CAREX MAXIMA Scop.
Grootste Segge.
Hoogduitsch: Grösseste Segge.
Engelsch: Largest Carex.
Bloeit: Mei—Juni y .
Stelsel van Linnaeus : Cl. XXI. O. III. Monoecia Triandria.
Natuurlijk Stelsel: Vasculares Monocotyledoneae. O. Cyperaceae.
Geslachtskenmerken: Zie Deel X II, No. 946.
Soortelijke kenmerken : Cespitosa, radice fibrosa, culmis elatis validis triquetris laevibus foliosis,
foliis late linearibus planis margine scabridis, spicis elongatis densifloris, mascula unica rarius binis
terminalibus, femineis 8—4 distantibus arcuatis denique pendulis, pedunculatis, bracteis foliaceis
vaginantibus, glumis ovato lanceolatis mucronatis, stigmatibus 8, fructibus ellipticis triquetris breviter
rostratis laevibus.
Zodevormend. "Wortel vezelachtig, stengels hoog, stevig, driekantig, glad, bebladerd; bladen breed
lijnvormig, vlak met ruwachtigen rand; bloemaren lang, digtbloemig; een mannelijke, zelden twee
mannelijke eindelingsche aren; 3—4 vrouwelijke aren, wijd uiteen, boogvormig, eindelijk hangend,
gesteeld; schutbladen bladachtig scheedevormend; schubjes eirond lancetvormig, met een korte spits;
stempels 3 ; vruchtjes elliptisch, driekantig, kort gesnaveld, glad. C. pendula Euds. C. agastachys Ehrh.
Verklaring der afbeelding: a vruchtbeginsel; b schubje; c vruchtjes.
Groeiplaats. In bosschen, op vochtige plaatsen. Noord-Perzië, Taurië, Kaukasië, Klein-Azië,
Griekenland, Zuid- en Midden-Europa, van Groot Brittannië en Nederland tot het Donaugebied;
België, Frankrijk, Spanje, Italië , Azoren, Madeira.
Nederland. Voor het eerst gevonden in Limburg, bij Bunde, in Juli 1887, door den Heer
H. W. Groll, lid der Nederl. Botanische Vereeniging. Het door hem gevonden exemplaar,
waarnaar onze afbeelding is genomen, berust in het Herbarium der Vereeniging.