
Polypodium (?) (jessneri licer.
Oswald II cor, TortiKrtlora dor Schweiz, Bd. I, S. 85, Taf. 10, Fig. 1-
/ '. fro n d p e llip th a intogerxima, xiervatione D ic ty o p te r id is , nervo p r im a r io firm o recto: n e rv is secnn-
da r iis tenuibus, reticulafis.
In formatione miocenica ad Oeningen.
Eine der Unvollstiindigkcit des Fossilrestes wegen noch zweifelhafte Art. Es scheint nur in Irfagc zn
stellen, ob das Blattfossil überhaupt einem Farnkraute angehört hat, da man cs seiner Nervatur naeh eher als
irgend ein Dikotyledonen-Blatt ansehen könnte. Die stellenweise mul imregelmässig auf demselben zerstreuten
runden Körperchen, welche H e e r nur mutliiiiasslich als Sori deutet, dürften mit kaum minderer Wahrsidicin-
liclikcit einem Blattpilze zuzuschrciben sein.
5, DRYNARIA.
Polypodium Schrotzburgense Heer.
Oswald Ilc cr , Torliar.üora der Schweiz, Bd. III, S. 152, Taf. 145, Flg. II.
J \ fr o n d e coxiacea, oblonga, apice ro tu n d a ta , xiervatione. Dx-ynariae, n e rv o px-imax-io distixicto, recto,
xiex'vis secundax-iis tenuibus sub axigulis acutis vax-iis ox-ientibus campitodromis, n e rv is tertiariis
t.enuis$i.mis, latere interno angidis a cu tis , externo o b tm is e x euntibus, m a c u lis inaequalibus ir re -
qulax-ibus, appen d ic ib u s nume ro sis repletis.
In formatione lignitum ad Schrotzburg Ilelvetiae.
H e e r stellt diese Pol}q)odium-Art in die Gruppe der Drynaria und vergleicht sie mit dem in Ostindien mid
in Süd-Afrika einheimischen Polypodium ireoides Lam.
GEN. G Y M N O G I I A M IM E DESV.
1. SPRENOPTERIS,
G-ymnogramme obtusiloba.
. « .. V TI-.. ..iraZf fra.« T. «n.l t 5S f. 2.—Cu g e r, Genera etspecios plant, foss-p. IIG. — E ttin g sh a u s e n , Sfoinkohlon.
ÄbhandLa.^k! k.'geol.Bi»h6nK.ichä«n5taU, II, 3, p, 33, t. 23, f. 2. - Ch.tlapthitos oblu.ilobus Goopp, Syst. fil. fo... p. 213.
G . f r m d e b ipm n a ta trip imia ta ve , r lia d ii tercti fle x u o sa , p in n is a lte rn isp a te n ü h u s , p inm ilis sessUibns
altern is oi-aAs o b tm is , su p b r io r ibm trilo h is, in fe r io r ib u s p in n a tifid is , lohis biju g is su b ro tu n d is
b i - tr id e n ta tis ; im a t i o n e S phenopte ridis, n e r ro p r im a r io basi p rom in en te, apieem r e r su s f a r cato,
dichotomo n e l evanescente, i m i s secundariis sub ang u iis aeutis orientibus, fu r c a t i s , ram is
craspedodromis, a p p ro x im a tis .
ln foimfilione tranjilionii fifl I.uidfishut Silfisme, in .diisto Hthfinltofiiim fiil IValdonbiiig Silesiiie, .fiel Noiiroaii oofiiitiit.,.
Glacensis, nec non ad Wranowitz et ad Stvina prope Radnitz Bohemiae.
Eine seta in die itngcn .spriiigenäe Ülieremstiimnnng mit der besdiriebencn fossilen Eanmrt biclcl die
tropiseli nmeriknnisclie öjimiogramme laserpitüfolia K n n z e , T.af. 28, Kg. 6; Taf. 38, Hg. 1, 2, 4, 11.
Byrnnogramme Brongniartii.
Syn. Sphoucptcris trifoliata Br ( — Ungor, Genera ot apodos plant
G. fr o n d e bip in n a ta trip in n a ta v e ,p in n ip p a tm tib u s , p r im a r iis petiolatis, secundariis se.ssiUbus, jn im u lis
ora tis obtusis, su perioribus trilohis in teg risve, in fe r ia r ib u s p in n a tifid is , laeiniis bigmjis subro
tu n d is m a rg in s rero lu tis, rhashihus tereiibus reetis, n e rv is obliteraiis.
In formatione liflianthracnm QalJiae, Angliae, Silesiae et Bohemiae.
B iA n g n ia r t stellt dieses Farnkraut im Vergleiche mit den jctztlebendeu Typen als eine nntcrgegangene
Fenn einer Clieilantlies, ilbiilicli der Ch. faigraiis, ihn. Ich lialte es wie das vorige «ir eine Gymnograinme, die
diireli 0 , laserpitiifolia K n n a o , welcher sie sehr gloiolit, sioli der fossilen G. olitiisiloba anscliliossl. Die
genannte lehende Art ist nlso gewisscrmassen die Mittelforiii zwischen den beiden fossilen.
n. SphoiiopierU rigida B
&ymnogramme rigida.
Dl, 1.58, f . -1. — l'n g o r, Genova ot 115. — Chcilaniliiioa rigidus ü o . |
Ct . fr o n d e tr ip in n a ta ptinnis horizontalibus p e tio la tis , p in n u lis sup erio rib u s subrotundis px-ofnnd'-
trilohis, infei-iox-ibus p in n a tifid is , laeiniis b i— tr iju g is obovatis ohtusissimis, infimis apice snb-
crenatis, x-hachibus teretibus f l ifo rm ib u s : xiervis obläeratis.
In schisto lithanthraeum ad Waldenburg Silesiae.
Mit den oben beschriebenen Arten in der Tracht des Wedels übereinstimmend, aber durch kleinere l'ieder-
absehnitte, die meist mehr verkehrt-eiförmigen Lappen derselben und durch die dünnere, viel zartere Spindel
verschieden.
17. — Olioilanthitos b.
G. fr o n d e bipinnata., p in n is alternis distantibus p a te n tib u s , p in n u lis petio la tis ovatis cordaiis obtuse
inciso-quinque.-crenatis, x-hachibus teretibus; xiervo medio erassiusculo, sub apice evanescente,
n e r r is secundax-iis ohliteratis.
In schisto lithanthraeum ad Swina Bohemiae.
Mit der fossilen Gymnogramme obtusiloba und der lebenden 6, laserpitiifolia in dev Tracht übereinstimmend,
jedoeh von beiden durch die herz-eiförmigen grobgekerbten Fiederabschnittc specifiseh verschieden.
II. Splieuopioiio ii-regularis S lornb. Flora äorV
..kobleafoi-maiion in Sachsen, p. 14, t.23, f. 2-4.
lenformation, p. -13, t. 4, f. 5; t. 10, f. 7, S; I. 1
rwcit, II, p. 03, t.l7,f.4. - Ungor, Gon
- Cheilanthites i. Goopp. Syst. fil. foss. p
, f. 3. - Sph. «outa Gutb. 1. 0. p. 42, I.
Great Britain, II, t. 150.
¡. — Sph. latifolia Lin
G. fr o n d e coriacea, p ixm is alternis pa ten tis s im is distantibus, p in n u lis sessilibus altex-nis ov-atis obtusis
p r o fu n d e p in x ia tifid is , sinubus la tis , lacixiiis inaequalibus 3— 5 -ju g is ovatis obtusis basi a n g n -
s ta tis, in fer io r ib u s subdexitatis, superiox-ihus inteyex-rixnis, x-hachibus teretibus: nervatione
Bphennptex-idis, nex-vo p r im a r io dichotomo, xiex-vis secuxidariis sub anguiis acutis ox-iexitibus, f n r -
catis v e l dichotomis, x-amis craspedodroxnis approxixnatis.
ln schisto lithanthraeum ad Radnitz et ad Baschiiehrad Bohemiae, ad Oberhohndorf et Zwickau Saxoniae nee non ad Xcwcastlo
Angliae.
Diese vorweltliche Farnform dürfte ebenfalls nntcr den Gymnogramme - Arten ihren Platz im Systeme
einnehmen, wo sie mehr mit der peruanischen G. mohriaeformis K u n z e als mit G. hiseiqiitiifolia übereinstimmt.
on der ihr nahe verwandten G. obtusiloba unterscheidet sic sich durch die horizontale Stellung uiid die
grössere Zusammensetzung der Iriederabschiiitte, so wie durch die abstehenden, fost sichelfürinigcn Lappen
derselben.
n. Sphcnoploris polyphylla Lindi, ai
polyphylla.
or, Genera ct spocios plant, foss, p. ß. — Choilanlhiie.
Cr. f r o n d e hipinxiata trip in n a ta ve , p in n is alternis p a ten tib u s, p in n is p e tio la tis alternis ovatis, inferio-
n h u s p in n a tifid is , sup erio rib u s trilohis, laeiniis b i— triju g is, subrotundo-ovatis integris, tex-minati
^.o-elongata x-ehquis d u p lo m a jo re, rhachibus tex-etibus fle x u o s is ; nervatione S p h enopte ridis
xiex-vo p r im a r io basi subpx-omixiente, apicem vexsus evaneseente, xiervis sec iaidariis snb axiqnh's
acutissimis oriexitihus, fu r c a t i s v e l dichotomis, ram is c raspedodromis elongatis.
In schisto lithanthraeum ad Titterstone-Clec in Shropshire Anglian.
Dieses Farnkraut schlicsst sieb liinsiehtlieh dem Charakter der Nervation an die fossile Gymnogramme
obtusiloba und an die ihr analoge jctztlebcnde G, laserpitiifola K u n z e . Die Tracht des Wedels theilt sie aber
mit der im tropischen Amerika und auf vielen in der Tropeiizoiio liegenden Inseln einheimischen G. Oalomelanos
K a u l f , Taf. 36, Fig. 6; Taf. 38, Fig. 5—7 und 14.