
Pteris Mantelli.
Alotboploris M. Goepp. Syst. fi nttoa, Foss. Plora of Groat Britain,
■coptoris Mantelli Brongn. Hist, vígít. foss. I , p. 278,
ot spocios plant, foss. p. 115.
P . f r o n d e h ip im ia ttfd a su p e rn ep in n a tifid a , p ixmis suhpatexitibus, pixmuUs omnibus a equalibus anguste
Imearibus substric tis a rcu a tis obtusis, basì decwrexHe ixUer se co n n a tís; xiervatione A le tìw p te -
r id is , nervo px-imaxio d is tin c to , recto excurrexite, xiervis secundariis angulo recto ex euntibus,
apxproximatis, p le n im q u e fw c a t i s .
In schisto lithanthraeum ad Newcastle et ad Pontnewyad Angliae, iiee non ad Waldenburg Silesiae.
B r o n g n i a r t nennt als analoge Arten Pteris caudata und P. arachnoidea. G o e p p e r t bestätigt diese
Analogie und sagt, dass die fossile Art zwischen den genannten lebenden Arten gleichsam die Mitte hält. Noch
ähnlicher finde ich die neuliolländische Pteris tremula R. B ro w n , Taf. 55, Fig. 6 ; Taf. 60, Fig. 9.
Pteris urophylla.
Syn. Pocoptoris uropliyna Brongn. Hist, vígát. foss. I, ] 86. — Alethopteris u. Goepp. Syst. fil. foss. p. 800. — X
P . f r o n d e h i— tx-lpxinnatifda, su p ern e p ixm a t i fd a , p ixm is terxninalibus linearl-longissixxiis mtegxts
decurrentibus, p in xm lis in fe r io r ib u s p r o fu n d e p ixm a tifid is in p in n u lam lixiearem eloxigatam desin
e n tib u s, reliq u is p in n u lis connatis oblongo-Unearibus ohtusiucidis ; nex'vatioxie Ä le th o p te rid is,
n e rv o primax-io basi f r m o , apicem ve rsu s attexiuato, recto, excurrexite; n e rv is sec u n d a riis tex^^'ts-
siniis, axigxdis subacutis egredientibus, simpUcibus et fu r c a t i s .
Iu schisto lithanthraeum ad Mcrthyr Tydwil Angliae et in schisto ferruminoso formationis Htliantliracis ad Königsliütto ct
Zalenze Silesiae.
Lässt sifli, wie schon E r o g i i i a r t a. a. 0 . riclilig bemerkt, dem Habitus nach am besten mit Pteris-Arten
ans der Abthcilmig der Aqnilinae Tergleichen. Die Andcntnngen von marginalen Fruchtliäufchen, die er an
einigen Eacmplarcn wahrnahm, sprechen gleichfalls ftir die Gattung Pteris. Der ziemlich auffallend schiefen Stel-
hmg der Fiederchen wegen kommt dieser fossilen -Art die Fteris tremula K. B row n am nächsten.
Pteris ßoepperti Web.
J \ fro n d e p in n a ta , p in n ü pat/a itih u e a lte rn is , stihpatentilnis, integerrimis a lte rn is , lato-linearibus,
apieem ve rsu s a tten u a tis, a a itiu sc u lis agtproximatis s tr ic tis , sup erio rib u s basi in te r se connatis,
in fe r is d is tin c tis; n erra tio n e Ä le th o p te r id is , n e s so p r im a r io stric to r ig id o , n e rv is secundariis
aiujulo subreeto exeuntibus, dichotomis.
Ill arenaceo formationis lignitum ad Quegstein prope Bonn ; nee non ad Eritz Ilelvetiae.
Analoge Art der Jetztwelt: Pteris arguta V a lil, Taf. 5 5 , Fig. 5; Taf. 6 0 , Fig. 7, von den canarisclien
Inseln, Madeira n. s. w.
Pteris inaequalis Heer.
Oswald Hoor, TertiHrBora dor Schweiz, Bd. I, S. 89, Taf- 12, Fig. 6.
] \ jr in n ü pixmatipax-titü lo b ü o p p o s itis , in a e q u a lib u s , ovalihus et lanceolatis, cx-enulatü, nex'vatioxie
AMethopteridis, n e rv o p r im a r io te n u i, n e rv is sec u n d a riis angxdis a c u tü ex exmtibus, simp lie ib u s
et b i fd ü .
In formatione tertiaria ad Greith in monte IIohcn-Rhonen Ilelvetiae.
Durch die meist einfachen Tertiäraerven, die grösseren Fiederabschnittc und die ungleichen, am Rande
feingekerbten Lappen von der ihr im Übrigen sehr älmlicben V. oeningensis verscbieden. Von den Pteris-Arten
der Jetztwelt nähert sie sieh am meisten der P, flabellata T h u n b ., Taf. 5 8 , Fig, 9 ; Taf. 59, Fig. 6, 7 , vom
Kap der guten Hoffnung.
Pteris angustiflda.
i h. Stoiukohloiiflora von Kadollz ln Böhmen, Abhandl. d. k. k. geolog. Kolcheanst. B
P . f r o n d e b ip ixm a tifd a , p ixm is apice attenx^atü acx itiuscxdü, pixmxdis basi d ila ta ta u n itis , a p p r o x imatis,
erecto-patentibus, axiguste laxxceolatü, a a um in a tü , ixitegerrimis, cix-c. 4— 6‘ inillim. lo n g ü ,
1 m illim . la tis; n erv a tio n e Ä le th o p te r id is , nervo p r im a r io b a si d istin c to , n e rv is secundariis
tex iuüsimü, v i x con sp icu ü .
Iu schisto lithanthraeum ad Mos.stitz prope Radnitz Bohemiae.
Diese Pteris-Art weicht im Hnbitns und in dor Ncrvation von alien der Stoinkoliiciifonuation aiigol.iiriven
Arten al> and scldiesst sich den der P. flabellata verwandten Arten ans der Tertiär- und Liasformatiou au.
coptoris dcnticulata B
Pteris liasica.
M Brilain, III, p. 55, t. 196. -
P . fr o n d e b ip in n a ta , gtinnis gsatentibus, p in n u lis a p p ro x im a tis basi liberis, infei-ioribus sub fa lea tis
ovato-laneeolatis aoutis apice d en ta tis, summis lanoeolatis aoutis apice in teg r is : nerratione
Aletho-pteridis, n e rv o pn-imario dütin o to e x e u r re n te , n e rv is seeundariis a n g u l i i .subacutis ex eu n tibus,
dichotomis, ram u lis suhdivergentibus.
ln .r cn .000 t a . t i o n i s Lias distas ad Stsisrdorf Sanati, in salc.res-m.rBasso li.a iso ad Hinterhsla props Waidhofen AsRtri.ac
aso non in formatione oolithica ad Griathorpe-iiay prope Scarhorough Angliao.
Eine ausgezeichnete Ptcris-Form, welche in der Tracht nnd Form der Fieder mul Fiederchen, so wie in
der Nervation der slidafrikanischcii Pteris flabellata T h n iih ., Taf. 58, Fig. 9; Taf. 59, Fig. 6, 7 liesmidcrs aber
der P. deflexa L in k , T a f.68, F ig .6 ; Taf. 60, Fig. 9 ; T a f.64, Fig. 2, sehr nnl.e kommt. B r o n g n i a r t vcrglriclit
diose fossile Farn-Art mit Todea africana vom Kap, mit welcher sie nllcrding.s eine aiiffnlleudo Ähnlielikcit Imt,
die sich aber bei genauerer Untersuchung immerhin als eine entferntero herausstellt.
Pteris 11
a. Noiiroploris lígala Lindi, and Hutl. Foss. Flora ol
I Genera ot spoolos plant. f<
P .fro x u J e b ipinnata, qnxixm alternis d ü ta x itibm , ses.nlibus, ohloxigü, p i n n u lü a p p ro x im a tis suhoppo-
■niis a ltern isq u e, a d n a tis oblongo-laxiceolatü a c um in a tü f a l c a t ü , apicem ve rsus s e r i-a tü : ne?--
vatione A le th o p te r id ü , xiervo primax-io tenui, sub apice evaxiescexite, nex’v ü s e c im d a r iü texiuissimü.
a n g u h s a c u tü oriexitibas: arcuato-div ergentibus, fu r c a t i s , x-hachibus tex-etibiui.
Cum priore in formatione Lias dieta iiec nou in formatione oolithica.
Diese und die drei nächstfolgenden Faru-Formcn sind unter einander und mit der P. liasica sehr nahe vei'-
wandt, Ja wio cs sclieiiit, durch Übergänge verbunden. Vorläufig mögen sie nocli als besondere Arten -■■eirennt
bleiben, bis fernere Naehwcisungen ihre Zusaiuinengeliörigkeif ausser Zweifel setzen.
Pteris reoentior.
.-11. Kcuroploris rocondor L
P ..fr o n d e bip in n a ta v. tr ip in n a ta f! ) , p in n is alternis distantibus, sessilibus linearibus, p inm d is a p p r o x
im a tis oppuisitis altern isq u e, a d n a tis oblongis obtusis integerrimis horixontediter patentilm.s
sid ifa lca tis ; n ervatione Ä le th o p te r id is , n e r ro p r im a r io ten u i, .sub apiee eranescente, nen-i.s
.secundaras ten u issim is, a n g u iis a cu tis o r ien tib u s, a reu a to -d iv e rg en tib u s , fu r c a t i s : rhaeiii p r i-
xnaria crassüsiixia, se c u n d a r ia tex-eti.
Gum prioribus.
Entsprielil den Varictiitcn mit gnnzrandigcn Fiederchen der Pteris flabellata und P, arguta Va lli.
Pteris whitbyensis.
131. - B rongniart, Hist- végít. foss. I, p. !
■epp. Syst. m. foss. P-3U.1. - Ungar, Gonera dt spooios plant.
Siobonbiirgcns u. d. Bauatos, 1. ’
1, t. 109, f. 2—1. - I’ecopterfs i
P . fr o n d e b ipinnata, -pinnis opp o sitis et a ite n ü s , se.ssilibns, p a te n tib u s , iineai-ibus p inm d is a p p r o x i-
matis, cdterms ra r iu s oppos-itis, adnatis, ianceoiato-acuminatis; fa ie a tis , p a te n tib u s : lu-rratinne
Aiethoqneridis n e r ro jir im a r io ten u i, p a r t im e x cu rren te , p a r tim -sub apiee eranescente.
Constanti 11 V, Eiilngsliaitseii, Fanikriiulcr,