
i '
l i f e :
H'fe:
fi'M:
Ij.'t
i'
A i I
, . '«■» : ,
i ß f i ; ,
: : t e . f I. ftl'u»/. ■
ll
l u
'111
Didymosorus varians Dob. et Ett.
Daboy u. K tt i ii gs h * us a n. Dia iifwaltliolien Aerobryen das Krcidcgohirgos van Aaclicn ale. I. c, S. 190, Taf. 1, i'ig. T—9. J). pinnis liiicari-lanceolatis, aiigiisfissimis coriaceis rigidis: pinmdis basi ¿ata sessilibus horizonta-
libus, irregulariter aiternis inacquilongis apicem versus pinnax-um decx-escentibus, integerrimis,
a<i basim xisque disex-etis, semicirculanbus vel semiovatis: sox'is maximis.
In stratis nonnullis urgillosis a renacei dicti caqutsgraneiisis raro.
Didymosoms comptoniifolins Dfb. ef Ett.
Dobay u. E ttin g sh a u so ii, Dio ur'vclillehon Acrobryea das Ki-oidogebirgcs von Aaclion etc. 1. c. S. ISO, Taf- 1, Flg. 1 5. 1). fronde bipinnata, x-liachi primaria crassa, stricta, eostis pixinai-um tenuissimis apicem vex'sus
fexuosis, pinxiis alternis, appxvximatis, inferioxibus patentissimis, supex-ioxtibus, subarrectis,
longe lineari-lanceolatis, basi et apice parum decrescentibus, pixinulis ixiferioribus hoxizoxita-
libus, supex-ioxihus falcato-drx'ectis, confertis, basi discretis vel rarius connatis, ixitegerrimis,
ixiferioribus rotuxidatis minox'ibus, mediis sensim majoribus ovato-acutis vel subtriangulax'ibus,
falcatis, summis scnsini decx-escexitibus : xiervatioxie Camptopteridis ; soris duobuspunetiformibus.
In stra tis nonnullis argillosis aronaeei dieti aquisgranensis non frequens.
GEN. L A C C O P T E I I I S STERNB.
Laccopteris Bramili Goopp.
G oepp Of t, Gattungeu fossiler Pilauzeu, II. 1, S. 7, Tnf. 5, Fig. 1—S. — Un g o r, Geuern ot specios plaut- foss. p. 205- Ij. frond' longe. stipitata digitato-ramosa, ramis jxinxiatis, pxixinis basi attenuatis, pinnulis lata basi
sessilibus alternis lanceolato-lineax'ibus integris obtusis appx-oximatis patexitibus, inferiorihus
bx'evibus, ovato-lanceolatis: xiex'vis secundariis e nervo primario sub angxdo acuto excurrexi-
tihiis, dichotoxnis, ramidis furcatis parallelis; soxHs e spox'angiis 5 compositis.
In schisto carbonario formationis Lias dictae p ro p e Baruthum.
Analogien in clcv Flora der Jetztwelt: Mertensia-Arten, besonders M, flezuosa M a rt, von Brasilien.
Laccopteris gemiiiiaiis Goepp.
G o o p p e rt, Gnttungea fossiler Pdanjon, II. I, S. 9, Taf. e, Pig. 1—12. — Un g o r, Goiicraat specios plant, foss. L. fronde longe stipitata digitato-ramosa: ramis profuxide pinnatifdis, lacixiiis Uxieax-i-lanceolatis
acutis approximatis patentibus, inferioribus brevioribus ovatis lanceolatis; nervis secundax-iis
e nex-vo px-imax-io sub angulo acuto excurx-entibus dichotomis, x-amulis fux-catis vel simplieibus
parallelis: sox-is e sporangiis 7 compositis.
Cum prio re in formatione Lias dicta p ro p e Baruthum.
O R I ) . Ah S C H I Z A E A C E A E .
GEN. L Y G O D I U M SWAIITZ.
ly g o d ium scandens Swartz.
Taf. 1G7, Fig . 2, 4, 10; Taf. 169, Fig . 3.
S y n . Ily d ro g lo ssu tn scandens A V illd .
Tropisches Neu-HoUand, Ostindien, Sumatra, Insel Leyte. Cyclopteris simplex aequalis traxisiens ixi Neurop>iex-ide xiervo mediano px-ominente exeurrente : raxnis
cum nex-vo prixnavio angulos acidissixnos includmtibus, margixiem versus arcuato-dlvergexitibus.
Der mittlere rrimitrnerv ben’ortrctend niul meist noch an der Spitze der Lamina, welche er erreicht, doiit-
lioh nnterscheidhar. Gaheläste dem Medianuerv unter AA'iiikeln von l ü—2ü° eingeftlgt, gegen den Rand zn stark
bogig-divergircnd.
Analog der fossilen Neuropteris smilacifolia S te r n b . ans der Flora der Stcinkolileiiformation Dcntschlaiuls
und Englands.
Lygoclium p almatum Swariz.
Taf. 171, Fig . 2, 4, 5.
S y n . Ily d roglossiim palmatum W i l id .
Nord-Amerika. Cyclojiteris composita nervis basilaribus versus apices loborum flexuosis, xnedifino vix validiore;
xiex-ris secuxidax-iis sub anguiis acutissimis orientibus, tenuibus arcuato-diverqenfibus, dichotomis.
Basalncrven meist 5—7, gegen die Spitzen der Lappen zu .selilängelig, fein auslanfend oder fast anfgelöst,
der mittlere nicht auffallend länger oder stärker als die seitlichen; nur die äussersten kurzer. Seouiidärnervcn
zahlreich, fein, unter AVinkeln von 20—30° entspringend, ziemlich stark divergireiul-hogig, wiederholt-gahel-
thcilig. Distanz der randläufigen Gabcläste 0-7—0-8 Millim.
Lygodium commutatum Prosi.
Taf. 170, F ig . 7, 8 ; Taf. 171, Fig . I, I I.
Guatemala, Peru, Chili. Cyclopteris composita nex-x'is basilaribus x-ectis, excux-rentibus, medio x-nHdiore: nervis .tecundariis
sub angulis acutis orientibus px-ominentihus, ax-cuato-divergexitihus, dichotomis.
Basaliierven vorheiTscliend 5, gerade, anslaufend, der mittlere meist auffallend länger und stärker als die
seitlichen. Seeundärnerven zahlreich, scharf hervortreteiul, unter AA'iiikeln von 35—45° entspringend, diver-
gireiul-bogig, wiederholt gahelthcilig. Distanz der randläufigen Gaheläste 0-4—0-5 Millim.
Ühcreinstimmeiicl die Nervation des Lygodium Pohlianum P r e s l , Taf. 168, Fig. 13, 15, von Brasilien.
Lygodium hastatum Dosv.
Taf. 169, Fig. 1 ; Taf. 170, Fig , 11; Taf, 171, F ig . 3.
S y n , Ilydroglossiim pen tap h y llum W i l l d . — Lygodium varium L in k .
Brasilien, Britisch-Guiana, Surinam. Neux-opteris vera xiervo primario prominente, secundariis sub anguiis acutissimis orientibus, dichotomis,
apicem versus plus xxiinusve abhx-eviatis.
Primärnerv his über die Mitte derLamina hinaus mehrmals stärker als die secundären, an der .Spitze
ziemlich scharf hcrvortreteiul und daseihst nicht selten ahgchrocheii ciuligcnd. Seciiiulärnerven 3—4mal gabeltheilig,
unter AA'inkelu von 25—35° ciitspringoiid, bald gegen die Spitze zu verkürzt, bald an der ahgesfutzleii
oder pfeilföriiiigcii Spitze kaum verkürzt oder in den Olireheii verlängert. Randläufige Gabeläste mit dem Primäriiorv
AA'inkel von 45—55° bildend, 0-5—0-7 Millim. von einander entfernt.
Lygodium pinnatifidum Swartz.
Taf. 170, Fig . 10.
S y n . Ilydroglossiim p in natifidumAA'illd.
Ost- und Westindien, Inseln Luzon und Manila. Neux-opteris vera nervo prixnario prominente, secuxidariis sub angidis acutissimis orientibus, dichotomis,
apicem versus abbx-eriaiis, basì cordata vel auvita validioribus.
Primärnerv bis über die Mittc der Fläche hinaus mehrmals stärker als die Secundärnerven, an der Spitze
selbst meist noch scharf hervortreteiul. Sceiindäriierveu 3—4nial gabeltheilig, unter AA'inkelu von 20—35° eiit-
S]n'iiigcnd, m e is te rs te in e Strecke vor der Spitze an Länge ahiiehmeiul, an der aiisgeraiideten, lierzförmigcii
oder geölivteii Basis aiiffaliond stärker entwickelt und oft in primäre Basalnervon übergehend. Raiulständige
Galicläste mit dom Primänicrv AA’inkel von 45—70° bildend, 0-5—0-9 Jlillim. von einander entfernt.
ilhereinstimmeiid die Nervaiion von Lygoclium semipinnatum R. B row n , Taf. 170, Fig. 4, einheimisch im
tropischen Ncii-Hullaiul, in Ostindien, China, Java, Uecanien ; von L. venustum Sw., Taf. 167, Fig. 11 ; Taf. 169,
Fig. 4, 5; Taf. 170, Fig. 1, 2, einlicimisch im tropischen 2\.nierika; L. salicifolium P r e s l , Taf. 170, Fig. 9, mul
von L. cúbense II. B. K., Taf. 169, Fig. 2, 7, von Cuba.
P
■ Í1
' I