l i O X I A j , 'P y r r l L 'u l a .
L O X I A,
P Y R R H U L A ,
G O U D Y I N K .
X J f t dezelfde Bredafcbe landftreek, in de welke de Hoppen met haer neft en eijeren werden
opgedaen, voorzag ik my, dit jaer, van onze tegenwoordige Goudvinken. Hun neft lag diep
verholen tusfchen de takken en ’t gebladerte van het Eiken kreupelhout; en was op den I5to*
van Juny reeds voorzien met vyf ftuks eijeren, gelyk hier by de vogelen zelfnaer het leeven zyn
uitgebeeld. Het zou bykans.onmoogelyk zyn geweest iets duidelyks van het neft ie zienofin
plaet te vertoonen, zonder dat van ter zyde, van boven, van vooren, en van achteren, de
takken en bladeren -weggelneeden .en opgeruimd waren. .[Deplaeten yan dit Werk moeten dienen
tot het geeven van een behoodyk denkbeeid der voornaeme voorwerpen om welken het
te doenis, en hierpm werdt ’er op dezelven zoo weinig omflags, als mogelyk is, gemaekt van
de hcnit-en plant-ge wasfchen, waer in de neften fchuilen.]
Men onrmoet ,in den herfst alleen de Goudvinken binnen onze Provincien niet, terwyl zy ,
pp hunne toght, door dezelve, met-anderTrekgevogelte, koomen heen vliegen. Ditgefchiedt
in fommige jaeren zoo.zeer overvloedig, dat ’er in den jaere i756,bedriegt my myn geheugen
niet, geduurende 3 of 4 achtereenvolgende dagen, in Holland allerw^e, längs den Duinkant,
verbaazende menigten van deeze vogelen ln de leifterboogen werden gevangen, zoodat een van
myne naebeftaenden, op zyne buitenplaets te Monfler, in deeze weinige dagen eene verzame-
]ing maekte van 50-ftuks onbefchadigde tnannengoudvinken welken hy. uit de ftrikken reddede
en in zyne vogelvlugt plaetfte; geduurende welke zelfde dagen ik .te Bloemendael, op de vermae-
kelyke lustplaets Saxenburg, by den W.Ed.Geftr. Heere Mr. C. A, van Brakel , vericheide
mannen en wyven deezer vogelen of zelf uit de ftrikken haelde, of door anderen daer uit gehaeld
zag aenbrengen. Yan deeze doortrekkende Goudvinken blyven ’er, nu meerder, dan minder,
even als van de gemeene Vinken, verfcheidene over, die by ons overwmteren, en dan in de
eerftvölgende lente zig hier te Lande, in Gelderland, en elders binnen de Provincien, tebröe-
den zetten, Onder de Goudvinken zyn dus wel degelyk eigen inboorlingen; weshalven men
hen dan 00k te recht by het Vaderlandsch gevogelte mag teilen. Ik kenne een man te Ro-
fendael, die alle voorzomeren de Goudvinkenneften belpiedt, en de jongen, tegen den tyd dat
zy vlug worden, daer uit wegneemt, om hen met de pen op te brengen; waer nae hy hen
leert Butten; en ’er voorts jaerelyks goed geld van weet te maeken.
b e s c h r y v i n g .
Minder in het maekfel van ly f en leden, dan in de koleuren van hun gevederte, verichillen
de Wyfjens Goudvinken van de Mannen. Beide zynzy welzookloekvangeftalte, doch wat
breeder en ronder dan de gemeene Schildvinken, en hunne koppen zyn van boven platter.
Beide zyn zy over den geheelen kop, van rondsom den bek af tot even onder de oogen,
zwart gevederd, en hunne nebben verichillen in gedaente en fterkte niet van elkanderen. De
bek zou omtrent kegelvormig rond z yn , zo niet de bovenfte nebbe, langer dan de onderfte,
LI een