„ tetri pore fevente coeh molLtie femina fua perfecif” Hæc laudatus Hermannus ;
ad cujus delcriptionem obfetvari debet; folia, ut nomen innuit, teretia non elfe,
fed, ut in defcriptione habetur, propemodum trigona, rugofa (& quadantenus
afpera, minus faltem Itevia) incurva plerumque, modo in hanc, modo in illam
partem vcrfa, (unde cornibus taurinis camparavit J. Breynius).glauca, prceter-ju-
mora, qua virent Sc minas rugofa funt, luci obverfa infinitis exiguis poris per-
tuia, e quorum ala alterntra (fubinde utraque) unum plerumque foliorum par
prodit, quod dein furcnlus fit, e pluribus foliorum paribus compofitus, ut in figura
noftra, quae ramum ablque_Ac cum floribus repræfentat, apparet: caules
lignofos effe .& plantani in arbufculam veram enafci, ftantem fine adminiculo,
caudtce firnjo, ramis muftis, quoquoverfum fparfis, ex tereti quadrangularibus,
quatuor nempe linéis fecundum longitudinem decurrentibus, præditis, altitudine
bipedali, tripedali & in annofioribus plantis majore fubinde : flores (quos Julio
menfe apud nos plerumque fertj in orbem Afteris inftar pandi, e numerofis pe-
tabs fibi imppfitis conflates, integris, paullo, quam pingitur in Paradifo Batavo,
obtulioribus, qui fa vente Sole a feptima Sc odtava matutina ad fecundam 8c tertian)
ufque pomendianam aperti manent Sc odorem fpirant Oxyacanthæ: fingulos
vel tertia vice expljcari 8c intégras extrahi non poffe, fed in petala feparata dila-
bi,: •ftslmlnai 111 medio flore elle plurima, partira in capitulum collecta, partira
fparfa, apicibus pallide flaventibus terminata, quorum finu conditur ftylus brevis
cirrolus, in quinque cormcula divifus: calycem quinquefidum'elfe; vafcula (quæ
Septembn naaturefcunt) parva fuhrotunda eflè, quinque (vid. figura marginal
prima) ôbtüfîs coftis norinihil angulqfa, quinqueçapfularia (vid. figura fecunda)
femina (figura tertia) parva fiibrufa continentia: faporem plante aufterum, ad-
ftruigentem.
Primam fqd meptam hujus plante iconem exhibuit Tluhnetius Thyt. Tab.
1 17. j f 1. ubi 8c in Aim. p. 149. dicitur, Ficoides Africanum Mefembryanthe-
mum, feu Ficus aizoides frutefcens, floribus albis parvis umbellatis. Eft parti-
ailarami fuperior, in qua nec flores nec folia bene reprsfentantur, quoniam a
fpecimmeficco, in quo hujus generis flores 8c folia nativi parum retinent, fa fo eft
Altera figura eft m Paradifo Batavo, de qua fupra.
Tertiam dédit Figurât* Tlant. Snccul. Bec. IV . ubi p. is . nomen eft Hermann*,
icon autem tranfpofita qnærençja eft Tabula 44. quæ mala non eft; idfal-
tem vitu babet, quod foliorum rugas omittat, 8< ftamina bene non exprimât, 8c
quod manu minus libera delignata fit. ■ .
Ceterum reliqua Synonyma fequentem in modum fe habent: Mefembryanthe
mum Africanum frutefcens minus, ereftum, triangularibus folds viridibus, cornuum
^urmorum in mpdum reflexis, fru% turbinate parvo pentagono lignefcente
flare albo Breyn.Trodr. II. p. 68. Ficoides feu Ficus a b id e s Africana minor ere-
dta, folia tereti, floribus albis Tor. Bat. Trodr. 8c Raj. Hifl. Tlant. Tom. III. p.
364. e. 1. Ficoides Africana ereftior 8c frutiçofîqr, folio tereti ex viridi glauco
flore albo tffl. Qy.cn. Tart. III.p . 507.8. 7. ubi defcriptio brevis: Ficoides Afri-’
cans flore albo, folio tereti Tein.Hort.Bof. Ann. 1699.1705.1713 . 1713. Me.
fembryantbemum Africanum ereéhim, floribus alfiis parvis umbellatis, folio tri-
angulari Heucb. Trov. Alt. 1713. p. 44.
M E S EM -