nihil exijressis
verbis tradinun est. Sed buie tempori procul dubio tribuenda
sunt herbarum vocabula Oraeca litteris Arabids modo clirysograpliis,
modo communi airamenlo exaratis trarsscrijila,
quae in omnibus fere imaginibus conspiciuniur, addilis pierum.
jue syi lonymis Arabicis vel Turcicis. Uuibus inscripcionibus
satis nitidis et ad calligraphiae quam dicunt normam comparatis
comprobatur codicem a victoribus eliam Turcis magno
in honore habilum esse »). Coniecerit igitur cjuispiam herbarium
ex praeda monasierii S. loannis l'raecursoris ') nobili cuidam
Turcae ob veni: 11 «(uitlem Graecum inlellexerit.
scripturam ver
Graecan. igno
vocabula Gra(
rcpeti
eca ab lionùne eii
srsione Arabica es;
icculo fere XVI. •
iiusque
!i per n Arabicis lilt
1, Tempore
i¡,sa
codicem nescio quo pacto in
cuiusdam ludaei manus pervenisse altero inscr¡i)lionum genere
demonstratur; exlant enim in imis plerumque piciurarum
paginis ipsa herbarum vocabula Gracca lingua, sed Hebraicis
liileris transscript a-, Atque sat probabili» videtur coniectura
additamenta haec 1 lebraica exarata esse manu Nnmonis, dnm
viverci Sulei'imiuii ") mediei, penes cuius filium Busbeckius
anno 1562 Dioscuridem a se repcrlam esse lestatur.
CA?VT m. DI-: CODICI!: VINDOBOXAM TR.-WSL.ATO •).
lam ad eani accedamus aetalem, qua preliosissimus de
(luo agimus thesaurus ex urbe, unde originem traxil. Turcarum
ipsuni... In.inas cpisi.ibs" cdlua a L. Melius (Klorcntiae 1759)
li« .'Crillnri .riMia 1 2 p, >27;, e. in;primis Georgias Voigl Di
iHlibmg ./fS ciò..' Alurilmiii ed. alt I p. 263 s. 34S s. jßü \\
Lhu Srhri/cmo- im ilillMIn ed. ter., p. 5;i. i5co.
") Nalus est anno (ere 1 37(i, ^ilJ«' n. I.IJ.J.
+ .V¡. + ¡¿•.«(.-.o
+ ,t,.pÜ»|Soi, 6 ,1..-.. T¿)t. ftíoi
Xdi'ò;. ó ¿(¿x.tros ill eiusniodi subscrlpliunlb
SII •lillgeiiüsi'iiuc codices v.