H or t i E l t h a m e n s i s . 265
ampli fitis, (præcipue in plantis junioribus) coloris dilute coccinei, fuperfïcie lu-
cida & ferici inftar fplendente, cui Sole illucente aurati quid infperfom videtur,
ex innumeris petalis, exterioribus majoribus, interioribus pedetentim minoribus
quorum extremitates integræ & cufpidatæ, fubinde leviter bifidæ font, conflati in
iundo foo cohærentes & facili negotio toti extrahendi, ita tamen, ut aliorum hujus
generis inftar, qui extrahi polfont, in medio, qua embryoni & calyci cohærent, fora-
mine f it ample, annuli inftar, donentur. Flores profert fatis copiofe, qui fugaces non
font, fed iidem pluribus dieb,us denuo circa meridiem explicantur. Junio autem
præcipue menfe eos profert. Stamina innumera habet, inter florem & embryo-
nem, qua florem perforât, locata, ad bafim lanuginofi, in fommitate veto apici-
bus parvis flaventibus capitata. Quæ ftamina partim fl'oris bafi adhærent, partim
e fpatio illo, quod inter florem & embryonem intercedit, oriuntur, nec omnia,
immo pauca filtem, cum flore extrahi polfont, unde conjicere licet, in hoc
aliifque annulatis floribus fèmper aliquid abrUmpi nec totos omnino flores extrahi
poflè. Stylus medio embryoni infidet quinqüefidus villoius, embryo autem in
vafculum abit grandiufculum carnofom, ex rotundo in quinque obtufos angulos
divifom, ftria a centro ftellato per fingulos angülos decurrente ; quod vafoulum
In quinque loculamenta, femina papaverina continentia, divifom, figura prima
integrum, fecunda tranfverfim feiftum, feparatim defignatum eft. Calyx in quinque
fegmenta dividitur, quorum vel duo, vel tria interiora in membranam tenuem
exficcam Ipadiceam, flores ab initio protegentem, definunt.
A b hac fpecie florem & charafterem generis dëfignaflè videtur Tournefortins
in Comm. Ac. Reg. Scient. Ann. i 705. p. 238. Tab. 4. Vafculum autem ad lit. F .
& H. aliüs Ipeciei eft, nempe Mefembryanthemi folio pugioniformi, flore amplo
ftramineo.
A Ficoide feu Fieu aizoide Africana minore, folio tereti procumbente, flore
purpureo, cujus iconem & deferiptionem brevem dédit Hermannus in Hort.
Lugd. Rat. diftinguit idem Flermannus, qui primam ejus mentionem fecit &
cui FicoideS feu Ficus aizoides Africana minor, folio tereti procumbens, flore
coccineo dicitur in Hort. Lugd. Bat. p. 252. “ fçlfis nonmhil longioribus & flori.
“ buâ elegantiffimo coccineo colore comantibus plura non habet. Verum cum
illi folia digito longiora, quæ in hac nurtquam earn longitudinem acquirunt, tri-
buat, videtur mendum commilfom, & in illius deferiptione, pro longioribus le-
gendum breviofibus. Ceterum quænam ilia fpecies, fi a Mefembryanthemo purpureo
feabro, ftaminibus expanfîs, différât, fit, me ignorare fateor. Poflèt alias
illius icon pro hac demonftranda infervire. Minus bene autem & ilia & hæc te-
retifolia dicitur. Nomen & deferiptionem ex Hermanno recenfoit Rajas Hift.
"Plant. Tom. II. App.p. 1880;
In Hift. Oxon. Part. III. p. 507. ». 6. Ficoides Africana minor procumbens,
folio tenuiori viridi, flore coccineo Hermanni, vocatur, ècSeâ. X II. Tab. 8, Set.
* / 6 Ficoides Africana frutefeens, folio triangulari minore, flore foave-rubente;
verum perpêram frutefeens dicitur, contra nomen deferiptioni præpofitum & contra
ipfim deferiptionem, in qua flagella tenuia ipfi adfcribuntur. Nec figura eft
valde bona, quæ habitum plantæ parum exprimit & folia habet jufto breviora.
Paullo melior eft, quæ extat inter Plant. Succul. Pec. 1. Tab. 9. ubip. 10. voca