I F S I N C J I M jA . Ssipinus..
F R I N G I L L A ,
S P I N U S ,
L I N A R I A ,
V I R I D I S ,
S Y S .
D¡,"iep opgefchoolen in het digte Eikenhoutgewasch van uitgeftrekte kreupelbosfchen, gelyk
de Goudvinken, doch met raerklyk meerder toeftel van allerhande bouwftoffen dan,deeze vo-
gelen, maeken ook de S y s j e n s hunne neften. Het hier naer ’t leeven afgefchilderde was om-
trent Roozendael belpied, en ilc kreeg het van daer ten mynen gebruike.
Wanneer de vruchten onzer Elzenboomen (de elzenproppen) van een beginnen te gaepen om
häere ryp gewordene zaeden uitteftorten, ontbreekt het aen geen’ Syzen; die als dan, me-
nigmaelen in zeer talryke fchoeäen, heromzwerven om op het Elzen zaed te aezen. Men vangt
hen dan ook in menigte zoo met knippen, en vogellym, als met llagnetten. En niet zeer woest
van aert of fchuuw voor menfchen zynde laeten zy zig ongemeen gemäkkelyk in kleine kooi-
tjens gevangen houden; waer in zy door veele liefhebberen, om hun aengenaem gekweel en
zang, op raep-of kanarie-zaed, dikwils jaeren lang, onderhouden worden, en hunne vrolyk-
heid niet verliezen.
De heroemde Klein bragt hen fhuis by de Vlasvinkm {*) en de nog meer vermaerde Lin-
NjEüs tdde hen onder het gezin der Vinken. (f) Twyfel ondertusfchen kan ’er niet zyn of de
Svs is het vogelcje, welk de Acanthis der Grieken was , en ook wel Spinus by de Latynen
wordt geheeten, om reden het zelve zig, op de oribebouwde hegen en bergachtige plaetfen,,
veel ophieldt by de Diflel- en Doornplanten, -op wier zaed het al mede bevonden wordt te
aezen: Waer van het ook kwam, dat lömmigen den verwarden met den Diflelvink of Futter.
Al van ouds (§) werdt wegens deeze vogeltjens gefchreeven, dat zy voorboden zyn van
aennaederende groote koude, van meer dan geffieen veel fneeuw, of van harde winters; zulks
het bekende Holiandiche woord, veei Sys, veel ys, of ook, vroeg Sys, vroeg y s, op de waer-
neeming ailcen van onze Vaderlanderen niet fteune. De ondervinding heeft my echter meer dan
eens geleerd, dat hier te land op veel Sys niet altyd veel, op vroeg Sys, niet altyd vroeg Ts gevolgd is.-
b e S c h R 'Y . ; v _ 1 N G.
Schoori de beide Sexen deezer vogelen in koleurlel van hunne vederen, over het geheel ge-
nomen, al zeer veel naer elkanderen gelyken, zyn echter de mannen gemaklyk, uit hun geve-
derte, te onderkennen van de wyfjens. De eerften zyn veel fterker van koleuren dan de laeften.
Aüioewel ze beide eene donkere kalot hebben, is nochtans die van den man veel zwarter dan
die van het wyf, ”t welk ook boven en achter haere oogen eene zoo geele boog niet heeft als
í * ) J. T . K le in . Ordo Avium, J. XLTII. N° . v i. pag. 94.
Í t ) C. Linn/ei Syfiema Naturee. Edin. X. N ° . 19. pag. 181.
( 5) » Spiniaves in poflerum longisfimé providentes hominibus ad reram
„ futurarum eonjedluram öpienciores func, Ecenim Jiyemem futuram
de
„ praefentiunt, & nivem prasnofcunt, multa cauuone “ e -
„ oppriraantur; ita earum acerbitates_metuentes, tanquam *
„ ad loca nemoribus frequentia confugiunc jE lianüs de Nat. Anm.
Tom. I. Lib. IV . Gap. LX. Edic. A. Gnonovu. pag. 230.
L I 1