4 2 I. BENDE. II. GESLACHT. MESTKEVERS.
8. T \ ¥ E E H O O R N I GE KLEINE MESTKEVER.
H e t plat bekkeneel van deze is voor a an, in het midden, een wcídíb ing
e k e r f d , en op hec bekkeneel (laan twee llompe kleine hoorntjes.
D e rüg heefcgeen uitlleekrels, maar wordt door kleine oebrokene onreg
e l m a t i g e figutirtjes ongelyk gemaakt.
De dekfchaalen zjni ger ibd, en de poot e n van die Meflkevertje zyn in all
e s gelyk aan de even voorgaande.
H e t geheeli beesje is bruin, en zeer raar.
g. DE CARMOZYNE MESTKEVER.
H e t maakzel van dit dier komt met het geen verbeeld is onder 5.
v o l k o m e n Over een een, doch de zwarte vlekken op het rnggedekzel zyn
van een ganfch andere gedaante, behalven dat het goudglanzige, 'c geen in
d i e Verlakte Mellkever gevonden wordt , in deeze niet te vinden is, en eind
e l y k zyn de pooten van deeze r o o d , daar die van den voorigen zwar t zyn.
10. DE ISIQ.ÜEEBSZE MESTKEVER.
N°. 4, 10, II en 12, hebben veel overeenkomll met elkanderen, fchoon
z y o p onderfcheiden knften val len, en ik heb 'er verfcheiden andren van aez
i e n , die meer of mi n wederom verfchilden, maar dit verrehil toegefchrev
e n of aan een fpeeling van de natunr, of aan 't onderfcheid der fexe, of
aan 't verfchil van Görden die echter na by elkanderen leggen. De nauk
e n r i g e vergelykinge der afbeeldinge zal het onderfcheid beter doen opmer-
Ken, dan ilc doe n kan door woorden. UiC Ifiquebo.
I t . DE N I EU W JORKSE MESTKEVER.
Dit dier heeft op het voorfte gedeel t e van het rnggedekfel een onverbeelb
a r e g l a n s van fchoon g roen, en gepolyfl: gond, en is voor 't overiee seheel
zviart.
12. D E CURAS SOUS S E MESTKEVER.
H e t maakzel van 't rnggedekzel, in welks midden een dnk is, en dejtwee
v o o r u i i f t e k e n d e punten aan het bekkeneel onderfcheiden deeze Meftkever
m e r k e l y k van de vorige, behalven dat de plaatzing der groene en goudverw
i g e glaDs hem van alle de anderen onderfcheid. U.t Curasfou.
13. DE D Ü N K O P P I G E MESTKEVER.
D e kop van dit dier is zoo plat en dun, dat het nanlyks te b egrype n is ,
h o e de wcrktulgen van den bek, en veel meer van de harsfens daar binnen
k u n n e n gevonden worden. Soven op denzelven zit een aanzienelybe groot
e h o o r n , die een weinig achterover gekromd is. Het voorlle gedeeite van.
den.
I. BENDE. II. GESLACHT. MESTKEVERS. 43
d e n rng is ook nitnemend plat, maar ilycht naar achteren toe om hoog.
D e dekfchaalen zyn geribd. Uit de Weilindien.
14, DE D IKLYVIGE W E S T I N D I S C H E MESTKEVER.
D i t dier is bykans zoo dik als het breed is, doc h de kop dun , en het bekk
e n e e l plat, gelyk van alle de Mellkevers.
D e dekfchaalen zyn zeer hard en geribd. Uit America.
15. DE JÜKDRAGER.
D e kop en het rnggedekzel van dit dier maaken zulk een vreemde fignnr
u i t , dat ik my op de nette afteekening van dezelve moet beroepen, wyl
d e nitvoerigile befchryving dezelven niet kan reprasfenteeren. Zeer vreemd
v a n maakzel en van zitplaats zyn de twee groot e nitfleekzels, v a n welke 'er
o p yder zyde der rugge een zit, als of zy gemaakt waaren Om 'er iets aan
t e hangen, maar ik gis, dat zy gemaakt zyn om 'er door middel van den
h o o r n op den kop eenig voedzel tusfchen beide te k l emme n , en mee wech
t e draagen. Uit Ooffindien.
IS. H E T OSSEKOPJE.
D i t mooije beesje heef t twee dünne lange k romme hoorntjes o p zyn platt
e bekkeneel zitten. Kop en rüg zyn blaauwachtig zwart, en de rüg is
g l a d , gelyk de bruine dekfchaalen.
Men vindt het in Nederland doch zeldzaam.
17. DE SPINNEKOP.
M o o g l y k is deeze het wyf j e van den vorigen , want zy hebben veel overe
e n k o m l t , uitgezonderd de h o o r n e n , en worden onder malkander vliegend
e gevonden in Kleefsland. De pooten zyn by ultflek lang, en de midden ,
e n achterdyen ,beenen en voeten,zyn niet zoo breed als zy gewoonlyk in
d e Meftkevers gevonden worden, 't geen my doet denken dat deeze en
e e n i g e anderen van dit geflacht, welke geen halve zwempooten hebben, in
d e drooge meil van foramige dieren hun voedzel zoeken.
H e t geheele dier is brui n zwart.
18. DE KLOOSTERBROER.
Van deeze fpecies zyn zeer veele variatien , welke in groote en kleur
v e r f c h i l l e n , doch welk verfchil in de aftekeningen zieh te weinig vertoon
e n zou, behalven dat ik zeer twyfcl, of het geen fpelingen der catunr
zyn. De mannetjes van dezelve hebben achter o p den kop een fchuins acht
e r n i t f t e e k e n d plat hoornt je, als de punt van een achteroverhangende muts,
v a n welk hoorntje de wyfjes ontbloot zyn. • Zy leeven gemeenlyk, in
f c h o o r e n by malkandren en ayn veel meer in kleurcn dan maakfel van el-
F 2 ka u -
J I i