T . 0C!jL3Q<m.
H orti Elthamensis. 365
cati, poftea, ubi explicantur, magis erefti. Pediculus flores fuftinens, non e folio-
rum alis, fed ex contraria parte, fitu non adverfb, fed vel paullo humiliore, vel
paullo fuperiore ëgreditur, ceu & in aliis Solani fpeciebus contingere obfervatur.
Fruâus fubnafcuntur globofi, virides ab initio, per maturitatem lutei, pulpofij
dein fuccofî, in quatuor loculamenta divifx, in quibus latent plurima femina or-
bicularia, compreffa, quæ feorfum ad num. 2. ad i. vero & 3. baccæ tranfverfîm
f ê t e defignantur.
Sepfembri menfê floruit primum anno 1727- féquenti anno maturius, ter-,
tio anno, Junio menfè flores dédit, eofque paullo minores, folia etiam tune, ceu
in plerifque arboribus & arborefeentibus plantis fit, minora fa£tâ erant, minulque
profunde laciniata, ab Hyofcyami foliorum figura nonparumabludentia: caules
re£ti, foliis carentes, lignofi, cortice e fulco obfcure violaceo nigricanteve veftiti,
fpinulis tenuibus raris fubinde obfiti, plerumque vero iis dëftituti, ramorum fum*
mitatibus fubinde etiam fpinis brevibus aduncis armatis: florum pediculi ex adver-
là foliorum pediolorum parte turn nafeebantur. Talis ftatus plantas figura altera
minore ad dextram reprafentatur.
E baccis a fpecimine ficco, Buenos Ayres delato, decerptis, nata fuit hæc Ipe-
cies.
Ex omni Solanorum familia nullum eft quod huic comparari queat, ptæter So-
lanum lcandens aculeatum, Hyofcyami folio, flore intus albo, extus purpureo
B him. Cat. ƒ>• 4- quod tamen multis modis a noftro diffèrt, nempe caulibus lcan-
dentibus aculeatis, foliis fpinofis, florum colore & eorum fegmentis anguftioribus.
SO L A NUM DULCAMARUM AFRICANUM,
F O L I I S C R A S S I S , H I R S Ü T I S T. CC LXXI I I . F- 352-
N O n ita multi funt anni, ex quo in Bataviam, & inde in Angliam perve-
nit nova hæc Solani fpecies, Affieanæ originis, ex Promontorio Bonæ Spei
primum, ut videtur, tranfiriifïà. IVdox poftquam in Hortum Elthamenlem illata
fuit, flores fub æftatis finem tulit plures, in pediculis hue illuc tortis velut um-
bellatim in fummis ramulis difpofitos, Dulcamara vulgari fimiles, fed majores*
nutantes & conniventes, nec nifj ad meridiem explicates, dilutiores, coloris e
violaceo pallidioris purpurei, apicibus in medio coëuntibus croceis, minus, quam
in.vuWari, cufpidatis, ipfis etiam florum fegmentis minus, ac illius, acuminatis,
nec illius inftar reflexis. Ramorum furnmitates in plures pediculos abeunt dicho-
tomice divifcxs & fubçlivifbs, e quibus flores pendent pleraque diei parte, ut di-
&um, conniventes. Ramuli verfus furnmitates, ubi flores oriuntur, angulofi funt
& afperi,, inferius teretes, hirfuti & minus afperi. Flores poftquam præterierunt,
embryones eorum mox una marcefcebant & nobis fructuin obfervandi fpem eri-
puerunt.
Folia in ramis floridis minora, utrinque acuminata & intégra funt, in ramis
autem floribus deftitutis majora & bafi latiore prædita obfervantur, vel integra
& fubrotunda, inferiora nempe, vel angulata, fuperiora nempe, hederaceis non
abfimilia, quæ in figura margine num. 1. & 2. lèorfùm adpifta funt. Utraque
latis crebra alterna ferie dilponuntur, cralfa, rigida & hirfuta, pilis creberrimis
undique
i il