382 P L ANTÆ R a RIORES
Foliorum divifione & nafcendi modo, florumque exiguitate ab omnibus aliis
Thlafpi fpeciebus abunde difïert*
Floruit Majo menfe, e fèminibus priori anno fatis, quæ e Bónarienfi agro nafti
eramus, ‘ .
THLASPIDIUM h i s p a n i c u m a m p l i o r é
F L O R E , F O L I O C R A S S O D E N T A T O T. C C L X X X V 1 I.
F 3 7 ‘ .
DUo füllt plantarem divèrfa genera, quæ Thlafpidii nomen meruerunt apud
Rivinum & Tournefortinm. Rivinus hujus generis notas ex floribus, qui
irreguläres ipli, vel fi mavis inæquales, ex inæqualibus nempe petalis conflatp
funt, defumit : Tournefortius autem difFerentiam a fruftu defcribit, qui nempe
poft fingulos flores e duabus filicùlis planis üna junftis confiât. Flores l'pecierum,
quas Tournefortius eo refert, æqualia petala gerunt, dempto Thlafpidio fruticolo,
Leucoji folio, femperflorente Inft. R. Herb. p. 214. Sed nec fruftus hujus exafte
fimilis eft reliquis Thlafpidii Toumefortii fpeciebus, quapropter confultius id ad
Thlafpidium Rivini refertur. Ad homonymiam autem tollendam velim ad de-
fignandum Tournefortii genus pofthac ufurpari fatis appropriatam Lobelii Bilcu-
tellæ appellationem.
Igitur Thlafpidii lpecies efto hæc, quam delcriberidam habemus, nova fpecies.
Ea Thlafpidio Perfico fèmpervirènti & florenti, modo ex Tournefortio memoralo,
proxime accedît, fèd planta non eft.æque fruticolà 8c lignofà, folia in extremis
marginibus dentata, flores autem 8c umbellas nonnihil ampliores habet, vafcula
in apice fiflà, fecus ac in illo contingit.
Eodem, quo fata fuit, anno, fub auÊtumni finem nobifcum floruit, catilibüs ex
eadem radice pluribus, fatis craflis, virentibus, ftriatis, humi aliquoufque recli-
natis, dein leniter furreciis, a pedali ad ïèfquipedalerh longitudinem protenfis 8c
in plures ramos divifis, in quibus folia alterna-fèrie difpofita, ex anguftiore pfin-
cipio fenfim dilatata 8c in obtufum mucronem terminata, per fupériores margines
obiter dentata, craflà, glabra, venis, excepta media, pæne carentia, fhperne alró-
virentia, fubtus nonnihil pallidiörä. Flores in extremis ramulis plures in umbel-
læ formam digefti nati funt, ab initio candidi, dein dilute purpurei, inodori, fpe-
cie Hefperidis hortenfis vulgaris, fèd e petalis inæqualibus conflati ; duo enim la-
tiora funt 8c longióra, duo breviora 8c anguftiora, petalis majoribus exteriorem,
minoribus interiorem umbellæ partem fpéSarifibùs. In flórum medio ftamina fex,
apicibus oblongis, ab initio luteis, dein ex fufco in obfcure purpureum colorem
definentibus terminata. Calyces tetraphylli decidui, foliölis inter feæqualibus,
virentibiis, ad margines verb purpurafcentibus. Fruftus tum non ded.it, quoniam
flores nimis fero tulit, eofque fuperveniens frigus corrupit, in plantae vero fpeci-
mine exficcato, quod in Hifpania prope Gibraltariam leftum erat, ii in fafcicu-
los umbellatim congefti erant, plani 8c foliacei, in fummitate bifidi, in 'duas ca-
pfulas tranfverfim divifi, quarum fingulis fingüla inerant femina latiufcula, com-
preffa, coloris fubfufci. Cauliculi rigidi 8c lignofi erant, unde perennem conjiceré
licet plantam : folia, quam in culta planta, minora 8c obtufius dentata, quorum
fafciculus