PASSIFLORA
MONADELPHIA P E N T A G Y N I A . L lN N .
O r d o n a t u r a l i s , PASSIFLORE.®. J u s s ,
CHARACTER GENERICUS.
Yid. Juss. Gen. plant, pag. 397; Schreb. Gen. plant, pag. 599.
S P E C I E S .
PASSIFLORA GLA UC A .
Caule arborescente, cyrrho nullo; foliis obovato-oblongis, subtus glaucis, petiolis eglandulosis;
pedúnculo axillari, dicbotomo.
Arbor excelsa, magnoliae tripétalas habitu, cortice laevi ex viridi cinereo ;
rami alterni, teretes, patentissimi. Folia indivisa, magna, tenuissima,
supra viridia, costa media inferne glandulosa, glandulis plurimis
solitariis in venarum axillis inferioribus : petiolus vix uncialis, interne
sulcatus. Stipulae duae lineares, adbasim singuli petioli, oppo-
sitae. Flores pauci, albi, suaveolentes, pedunculati, pedúnculo dicho-
tomo, foliis multo ties breviore, bracteolato. Calix inferne ova tus,
limbo patente decemfido, laciniis omnibus oblongis, subaequalibus,
petaloideis. Corona (nectariumLinn.) triplex, multipartita : exterior
major, radiata, filamentis primo teretibus, postea ad falcis modum
arcuatis, ibique flavis composita ; alterae duae interiores brevis-
simae, lamellis crassiusculis. Stamina, pistillum et fructus, ut in
reliquis speciebus hujusce generis. Cyrrhus nullus.
Habitat frequentissima in monte Quindiu prope Yalzam (la Valza).
Planche X X I I .
i l ál
l i
j l l i I I
il