578 P l a n t æ R a r i o r e s
Telephioidis nomen huic generi impofuit Tournefortius, ob fimilitudinem,
quam hæc fpecies habet cum Telephio legitimo Imper. 8chujus unicam tantum
Ipeciem, hanc nempe recenfuit in Inftit. Rei Herbaria: Corollarip, aliam vero in
Italia nafcentem addidit Micheli, qu * in Hort. Tijanop. 163. difta fuit, Tele-
phioides Italica humifufa, flore herbaceo. Sed habet noftra etiam planta, dem-
ptis teneris illis malculinis petalis, herbaceos flores, ut eadem videri queat, quam-
vis in diclo Horto & Tournefortiana fpecies lèorfum enumeretur. Sane in Ipeci-
mine exficcato ab ipfo Micheli tranfmiflö nullam differentiam inter Italicam &
Græcam deprehendo, cujus porro Synonyma mihi videtur, Glaux procumbens,
Myrti Tarentinæ fob'o Bocc. Mnf. Bart. IL p. 168. Tab. 1 ig. Plures vero aliæ
in Indiis nafeuntur fpecies, Nirouri & Kirganelli nominibus ex Horto Malabari-
co notas.: nempe Niruri Tom. II. p. 45. Tab. 27. Perin Niruri Tom. V. p. 85.
Tab 43.. Tsjeria Nirouri & Katou Nirouri Ibid. p. 87. Tab. 44. Kirganelli Tom.
X-p. 29. Tab. 1 5. Tsjeru Kirganelli Ibid. p. 31. Tab, 16. Niruri Ibid. p. 53. Tab.
27, quamvis ego de ïècunda & penultima fubdubitem, an veræ hujus generis Ipe-
cies Pint. Certior oft fpecies,Telephioides frutelcens Hyperici folio T/um. in. ‘De-
lineat. & Fruticulus capfularis hexapetalos, Calice Poëtarum foliis e Maderàljja-
tan Vltik. AIm.p. 15g. Tab. 183.7^. 4. & duce alise fpeciès Tabula eadem fïg. 5.
& 6.
Poftquam noftram hanc Ipeciem defcriplilïèm&figuram æri incidiflèm, ramum
ejus in Buxbaum Tlant. min. cogn. Cent. IL Tab. îa.f.s. figuratumobfervo, lèd
ablque floribus, de quibus 8c in delcriptione altum filentium. Ceterum reâe ab
eo annotatur, frudum non in lèx, fecundum Tournefortium,lèd in tria loculamen-
ta divifum eflè. Spontanea ea auôtori oblèrvata in monte Olympo, deinde
etiam in Media.
TETRAGONOTHECA DO RG NI CI MAXI MI
FO L 1 0 T. CCLXXXILL F. 365.
PRo foliorum 8c florum magnitudine, planta eft non magna, nam caules ejus
lèlqui 8c bipedalem altitudinem .parum excedur.t, teretes, hirluti, brevi-
bus intervallis moxab imo ramos foliaque conjugata emittentes, foliis nullis inli-
dentibus pediculis, lèd latiulcula bail caules amplexantibus, Doronici maximi foliis
caulem amplexantibus C. B. foliis fuperioribus limilibusj non æquè tarnen in
culta planta circa medium in latum diduclis, per margines vero rarius, laxius &
magis obiter linuatis, ceteroquin-illius inftar fubhirfutrs.
Caulis circa medium e ramorum alis 8c in fumma fua parte in pediolis bi 8c
triuncialibus flores profert flavos, Coron* Solis figura, led in eo diverlbs, quod
lèmiflofculi laciniati 8c in tçia lègmenta divifi fint, 8c quod dilcus eorum e flolcu-
lis laxius congeftis conftet, quibus lèmina fubjiciuntur nuda, nullis in fummitate
eminentiis foliofis, illius inftar, terminata. Sed ea prcecipue notabilis eft differentia,
quód totus flos calyce fîmplici, in quatuor.fegmenta velut triangularia, vel
cordata potius, divilo includatur ; qui calyx id peculiare habet, quod, antequam
flos explicetur, velicam vel thècam référât quadrangularem, marginibus lègmen-
torum .ejus ita.libi approximantibus, ut connexi 8c integri hinc videantur caly-
■ ■ ces.
2 ^ S é 'ó '.
T, CGLxxxnr. .