oriunclus i:
perlustravi
aJ IX m.
r du Plowi vir nobilis Francogallus Rupellis
5, quo niagnam liuro
l Viiidobonae, ubi inde
mi 1 bibllothecain
1 lugone Blolio imroctucwm lutei
sauros se vidisse exemplar Dioscuridis ante anni
exaratiim '). Sc.cl iuvat ipsum Esprinchardiuni audire ');
tìngo B/otivs me m outra la liib/ioliquc tic /'Kmpcrcur.
poxr a/kr cu laqnc/ìc il fauil He son Logh passo- h Ir aver s
/a iiiagnifit¡Me maison ties Barí us <f /Insíric/u- oit i/s sass4'ii6/eHl
quand i/s liennenl les JisUits.
Ceste òiblioUquc est cu une p-aude sale de l'esUse
S. Croix. Butrc plusieurs livres de louks sortes^ magni/iyucmeui
relies, {qui son! au nomérc de se/ri jnille sept cent
soixante-einq, el i en a pour einquauts mille florins ¡f Allemagne),
je veis un Dieseoride mamiserifn de !¿ao ans. Item
nu /or! vieil nouveau tes tain eu! qui eommenee par l'Evangile
de S. fe/iai,
Catalogo libroruni manu scrl|iloruin graecorum, quae in
bibliotheca Caesarea aclservabantur, a Lanibecio a. 1665 ssedito,
a quo maiore ex parte Nesselii pendet eoruiidem
«lescriptio'), inde a fine saecuîi X\^! codex Dioscurideus
salis laie inter viros docloa innotuit et inclaruil- Sed novum
quoddam honoris incrementuni libro celeberrimo aliijuamdiu
accedebai, ex quo P. I.ambecius in Aniciae lulianae usum
eum confectum esse oslenderat. Rabsburgicae enim gentis
originem ad comités Aveníiiios familiae Aniciae Perleoniae
referendnm esse multi inde a fina saecali X\' viri dodi
genealogiarum scrutatores, quibuscum ipse consentit Lambecius,
persuasum habebant. Qua de re ipsius Lambecii
verba proponere liceat: faea-c non possum, quia Ime oeeasio/
ie obi 1er indicem, adsei~.;ari etiam nunc in Augustissima
nibliothcea Caesdrea Vindobonensi rarissimum quoddam ci
vere Caesareum antiquissimae potentissimaeque gentis Aniciae
ìiionnvientum. neinpe eodieem Dioscoridis, ium memaraliìc
lulianae Aniciae auspicio et liócniliiate... exaratum,...
qui... singular i çuadaw provideuliae divinac cura ianquam
haer editar io iure in Angustissimae Domus Habsiurgo-
Anstriacae poteslotem rediit, ui uempe ipsa coram in/ueri ci
man» prehendere posset, quanta maiorum s7iornm, videlicet
Aniciorum, potcìUia et dignitas fnerit. Sed sneculo X\'!ll
hanc l.ambecii opinionem, (|uae lum a viris historias perilis
prorsus abiectaerat, acerbissime castigavit Adamua Franciscus
Kollarius
At haec de extema ut ita dicam codicis historia iam
suiTiciant- Nam studia philoioga. medica, botanica a viris docüs
in hoc V
andae \ coniai,
loco alie
lingulis partibus enarrandls c
Appendicis instar nonnulla addere placet de signis diversis
-e, ut bibliothecariorum sermone uiar, signaturis, quibus
codex nosier in bibliotheca Caesarea inslructus sit. Anliquissiinum
igitur signuin illud est. de quo supra (p. 18) fusius dispulavimtis,
KF¡J3to|. indllum a. 1576 ab |-I\igone Ulolio, qui
In libris collocandis ei recensendis manu scriplos ab iniprcssis
Porro is (|ui post Uloliiiin bibtioiliecarii Caesarei muñere
fungebatur a. 1008—1636, Sñbastianus Tengiiagelius codices
1 reliqu
distingiieret Quam
Nesselius servaver
jridicos, medicos, pliilologos
ordinandi n Lamb eel us postea
s illas
immutavil llbrosque nove adqiiisitos inseruil.
Folio igitur 1' Tengnagelii inaiiu aliunde satis nota inscriptum
est Signum hoc A^. quod postea llnels transversls expuncluin
est; liisiiper nonnulla erasa -sunt. Integra vero nota sine dubio
liaec fueral: Cod. ms. med. gr. N'. .7. Heinde in fragmeiilo
indicis librorum manu scriplorum gxaecoriim ab ipso Tengnagelio
con-scripti. quod inter codices VIndoboiienses sub n. 9479
adservatur. In imdieorum ordine f. 26' codcx de c|UO aglmus
his verbis recenselur: N'. 3. Dioscoridis Opera Lilcris quadratis
antiqnissimis conscripta. fùl. N'. J ')•
Is numerus mansit usque ad tempora I-ambecli. qui
et ipse a. 1665 et 1669 ineinoral Dioscuridis librum inter
medicos graecos oblinere locum tertium '), Seil paulo post ab
eodem numerus vetustas mutatus est. In ipso enim codice
f. I' a Lambecii manu exarata haec leguntur: Cod. Ms. .Med.
Graec. N. 5: quae aucta Iterantur I 2'-. Augustissimae BiMiotheeae
I Caesareac i'iudoioueasis Codex mannscnptus \ Medicus
Graccus N. 5. Quibuscum convenit, quod Lambecitis in Commentariorum
vol. VI a. 1674 edito lierbario Dioscuridis Inter
medicos graecos cpintum locum adsigiiavit').
Seriem a Lambecio constltutam denuo mutavit Daniel
de Nessel, cuius in Catalogum manu scriptoriun graecor\im
editum a. 1690 partis III p. 3 codex Dioscuridis receptus
est cum hoc signo Medicus graeens l. Quae (|uidem catalogi
Nesseliani designatio, quamquam in ipso codice nullibl
adnotata est, in libris manu scriplis graecis collocandis
CAPUT IV, DE MEMBKANAKU.M SPECI1Í.
Membranae, quibus codex DIoscurideus componitur, hodic
ahae sunt cenlimetra fere 38. latai; centimetra clrciter 33.
Sod cum margines posteriore aevo bibliopegi culti'O undique
recisae sint •). constat libri formam olim aliquanto maiorem
fuisse, Ita ut pristina allitudo pcdem Komanum unum el
dimidium, latitudo pe<lem unum el sextantem efllcerel ').
Sunt aulem huius libri membranae non onmes aequaliter
crassae. Nam cum maxima earum pars solitae sll crassitu-
>13 partis cnialogi Tengnagcliani c
hocnc RxiiJdIcnsi pi
codids ciiati f, 4
•s iiUMhr/jnti pMif/ues ih .
tar 0. lifiissrl] p. 2.
It fifi/iili f>rr¿;i""riii"ei
:n Caialogi cod. mss. bibl. univ. Lipsicnsi
1 fine praesertiin volumi ni s cetcì-is
.nt folia niollioi a et adeo exilia '),
) iransmisso obscurata vel oninino
exesa sint '). Foramina vero, c|uae nonnullis locis') antiquiUis
hiabant, parvis pelliculis pellucidis siiperimpositis et glutine
compaclls Ita sarciri solebant '), ut vel picluram sciipturami|ue
recipere pos.scnL
Color vero membranis, f|uaci sine dubio a librariis novaculls
el piimicibus bene perpolltae sunt, plerisque est albiis,
porraro sordibu.s obfuscatus, nisi quod eae paginae, m
quibiis pelle.? ovliiae villis allqiiando vestitae fuerant, saepius
colorem fiavcscentem prae se fenint; id quod remedils a>l
vlllos extirpaudos adhibiiis eiTectum videnir.
Atque membranarum latus in animalis pelle carni quondam
obversum accuralius inluentibus haud diflicile dlsllnguitur
ab eo latere. qLiod villls olim teclum erat, lllud enim In
»ui\'ersuni magis album et glabrum rugas ciuasdam exiguas
exhibel. hoc autem saepe fiavescens in marglnibu.< praeserlim
vestigia papillanim fuscorum instar punciorum sei vare solet'),
Deinde iam hic nolaiidum est lineas ad versus rectius exarandos
stilo ferreo impressas in toio codice in una tantum
cuiusvis folli pagina derectas esse, in ea videllcet, quae carni
olili» obiecla fuerat; (jua observatione in re incerta haud raro
-, t|UO facilius in slii.gulis follia latera illa duo d'
. Minti 1 hac il subùlits
folioi
sine quadam utililale esse infra (p. 23) apparebiL
CAPUT V. DE MHMB1<.-\NARL'M COMPAGIBL'S
Sed haec cum sufHciant <
proprietate, iam quaealio inslituenda est du compagibus sive
fasciculls, qui compluribus membranis inter se conivmcds el
primum (]uiden
folio
. Codic. igitur
impagibu:
rx cimi liranis confectl ')
exhibeant, verbi
soils ai at binionibus a ut teniionlbus aiit iiuatemionibus
compositi. In libro autem nostro memorabile est dlversos
fascículos dive :rsum foliorum numerum continere, ita ut omnia
genera, quae inter binioneiv i et compagem foliorum se<leclm
nSi — ni coiitexiu reperiantiir, qualer- cetera nu mer0 longe superent. /Vuiue idem
fere in amiti uissimo et celeb errimo Pandeciarum codice CToremino
saeciil 0 VI vcl VII conscripto iam diiduin obser\'atum
impages dénis sacpe e
i, prout
leinbra
Quinta huius praefationls parte in codicis conspeclu dlligentius
exposituri, quot foliis singulae compages constenl
iranarum interim laesae sInt, olim cons
liabuimus brevi quadam tabula fascicausa
secundiim foliorum numerum distributos
eos «luiilem, in quibus integer foliorur
extat, sed certis quibiisdaiu argumenLis :
raiae duae, niimeralac sexaginta quinqui
se.xaglnta septem, ijulbus folia vetusta
coiitinenlur (cf- Infra cap. VIII), In his a
1) fasciculi diplomatum binonmi sive fo!i(
compages non nur
;) fasciculi diplomatum ti
nionea quinqué:
compages non nu
3) fasciculi diplomatum '(i
ibicere. Qua In
a nobis definì tu 5 e
compages non nurr
. olim 546, hodie'4
m (foliorum senori
I r 2-7; fase. •
.1) fasciculi diplomatum
quimiue:
5) fasciculi diplomatum
iim (foliorum denorum) :
1 (foliorum duodenorum)
n seplem (foliorum quattuordeclm) u
6) fi
sed dubius:
•1 fasciculus diplomatili
, alteru villis
(cap. IV) m
persequimur
posse supra
n fonv
is tantum latere Impressis dignosci
sravimus. Ouam rem si per codici
im persplcitur pelles
1 nondum dl
carni olim obpauci
sint, c|ui coi
lalus carnis c litte
schemata principali
iiionibus oculis offe
ipagibus foliorum
le Ila complican sólitas esse, ut
e et l.inae villis allqiianclo tecUe
nciirrant Maximam autem fasciculorum
Incijsere et desi nere obscrvamus, ut adeo
nam con-secuiio 11 em praebeanu lam si
villorum V Hilera exprlmimus, duo Illa
quai i a in duobus codicis nostri quatertur,
ita repraesentari i)ossunl;
»r«, qiiod in
Mumqac |>c:ll5s
»'. 26i-26sfc. Dmuk,
Waiicnbach Sc/inßwisei.