T U R D U S,
J U N C O MINOR- ,
I N K E I E o î ' K L E I N E
k a r r a k i e t .
M a\p hier eeif Knkélen öf Kleinen Karrakiet -, van den onmiddelyk voorgaenden, den
Rietvink , niet minder kennelyk verlchillende , dan van den terftdnd volgenden die anders
■doorgaends de Kleine Karrakiet by onze ingezetenen genoemd wordt In denzelfden afge-
ileegen oord, waer in ik-'àea.Rietvink in ontoeganglyke .rietftrooken aentrof, kwam my ook
dit paer bröedende vogelen re vooren.; huishoudende in de digtbewosfchen Zudzen en tusichen
het rondom in -’t water ftaende riet Men ziet deezen vogel veel minder dan menlioort De
Martneii van deèzé foort hebben eènen zeer .aengeriaemerrzang , in welks geluid vryveel van
den gewoonen Kanarie zang is, en laeten zig kort by het neft, wanneer het Wylje te broeden
zfc, aenhoudend hooren.
B E S C IT R Y V 1 N G.
iNaeuw moet men opletten om den Man deezer foort van het Wyfje te onderfcheiden. Ze
zyn beiden even groot Op den Kop en aen de Wangen, gelyk ook in de ftreek achter de
-oogen., is het Wyfje een weinig verichillende van den Man door Jhaer lichter koleurlèl van vedertjens.
De Kleine Karrakieten zyn lang en platachtig van bóL De Bek is elsvormig, zeer
Jcherp van punt, en al mede, gelyk de voorigen, in zyne Gaeping geeL Deeze Gaeping, op
welker kanten digt by den hoek des beks 3 borftelhaeirgens ftaen, ftrekt zig uit tot kort
by de donkere Oogen. De Neusgaten ftaen ook aen de zyden, en zyn doorzichtbaer. De
Kop wordt gedekt door een uit geejyehtige en zwarte vedertjens bont, of (liever gezegd) lang-
werpig geftreept, bekleedlèl. Dit zwart vertoont zig breedft en fterkft aen de Mannen, boyen
de oogen, even als een ftel van lang uitgerekte Wenkbraeuwen; waer by dan eene helder
geele en lange ftreek, die tot voorby de oogen Ioopt, en aen de Wyfjens zig wat breeder
verwydert en witter is, zeer kennelyk en fierlyk affteekt. Onder de Oogen en op de
Wangen, zyn de Mannen donkerer. De Nek is vaelbruin tot aen de ichouderen, waer deeze
vogelen beginnen gevlekt van vederen te worden. ’T pluimaedje aldaer en op den verderen
Rug heeft geelachtige randjens, terwyl ’t vobr ’t pverige donker is. Hiervan is het, dat zig
de Rug als geftriemd vertoont met langwerpige zwarte vlekjens. Deeze ftriemen houden op
aen den Stuit, welks koleurfel, even eens als dat van den Nek, vael bruin is. De Staert, van
boven gezien, is donkerer, naer ’t zwarte trekkende. Het Vlerkdek heeft bruine vedertjens
met vaele randen ; en doet zig voor als gefchubd of gefchelpt: Deszelfi vedertjens van de be-
Bb a ne*