2 5 6 P lanta R ariores
j :|j
l i f t
ïiato, flore purpurafcente Rein. Hort. BoJ. 1713. Ficoides Africana, folro
.brevi tfiangulari,-, glâuco, crenato, flore pallida cæruleo iVehm. Hort. C. Bof.
Sic videmus eandem plantain alios ereftam, alios procumbentem, pro diverlà
nempe ejus aetate & cultura, vocaflè. Apparet etiam alienum ipfî colorem a Weh-
manno adfcriptum, quo fit ut credam, hue referri debere, Ficoides Mefembryan-
themum Africanum, folio triangulate brevi, terris tuberculofis cum fpinulis mitio-
ribus ad angulos marginaliter afperato, flore phoeniceo Tluken. Amalth. p. 8g.
licet phoeniceus color plane diverfus fit a purpurafcente. In ficca Boris color ob-
foletus fit, à qua fortaflè floris colorem divinavit Plukenetius.
Pertraflatis Mefembryanthemis, quorum foliorum margines Inæquales & inter-
rupti funt, lêquUntur nunc quibus Æquales aut evidenter interrupti non funt, quæ
vel Triquétra, vel Teretia folia habent Triquetra primum, dein Teretia trafta.
bimus. Inter ilia agmen ducant, quibus folia feabra funt, tanquam prioribus ex
foliorum ftructura proxirfie affinia ; nam ob margines alperatos, inter ilia 8c his
fuccedentia lifeviora, quafi media funt. Ex his primum efto
MESE MBRTANTHE MUM scabrum, flore
SULTHUREO CONV EXQ T. CX CV L E 248.
C A l i t é s habet cubitales & altieres, lignofos, crebris genkulis nodolbs, cor-
tice infeîiüs cinereo rimofbque veffîtos, fuperius ex cinereo Ipadiceos 8cma-
gis glabros, ftolones autem, qui e tamis làtis lôrigi enafeuntur 8c flores geftant, ex
cinereo fpadiceoque lutèteunt. Ceterum càulis in plurès ramos tortuofos dividi-
tur inferius 8c in medio, fuperius autem-in ramos 8c ftolones rectos, parüm divi-
fos, abit, quibus in faftigio pediculis fefqui 8c biuneialibus flores infident fatis ampli,
utrinque pallide flavi, fubinde levi rubedine exterius tinéti, epluribus oblon-
gis anguftis cufpidatis petalis, quibus hinc indê nonnulla minora interlpertà fimt
conftruâi. Qui flores id peculiare babent, quod non, nifi per aliquot horas, expiant!
fint, nam Sole meridianum attingente, mox contrahuntur 8c petala ejus
globi fpeciein fe coëunt. Ceteroquin finguli flores aliquoties aperiuntur 8c tàtis
diu æftivis menfibus durant, novis floribus emarcidis fuccedentibus. Stamina in
medio flore plurima fparfa hærent, apkibus parvis terminata, ad bafim floris an-
nulo connexa, quicum, licet non fine diflicultate, integer flos extrahi poteft. S ty lus
e quinque craflîufculis corniculis villofis, enibryoni incumbentibus, conftat;
qui ftyïus, ftamina 8c apices eodem cum petalis funt colore. Calyces in quinque
fegmenta, quorum oræ membranaceæ 8c exfiucc* lunt, dividuntur. Vafcula fub
emarcidis floribus latent minora, obtüfe turbinata, quinquecapfularia, quæ, ubi
matura fadta funt, per ficcitatem contracta manent, humiditate vero ftellatim de-
hifeunt, in quorum centra fab ftella membranacea femina latent parva, arenofa,
obfcure flaventia. Qui per humiditatem dehifeendi modus 8c in reliquis hujus generis
fpeciebus fimiliter fe habet.
Folia ad genicula hærent triquetra, glauca, fubafpera 8c rugofa, crebris nempe
tuberculis undique obfita, quæ tubercula luci objecta totidem punéta pellucida apparent.
Sapor iis adftringens : Hêrmannus in Hort. Lugd. Bat. p. 248. nunc
n ûbiim, nurtc aquinfipidum dicit, proùt fert ingenium Ibli, in quo nalcitur.
Loco nempe natali ad mare làlfus foliis làpor elle debet.
Hanc