4 5 I. BENDE. II. GESLACHT. MESTKEVERS.
30. DE T U RKS E SPAKOP.
Deeze Meílkever, welke Tiirkyen tot zyn vaderland heeft, is zeer raan
Hy heeft een veel fpitfer vooriiitfcekend'bekkencel dan alie de anderen,
eu de fcherpe rand van het zelve heeft geen inkervingen. Achter op den
kop flaat een klein ftomp hoorntje. De dekfchaalen zyn een weiriig geribd.
De dyen der midden en achterpooten zyn zeer grof. Hec geheel'e dier is
koolzwarj en weinig blinkende. Uic hec Kabinec van C. B. VOET.
31. DE NIEUWJORKER GULDE SPAKOP. (Me«)
Di: dier is een der fchoonílen welke men zieh verbeeiden kan. De kop
heefc een dunnen gladden en fcherpen rand, en ryíl naar achteren omhoog ,
bebbende aldaar een klein omcrenc recht opítaand hoorntje. De rug, is verheven
, rondom ligtelyk gerand: op de hoogce vercierd ais mee twee boven
malkanderen íiaaode platee halve maanen. De dekfchaalen zyn geribd. De
beenen zyn ter plaacfe daar de voeten ingeleed worden , zeer breed, en
voorzien met een fcherpe doorn, gelyk de meeñe der Meílkevers. De kop
en rand des rugs, en de geheele deiifchaalen zyn blinkend groen, waar in
hecgoudgeel doorfchictert, maar de twee halvemaanen op den rug zyn ais
van gloejend koper, en door geen verwen te verbeelden. De pooten zyn
blinkend donker bruin.
Dit dier is meer dan waarfchynlyk het mannetjevan het volgende. Uic
Nieuwjork.
32. NIEUWJORKER GULDE SPAKOP {IVyf)
Die dier is niec minder fchoon, dan het vorige: doch ter plaatfe daar op
den kop van het vorige een hoorn zit, vindt men hier een ftompe verhevenheid,
en in plaatfe der twee halve maanen, zit in deze, kort achter het
hoofd een breed zwart uitíleekend blokje. De kop en rug zyn blinkend
groen, en op de hoogíte plaatfen ais gloejend goud, zynde de dekfchaalen
zeer donker blinkend groen, en de poeten fchoon bruin. üit Nieuwjork.
33. BERBISISE SPAKOP. {Man)
De kop van deeze Meftkever heeft van voren geen ingefneeden , maar
een geheel gladden rand. Hy is groot gelyk die van de meelle Meftkevers.
Op 't midden van den kop is een verheevenheid op welker hoogte een klein
rech top ftaand puntje of hoorntje ftaat. In de kop ílaan twee xeer groóte
bruingeele oogen. De fprieten zyn zeer kort, en íleeken weinig uit buiten
den rand van het bekkeneel. Even achter den kop ryíl de rug ílyl omhoog,
van boven glad, doch befchouwd zynde met het vergrootglas is hy ais mee
fegrynleer overtogen. De dekfchaalen zyn geheel glad, en rondom gerand.
De pooten zyn zeer ñerk en breed. De beenen getand of geknobbeld, en
zeer dik ter plaatfe der geleding met de voeien. De bevveegbare doorn
aan die geleding is ook groot en íterk. De leden der voorvoeten gelyken
I. BENDE. II, GESLACHT. MESTKEVERS. 47
weinig naar die der acfitervoeten, zynde de eerfte zeer tcder en rond, ea
de laatfte zeer grof en platachtig.
Dit geheele dier is koolzwart en komt van de ßerbices.
34. BERBISISE SPAKOP. {W^H
Deeze verfchilt van den vorigen daar in, dat het fcherpe doorntje op den
kop van den vorigen in deeze alleen een knopje is, en dat de pooten mec
alle derzelver geledingen en deelen nog veel grover en fterker zyn; waarom,
behalven uit de analogie dezer dieren, ik deeze honde voor het wyfje,
want in die geenen , welken wy uit de waarneemingen met zekerheld voor
wyfies kennen, zyn de pooten fterker dan die van de mannetjes ten erode
dieper in den grond te kunnen booren om aldaar hunne eieren in veiligheid
te bergen. Uit de Berbices.
35. DE TWEEDOORNIGE MESTKEVER.
Deeze is zoo nauwkeurig getekend in alle zyne deelen dat ik 'er nauwlyks
iets heb by te doen, 't geen het oog niet zou kunnen zien.
• Hy heeft twee kleine doorntjes op zyn kop. Het voorrte gedeelte van
de rug is glad, maar het overige dat teffens verhevener is, is van gedaante
als leer, dat zeer fyn gekerfd is. De kop en rug zyn bruinzwart, maar de
blinkende gladde dekfchaalen zyn zeer donker kallanjebruin, gelyk ook de
pooten. Zyn Vaderland is my onbekend.
36. DE DONKERBLAAUWE DREKKEVER.
Deze Kever ziet men zeer zelden en valt in Nederland. Hy is geheel •
glad en zoo donkerblanw, dat men hem bykans zwart zou noemen.
W e l e e r in 't Kabinet van m y n Vader C/IRER, BURCHART VOET.
37. DE GROOTE SPINNEKOP.
Deeze heeft veel overeenkomll: met die verbeeld is onder N°. 17. vooral
van wegens zyn dunne lange pooten. Hy is blauwachtig zwart.
38. DE DIKKOPPIGE MESTKEVER.
De kop van deeze zeer vreemde Mellkever wykt af van het gewoonemaakfel
der overigen, wier koppen half rond en plat zyn, \ zy op den
rand ingekerfd, 't zy glad, maar de kop van deeze is veel dikker en heeft
drie ftompe uitfteekfels op het voorfte gedeelte van het bekkeneel. Het
ruggedekfel is zoo vreemd van maakfel, dat het noch door het penceel,
noch door de befchryving daidelyk genoeg is te verbeeiden. Het platte
breede uitfteekfel dat over het nitgehoide ruggedekfel nirfteekt, heeft vier
ftompe knobbels, van welke de twee grootere boven op recht om h.yjg
flaan, en de twee kleinere wat lager recht vooruit fleekcn. De dekfchaalen
zyn over de lengte geribd met zeer fync dwars ribbetjes. Het geheele dier is
.1
'V}I
1»