U P U P A , epops , H O P P E.
teken van verfchil ontmoet te hebben; weshalven ik my voldaen hebbe gehouden met flegts 66n
van myne twee voorwerpen te Iaeten aftekenen. Deeze onduidelykheid van Sexe’s onderkenninge
hebben zy gemeen met ibmmige andere vogelen, als, byvoorbeeld, met de Kopieren en Leeuri-
hen; zynde het ter inprentinge van ’t denkbeeid om het even, of men van de Hoppen het manne-
tjezie, dan het wyfje; en met den eenen in zyne uitwendtge gedaente befchreeven te hebben,
fieeft men ze beide befchreeven.
B E S C II R Y V I N G.
De vogel heefthet fstfoen van een Plevier en omtrent de gi'ootte van een Tortel, doch hy is zoo
breed van lyfen zoo lang van ftaert niet. Zyn Bek ftaet boogsgewyze een weinig krom; reden,
waerom hy door den Heer Klein niet tot de Aekflervogelm, by de welken de zeer vermaerde Lin-
njeus hem gefchikt had, maer tot een geflacht van Sikkelsgewyze-gebekte vogelen, als by de Bi'en-
teters en IValpen, t’huis gebragt is. (**) Deeze bekis een weinig op de zyden famengeneepen, en
. Verre naer achteren zit in denzelven eene ftompe, gaeve, zeer körte, en driekantige tong. De gae-
ping des beks is aen zyne hocken als gezoomd, en van daer af gemeeten is hy ruim 2 duimen lang;
hy is voor’t overige zwart en vry fcherp gepunt, dienende zeer bekwaemlyk om den grond ofde
ftoffen, waerin de vogel zyn aes zoekt, als met een houweel open te breeken. De Neusgaten zyn
wat Iangwerpig, en niet van vedertjens overdekt. Boven op den kop draegt de Hoppe eene kroon
o f kuift wier middenfte vederen omtrent 2 duimen lang zyn. Deeze kroon beftaet uit twee reijen
van bruinachtig geele en zwartgetopte pennen, welke de vogel kan overeind zetten en uitbrei.
den, of laeten zakken enplat leggen, naer geleegenheid Als hy geftoord wordt of fchrikt, lleekt
hy dezelve om boog. Haer getal is 26. Van weerszyde zyn zy gedekt door kortere en enkele geele
vederen, in hoedqnig gekoleurde zy 00k, op het achterhootd, rindigen. De Nek behoudt de-
zelfde geele, doch wat meer naer ’t bruine trekkende koleur; die, tusfchen de fchouderen en op den
verderen Rüg, donkerer en onzuiverer wordt Bleeker is het Borftgevederte, tenvyl het bovenfle
■ overkleedfel van den Keel, terftond onder de nebbe, witachtigis. Men zegt, dat op deborften
van nog geen jaerige Hoppen zwarte, over längs naer benedenloopende, vlekken zyn, die aen ou-
dere voorwerpen niet zyn te belpeuren. Van het rinde des romps afgemeeten is de ftaert omtrent
4 duimen lang, voorzien van 10.zwarte beftierpermen, wier middenfte de langften zyn, enopvol-
gelyk naer de buitenfte toe korter worden. Deeze zwarte pennen zyn fierlyk afgezet met eenen
witten band, dewelke op de bovenzyde als eene nederwaerts gekeerde halvemaen gefatfoeneerd is,
in het midden breedft en naer de zyden (maller, fcherp uitloopende op de twee buitenfte pennen.
Aen de onderzyde van den ftaert is dit wit veel breeder, doch min helder. De toegevouwen vlerken
reiken tot aen dat bovenfte wit des ftaerts. De wydte der vlugt is van tusfehen de 18 en 19 duimen,
en elke vlerkheeft 18 flagpennen. Wanneer deeze gefloten zyn, vertoonen derzelver middenfte
een blokwerk, d. i. eene met zwart van een gedeelde rey van 5 witte banden, zeer fchoon afltee-
kende op het zwart der pennen. Aen de voorfte 10 is flegts eene in breedte toeneemende witte
piek; terwyl de randen der achterfte vleritpennen geel zyn. Onder het topje van de kleine pen,. die
boven aen de vlerk de eerfte is, ziet men eene witte vleb. Zoo is 00k het ftuitgevederte uit den
witten. De Deijen zyn graeuw bevederd tot aen de knien. De Pooten zyn kort, zeer fterk, fcherp
gewapend met kromme nagelen, en bruinachtig. ’Er zyn drie Voorvingeren en een Achtervinger,
welks naget de grootftc is. De voorfte en de middenfte vinger zyn aen hun grondlid met elkanderen
verknocht, Somtyds bedient de Hoppe zig ’er van, om, gelyk de Spechten, längs de fchorfen der
boomen op te klouteren.
a e n t e k e n i n g e n .
Doorgaens hebben de Hoppen omtrent half Juny hun neft voltooid, en hunne Eijeren daer in ge-
iegd. 1k vond’er 4 in dit hier afgebeeldde, (f) zjmde bleek groenverwig met fyne bruine fpatjens.
Geene andere holte (meeft der Ypenboomen) wordt hier te Land tot eene broedplaets,. door deeze
vogelen uitgekoozen, dan zulk eene, wier toegang door een klein gat in de fchors is. De ftank lokt
zeer vermoedelyk Ibmmige vliegen en fchalleby ters o f torren naer deeze plaets, in de welke zy eene
gunftige geleegenheid kunnen aentreffen om haere eijertjens te leggen; terwyl 00k de drek zelf be-
reids, door de vliegen, aleer de Hoppe hem opneemt, bezet mag zyn geworden met haere zaeden.
Dat deeze vogels van maeden en torren leeven, blykt by het openen van hunne maegen. ’Er zyn
fchryvers die ontkennen, dat de Hoppen op Drek hun neft aenleggen; en deeze zelfde zyn het, die
ons zeggen, dat, eigenlyk gefproken, de Hoppe geen nefl maekt, maer zig vergenoegt met haere
eijeren te leggen in ’t hol der boomen op het verrotte of vermolfemde hout. Z y zyn dus in het eigen
^ geval van Aristoteles , en verfchillen van zig zelf: want kort te vooren berichten die eigen fchryversons,
datbetNeft, de eijeren, demoeder, en de jongen der Hoppen, afgryfelyk flinken, en
dat zy in het neft verfcheiden Infekten, gelykende naer Meelwormen, Oorwormen, Pisfebedden,
en eenige kleine torren gevonden hebben. (§) Wat men den naem van een Vogejneft zal geeven,
indien het hier naer ’t leeven a%etekende dien niet draegen moet, weet ik niet. De naem
van Hoppe, Upupa, Epops, is ontleend van het Geluid welk deeze vogels macken.
(**) K le in . Ordo Avium. Gen. L . & inter Jrguatas. pag. 110. />! ’- ; aschgraeuwe eijeren.”
(f) In zyne Fauna Suecica, pag. 30, lchryft de Heer L innjEUS , Ovaponit (J) Zie Diit. RaiJ, dis Ammaux• Tom. II. pag. 504* 0«
in cayis arboribus duo cinerea „ de Hoppe lege io de holle boomen twee
! ' l
II; II
I