
forme des filets des étamines, -qui sont tantôt tous simples, tantôt alternativement
simples et trifurques. Je joins ici le tableau des espèces dA u lx indigènes
de la France, distribuées d’après ces principes.
*i Folia plana. Staminum filamenta alterna simplicia, alterna tricuspidata.
'0 Allium porrum Lin - Porrum sativum Mill.
2. Allium ampeloprasum Lin. - Porrum ampeloprasum Mill. - Allium
porrum Lam. FI. Jr.
3 . Allium sativum Lin.
4. Allium scorodoprasum Lin.
5. Alium arenarium Lin. an a priori distinctum ?
**. F olia plana. Staminum jilam enta omnia simplicia.
6. Allium carinatum Lin.
7. Allium ambiguum N. Allium suaveolens Jacq ? - Allium ericetorum
Thore.
8. Allium subliirsutum Lin. — Allium birsutum Lam.
9. Allium roseum Lin.
1 o. Allium angulosum Lam. - Allium angulosum et A . senescens Lin.
1 1. Allium triquetrum Lin.
1 2. Allium grandiflorum Lam. - Allium narcissiflorum. Vill.
1 3. Allium pedemontanum TVilci. — Allium nigrum A ll. non Lin. — Allium
narcissifolium Lam. non Scop.
14. Allium nigrum Lin. - Allium monspessulanum Gou. - Allium multibulbosum
Murr.
15. Allium victorialis Lin. - Allium plantagineum Lam.
16. Allium moly Lin. — Allium aureum Lam.
17. Allium cbamæmoly Lin.
18. Allium ursinum Lin. — Allium petiolatum Lam.
***. Folia teretia. Staminum Jilamenta omnia simplicia.
19. Allium cepa Lin.
20. Allium oleraceum Lin. — Allium virens Lam. Diet. - Allium virescens. Lam.
F l.fr . — Allium parviflorum Thuil.
21. Allium moscbatum Lin.
22. Allium flavum Lin. - Allium flavum *. Lam. F l.fr .
23. Allium pallens Lin. - Allium flavum 0. Lam. F I. jr .
24. Allium paniculatum Lin.
25. Allium schcenoprasum Lin.
****. Folia teretia. Staminum filamenta alternasimplicia j alterna tricuspidata.
26. Allium ascalonicum Lin.
27. Allium sphcerocephalum Lin.
28. Allium vineale Lin.
Allium moly. A . foliis planis lanceolatis sessilibus radicalibus, umbellâ fasti-
giatâ, staminibus simplicibus inclusis.
Allium moly. A. scapo subcylindrico, foliis lanceolatis sessilibus, umbellâ
fastigiatâ. Lin. Spec. 432. Hort. Ups. 76. Mill. Dict. n. 5 . Wïld. Spec. 2. p. 80.
Curl. bot. mag. t. 449.
Allium aureum. Lam. Fl. fr . 3 .p . 260. Dict. 1. p. 69.
Allium foliis radicalibus sessilibus lanceolatis, floribus umbellatis. Roy. Lugd-b.
38. Hall. ail. 23.
Allium foliis lanceolatis, umbellâ laxâ. Lin. Hort. Cliff. 72.
Allium latifolium luteum. Tourn Inst. 384. Moris. hist. s. 4. t. 16. f . 4.
Moly latifolium luteum, odore allii. C. Bauh. Pin. 7 5.
Moly flavo flore. Swert. Flor. 1. p. 60. f . 2.
A I L M O L Y .
D E S C R I P T I O N .
L ’Ail moly, connu aussi sous le nom d’A il doré, est tellement répandu
dans les jardins, et se trouve si fréquemment dans plusieurs parties de l’Europe,
qu’il est entièrement inutile d’en donner une description détaillée ; rappelons
seulement ses principaux caractères : il se distingue de la plupart des
espèces du même genre à la belle couleur jaune de ses fleurs ; sa hampe est
n u e , à peu près cylindrique, haute de 2-3 décimètres ; ses feuilles sont longues
, sessiles, lancéolées, pointues et embrassent la partie inférieure de la
tige ; ses fleurs sont assez grandes , disposées en ombelle applatie ou très-
ouverte , et toujours dépourvue de bulbes.
H I S T O I R E.
Cette plante est originaire de l ’Europe, et se trouve dans plusieurs parties
de la France, telles que les Pyrénées, les environs de Montpellier, de Nantes,
de Paris et d’Abbeville. 2|..
On la cultive dans plusieurs jardins à cause de la beauté de sa fleur ;
elle se multiplie par la séparation des cayeux : elle fleurit en été ou vers la
fin du printemps.