TE T IA O', T e t r i x , E sem in a ..
T E T R . A O , te tr ix, K O R -B E R K - ° ! M O E R -H O E N . 167
zyn zwartachtig, de vingeren fchubbig en zwart|enageld. De nagels der Achtervingeren reiken
haeuwlyks, tot den grond ; en deeze Haenen zyn niet voorzien van Spooren. Reeds is gezegd,
dar alle de 3 Voorv'mgers gekartelde randen hebben die de tree van den voet verbreeden , en my-
ne uitdrukking van gekarteld is gegrond op het uiterlyk voordoen, zoo als bet zig by ’t eerfte
Voorkoomen vertoont. Maar die van naeder by de aenhangfels deezer Vingeren bekykt, zal dui-
delyk ontwaer worden, dat gekarteld, ingezaegd, of ingefneeden, woorden zyn die hier naeuw-
lyks uitdrukken kunnen het geen de natuur vertoont. Ik bragt my te binnen, dat de meergemeld-
de Heer J. T . K lein een Werk had uitgegeeven met den titel van Stemmata Avium, [in 4“ . Lip.
fia 1759O en dat daer in de Ponten van W aldhoenderen of R uigpooten vertoond werden; ge-
lyk ik dan 00k op Plaet XXVII en XXVIII. van dat uitvoerig getekend werk deafbeeldingen vond
der Pootcn van den grooten Oerhaen, van den kleinen Oerhaen, d i. van ons Korhoen, en van
een’ Baftaerd Oerhaen. En fchoon ik met blydfchap zag, dat de zeer oplettende man de gezegde
byhangfelen aen de Vingeren van ons tegenwoordig voorwerp niet geheel veigeeten had , vond ik
'¿e echter flegts durdelyk uitgedrukt alleen aen eenen der buitenvingeren. [PI. XXVII. Fig. z. b ]
waerom ik den Schilder Muis de duidelykst mogelyke afbeelding van deeze byzonderheid ver-
zocht te willen uitdrukken; gelyk dan in beide de nevensftaende. tekeningen dezelve zeer wel
door hem in achtgenomen is. Men moet dienvolgends aan de voorvingeren der Korhoenderen
eigenlyk twee aenhangfelen opmerken, het eene van een gefchubd en fterk vlies; het andere van,
onderin, of tegen dat vliqs. aen , ingelyfde.enjos van elkanderen; hoewel kamswyze digt by een
ftaende en hoomachtige tahdjens; de befchouwing van welke byzonderheid het denkbeeid van zig
opliezig, biezig, en godzig land, of in Moeren daer veel ruigteen riet wast, zeer wel te kunnen
ftaende houden, des te meer verfterken zal: zynde hetzelve Vingergeftel met gelykvormige by-
hangfels aen de Hennen van deeze foort zoowel eigen als aen de Haenen.
Deeze K or-H ennen verfchillen apders zeer merkelyk in vederkoleurfel van haere Mannen.
Het roode, tepelige, veld haerer wenkbraeuwen is op geen ftukken nae zoo groot of kennelyk;
haer ftaert is niet gevorkt, en haere buitenfte ftaertpennen zyn 00k niet vlak omgeboogen. Z y
hebben geen’ blinkenden gloed op fommige haerer vederen. Van by de zwarte Nebben af tot aen
de uiteinden haerer ftaertpennen toe, over den algeheelen rüg, de vlerkvederen zelfs, en van den
keel af tot aen de uiteinden toe van het kusfen of van de fchraegvederen van den ftaert, zyn zy
Roerdompkoleurig, of als de Houtfneppen, getekend, d. i. met vederen die uit den geelen zwart
geband, en fommige, op de borst grys van toppen zyn, in hoedanig een fmal randje 00k alle de
ftaertpennen eindigen, uitgenomen eenige weinige der onderfte, welker witte kanten wat bree-
der zyn en buiten de bovenfte vooruit fteeken. Zy hebben 00k, (doch fmaller en flaeuwer) een
witten band over haere dagpennen, die aen de onderfte zyde geheel vael en aen de oxelen met witte
vedertjens, binnen eene zwartbonte zoom, bezet zyn.
A E N T E K E N' I N G E N .
De K orhoenders fchuilen veel in de Heiboschjens, (Ericeta,) met welken de woestliggende en
hooge zanden bezet zyn. Tegen den tyd van het broedsch worden houden zy zig in de takken
T c a van