L O X I A,
C O C C O T H R A U S T E S ,
A P P E L V I N K ,
Indien hetzelve aen my niet deezen zoraer, binnen onze grenzen broedende, wäre te voo-'
rengekomen, zoude ik dit paer vogelen geene plaets by onze Inlandfche gegeeven hebben.
Met fommigen wil ik wel gelooven, dat zoodanig verfchynfel zig niet zeer gemeen vertoont;
maer evengelyk hetzelve by Roozendael is waergenomen in 1781, zoo kan men denken, dat
het 00k meermaelen in andere onzer vaderlandfche oorden kan ontmoet eh waergenomen
worden. Want toch daer by ons niet alleen fommige Schildvinken, Sysjens , Putters, Goud
vinken en andere trekvogelen den wiriter nu en dan overblyven, en zig in ’t volgend jaergety
te broeden zetten, maer zig 00k vervolgends by ons huisveftende houden, en als ander Inlandsch
gevogelte aen deeze en geene onzer geweften eigen en genaturdizeerd worden, daer mögen 00k
eenige Appelvinken, bekwaem verblyf en Ieevens onderhoud binnen ons Land aentreffende, by
öns overwinteren, en zig fegen de eerft daer aen volgende Lente of voorzomer nergens door
geperft vinden, om naer Duitschl'and, Vranbryk ol Italic zig ter broedinge te begeeven: kun-
nende ik geene reden ontdekken die voldoende zou zyn, om Saxen , Westphden, of Sileße,
meer bekwaem te houden voor deezer vogelen verblyf en huishouding, dan deeze en geene ön-,
Zer Generditeits landen, of Gelderland en Overysfel.
Ik reken’ hierom niet te misdoen met deeze voorwerpen onder het Pluimgedierte onzes Va-
derlands te teilen, en wel te minder, omdat 00k de naem zelf van Appehink zulk een Neder-
duitfche naem van deeze vogelen is , dewelke geene overeenkomfl heeft met eenige van die
Hoogdditfche, Fr anfche, of Italiaenfehe naemen, waermede men gewoon is hen te noemen.
Omdat de vogel aeft en zeer verüingerd is op de Haegappelen, d. i, op de vruchten en zaeden
van de haegedoornboomen, kreeg hy de benaeming, eerft mogelyk, van Haegappelvmk, zn
vervolgends by verkoiting, van Appelvink, eveneens als men hem, bepaeldelyk om dezelfde
reden 5 in Engeland Hüwß/nch nöemt. ^ • f
De wydvermaerde C. G e s n e r u s was de eerfte, die den Appelvink voor den Coccothraufles
der Grieken heeft erkend, omdat hy met zyn grooten en zeer iferken bek allerley hard zaed
en zelfs, in ’t. fiizoen dier vruchten, de Kerfenfteenen kraekt; waervan hy in Duitschland Steen-
ly ¡er, Kernbyter, en Kersvmk wordt geheeteh. O o k moet men opgemerkt gehad hebben, dat
deeze vogels niet zeer olyk zyn,' want de Italianen noemen een lompaert van weinig verftand';-
en wien men ligtelyk wat men wil kan wysmaeken, een Frofone, ä.\. een u4ppehmk. (f) De
tweehier naer het leeven getekende voorwerpen lieten zig zeer gemakkelyk krygen. Het wyije
werdt op het neft geftrikt, en door middel van hetzelve was de by het neft zig nog al ophöudende
man wel haeft, zeer kort eher nae, in eene (lagkooi, waer in het wyfje was geplaetft, gevangem
Toen liette men voor myhun neft met de eijerendie’erin waren, uit den kreupeleik, in een mik
( t ) C. Gesnerus de Avibus. pag. 265. C. — Schw en ck fe ld fchryft ook in zyn Jviarium Silefia. pag. 237. a. Ul caput magnum, fic ctiam mgtmum r j f r a
tfltolidum obiinet. M m