PAXILLUS G-IG AETEÜS Sow.
Reusachtige Paxillus.
Hoogduüsch: Riesen-Paxillus.
Engelsch: Giant Paxillus.
Zomer en Herfst.
Stelsel tab Linnaeus: Cl. XXIV O. V. Cryptogamia Fungi.
Natuurlijk Stelsel: Cellulares Mycetes. O. Hymenomycetes. Agaricineae.
Geslachtskenmerken: Zie Deel XIX. No. 1499.
Soortelijre kebmerkeb : Amplus alutaoeo-albus, pileo carnoso tenui e depresso plano-infundibulifornii
molli, margine involuto dein patente glabro-canalioulato sulcato, stipite solide obeso glabro, lamellis
'subdèourrentibus passim ramosis et anastomosantibus, ex albido alutaoeis.
' Groot geelacbtig wit. Hoed vleezig, dun en vlak, later trechtervormig zacht; rand omgebogen,
later uitgespreid, met breede groeven; steel vol, zwaar, kaal; p la a ts min of meer afloopend, nu
en dan vertakt en in elkaar loopend, eerst witachtig, later geelachtig. Fnes Eym. Enr. p. 401.
Sow. p. 244, Letéll. p. 682. Saccardo Syll. V 983.
Volgens Fries Eym. eur. p. 401, zijn de plaatjes zeer dicht bijeen geplaatst. Bij het exemplaar,
dat hier is afgebeeld, was dit niet het geval. Dat exemplaar had vrij breede en met dicht bgeenstaande
plaatjes.
Groeiplaats: Europa, in boschachtige streken en weilanden, op meBthoopen enz.
. Deze zwam is een der grootste van de groep der Agarïcmeeen.
Nederlakd. Het eerst gevonden door Prof. C. A. J. A. Oudemabs, in het Oranjepark te Apeldoorn,
in Aug 1889 Het exemplaar onzer afbeelding is ons aangeboden door den Heer Jhr. J. B. VAB
Merleb, die het in zijn park Groenendaal en Bosbeek bij Heemstede in September 1894 heeft
gevonden.