396 P l a t s i t æ R a r i o r e s
foliis longis latifque, longitudine altera tanta ad latitudinem, nifiin imo folio,
quod in annolïoribus plantis longitudinem habet produdtiorem, craflius fit & cau-
dicis naturam, in fe r vulgaris Tunæ, aflumit. Cetetum folia e viridi faturatius
glaucefcunt, & fpinas habent longas rigidasque, e fufco nigricantes (quem colorera
temper obtinent) quincunciali ordine difpofitas, penicillo pilofo ad bafim
cinÊtas perbrevi, nec, nifi in modo nafcentibus foliis, confpicuo, venofis promi-
nentiis rhomboidali figura a fpinis ad fpinas decurrentibus, fed minus elevatis ac
confpicuis,
Flores füpra idem folium plures proferebat, teneriter ftriatos, pro magnitudine
plantæ minus amplos, conniventes & minus, ac in aliis (forte quod tam lèro
floreret) expanfos, coloris obfoletius purpurafcentis, e fiavo nempe in purpureum
vergentes, ftaminibus intus numerofis purpureis, apices graciles tranfverlbs pur-
pureos gerentibus: Stylus inter hæc columnæ fpecie fo t , capitulo in quinque
partes divifo terminatus. Fruftus tum e viridi glauci erant, tuberculis jpilofis
ad bafim obfiti, fubinde fpinulas emittentibus, plerumque iis carentibüs; qui
fruÊtus ad maturitatem non pervenerunt, fed infeqùenti hieme deciderunt. Sep-
tembris fine & Octobris initio floruit.
Folia plante media altero tanto majora erant, quam figura noftra, qui fiipe-
riora reprælèntat, monftrat.
Haec fpecies non dubito, quin fit, Opuntia foliis longilfimis atro-viridantibus,
maxima Americana Breyn. Trodr. II. p. 79: Ficus Indica major fpinis nigricanti-
bus, floribusque purpureis Curaflàvica Hort. Beaum. p. 19. A n vero fecundum
Plukenetium Aim. p. 147. fît, Atlatocnochtli, feu Tuna ex albo in rufum colo.
rem inclinans Hift. Mex. p. 77. ? fubdubito. •„ Folia, ibi dicuntur, angufta
„ oblonga, impenfe aculeata & nonnihil purpurafcentia, quod huic tantum gene-
„ ri peculiars, cum ceteris omnibus viridia tint: fruflus valde Ipinolus: flos ex-
„ tra luteus, intra vero ipfius Tunæ colore.” Figura deeft. Folia noftræ quidem
oblonga, ièd fimul tâtis lata funt, quæ iptâ quidem non purpuratcunt, tèd fpinas
tantum habent ex purpureo nigricantes.
TUNA MAJOR, S PINTS VAL IDIS FLAVI -
C J N T I B U S , F L O R E G I L F O T. C C X C V . F. 380.
FICUS INDICA, SEU OPUNTIA EX INSULIS
C A R 1B BÆIS H E R M . IBID. F. 381.
T U n æ majori lpinis validis flavicantibus, flore fulphureo valde fimilis eft,
fed folia habet longiora, magis plana, minus vero in latum didufta, emi-
nentiis rhomboidalibus non æque apparentibus. Spinse illi fimiles funt, fed nonnihil
longiotes & frequentiore ordine per folia, fuprema præfertim, dilpofita.
Prsecipua autem differentia in foliis inferioribus eft, quæ praeter proportionem
longa funt, longitudine ad latitudinem fefquïaltera, & quod inferius folium in
eaudicem tandem abeat, vulgaris Tunæ inftar, oum illius folium imum latam fo-
lii naturam fervet. Porro quoad flores notabile dilcrimen obfèrvatur ; hi enim
colore obfoletiore flavo, cui purpurei quid commixtum, (qui gilvus nobis dicitur)
tinâli