H O R T I E l T H A M E N S I S . 409
floribus his radicalibus fuccedant, plerumque vero vafeula ilia tantum, quæ fum-
mo cauli innafeuntur, poftquam flores ad radicem præterierunt, ad frugem per-
veniunt. Quæ vafcula brevibus inter fumma caulis folia pediculis hærent, làtis
magna, oblonga, glabra, dilute virentia, obtufe triquetra, aliorum inftar trival-
via, feminibus rotundis pallidis repleta. Caulis autem ille dodrantàlem plerumque
acquirit altitudirfem, triquetrus, glaber, foliis aliquot, præfertim in fîimmi-
tate, praditus. Calyces ubique, nempe tum flonrm fterilium, turn fertilium, turn
ubi petala défunt, e quinque foliolis virentibus, tribus majoribus, & duobus mi-
noribus feu anguftioribus conffru&i funt. Petala autem plerumque défunt- ca-
pitulis illis feu calycibus, quibus vafcula in fummo caule ineluduntur; præter fty-
lum autem his infidentem ftamina etiam obfèrvantur quinque, & totidem apices,
ut fexus, ceu votant, dilïèrentiam caulïàri non liceat in hac Ipeciê. Fit enim
quandoque, ut petala in fummitate ad vafcula foetifica compafeant, fed cum id
rarius contingat, fadtum eft ut nomen de eo, quod plerumque fit, antehac corn;-
pofuerim.
Figura noftra duplex eft, nempe plants junioriscüm floribus, & adultioris cum
fruftu, & hic præterea feorfiim inter utramque fuperius defignatus eft.
A Viola vulgari Martia purpurea multum differt -, nempe quod cauliferâ fit,
vafeula majora & longiora gerat, folia vero latiora proférât, magis producta &
crenis latioribus prædita. Porro non répit flagellis emiffis, illius adinftar, & vafcula,
fi aliquando prope radicem oriantur, firmioribus & erectis pediolis infident,
cum in vulgari pedioli tenuiores fint, & præ debilitate humi jaceant, rotundiora-
que & minora vafeula habeant.
A Viola montana cærulea grandiflora Hort. R. Tar. feu Melanio montano
Lugd. de qua, an effet, quæfiveram in ditto Catalogo, infigniter differt, immo,
ut verum fatear, cum ilia comparari non debet, de quo, non vifa planta, nec H i-
ftoria Lugdunenli» quæ ad manus nbn erat, confelta, mihi tum conftare non pote^
rat. Ilia enim acaulos eft, flores habet multo a mpliores, folia vero parva, bicolori
arvenfi fimilia, fecundum fpecimen Phytophylacii Sherardini, quod non bene re-
præfentatur in Hift. Lugd. Tom. II. f . 1 204. crens enim omiflæ funt, nec flores
làtis ampli facti, pediculi vero jufto longiores funt.
Non abfimilis autem eft Vio ls Martiæ majori hirfutæ inodoræ Flot. Hift. Nat.
Ox. C. 6. g. 3. Tab. 9. f. i. feu Viols Trachelii folio nonnullis Raj. Riant. Hift
Tom. II. p -1051. præfertim quoad folia, differt tarnen non parum ; ilia nempe foliis
& pediculis eft hirfutis, crenis nonnihil minoribus, foliis pallidioribus, floribus etiam
pallidioribus & minoribus, vafeulis rotundis hirfutis, & caule præterea caret.
. Neminem Herbariæ rei Scriptorem hujus Viols fecilfe mentionem obfervo, præter
Maur. Hofmannum, cui in Flora Alt: Del. Hort. p. 63. didta videtur, Viola
montana ananthos, ftamine perpufillo luteo, cui capfula oblonga triangula fucce-
dit. Florae Jenenfis Auftor, cui eam primum indicaveram, Violam Alpinam ape-
talam, foliis rigidis rotundis, amplis vocavit Fl. jfai. p. 274. Edit. Sec. p. 233;
Alpina quidem perperam dicitur, cum in montibus humilioribus nafeatur, ut & a-
petala minus bene, cum ab hoc, tum ab illo; copiolos enim primo vere profert
circa radicem flores petalodes, fed cito tranfeuntes, cumque infoecundi fint pleri-
que hi flores & cito emarcefcant, foliisque occultati lateant, faftum fuit, ut ho- ‘
rum