Plukenetius Ahn. p. 368, 369. non tantum Xabram & Tithymalum aphyl-
lum Imp. fed & Felfel-Tavil Alp. & Tiru-Calli Hort. Mal. unam & eandem
plantam ftatuit, & C. Bauhinum reprehendit, quod Felfel Alp. idem ftatuerit
cum Pipere fuo longo Floridano, cujus piftura habeatur in Phytographia Tab. 215.
f. 2. cum ipfe in duplicem, ni triplicem errorem eadem opera inciderit. Nam qui
Tiru-Calli Hort.Mal. Tom. II. f. 44. cujus ipfe novam, fed minime seque bonam
figuram dedit Thyt. Tab. 319. n. 6. faltem iconem, fi ipläm plantam non vide-
i'it, alpexerit, & cum figura Imperati contulerit, nunquam eandem plantam
eile fomniaverit. Idem valet de Felfel Alp. cujus figura de Plant: ßEgypt. Cap.
30. fol. 40. & Fefiing.- Obs. 30. longe a Tithymalo arborefcente caule aphyllo
“Pink, feu Tiru-Calli Hort. Mal. icone & defcriptione differt. Nee audien-
dus eft Veflingius, qui & ipfe Felfel Tavil Tithymalo aphyllo Imp. conjunxit
& Plukenetio hac in parte errandi forte anfam dedit.
Plukenetiana illa bona fide tranferipfit Rajus & Hiß. fil,e Plant. Tom. I I I .
p. 428. num.6. inferuit, & denuoTithymalum aphyllum Imp. & ß. B. alio loco
nempe p. 433. n. 4. ex J. Bauhino recenfuit, referendo tarnen ad Tithymalu mar-
borelcentem caule aphyllo Pinken. Tiru-Calli vero ex Horto Mal. defcriplerat
Hiß. Tom. II. p. 1710. & Tithymalum Indicum frutelcentem vocaverat.
Morilonus, vel potius Bobartus HiH. Oxon. Part. I II . p. 336. n. 12. Tithymalum
aphyllum jf. B. lynonymum fecit Tithymali myrtifolii arborei C. B. a quo
longiffime differt.
Tournefortius Infi. Rei. Herb.p. 85. Tithymalum nöftrüm vöcat, Tithymalum
arboreum Africanum; alia, praeter J. Bauhini, fynohyma caute omifit.
Recte autem obfervat C. Commelinus Pnel. Bot. p. 23. „ Felfel caulesvarios
„ ex eadem radice emittere, qui vix trium pedum altitudinem acquirant, cum
„ Tiru-Calli unicum tantum truncum ex radice proferat, & in fruticem decem
„ pedibus altiorem exerefeat. ” Felfel in Horto Elthamenli longius quidem, ad
duos nempe & trescubitos, procrevit, fed nunquam caudicem, Tiru-Calli & Ti-
thymalli aphylli Imp. inftar, formavit, verum hujus loco plures ei ex eadem radice
farmenta verius, quam caules, teretia, calamo non facile craffiora, laftiflua,
ab imo ad fummum ejufdem ubique craflitiei nafeuntur, viridia, aut ex viridi
fubfufea, in ramos vel farmenta adverfa, cum intermedio inter hac locato, abeun-
tia, in fe invicem implexa & non raro contorta, laevia, tuberculis & nodis defti-
tuta, foliis plane carentia; in qua planta nec mihi, nec aliis, quantum novi, flores
"adhuc vifi.
Tiru-Calli planta eft in Horto Elthamenli tres cubitos longitudine fuperans,
caudice fingulari, crafliore & robuftiore, quam Tithymali aphylli Mauritanici Imp.
ab'imo ad fummum ufque per omnes ramos laete virente glabroque cortice veftito,
nullis ad radicem ramis aut ftolonibus enafeentibus, cui non longe a bafi rami &
in his radiatim plures virgas enafeuntur, in quarum interftitiis aliquae alternato
ordine prodeunt, quae, tarn hae, quam illae, verfus fummitatem graciliores fiunt,
& in omnem partem arboris inftar Iparguntur, nullis vel paucis foliorum vefti-
giis nodofis notatae. Ipfa autem folia perangufta & brevia funt, & pauca tantum
in fummis ramulis nafeuntur, virentia, aut ex viride purpurafeentia, quae
omnia contrario modo fe habent in Tithymalo Imp. & Felfel Alp. Flores nobifeum
■ Mi