302 P l a n t æ R a r i o r e s
ejus veluti fêneftratum relinquunt, intelligant. Cujulmodi capitulum feorfom in
margine, & idem, capitulum tranfverfîm diflèftum, ut cellulæ appareant, pone il-
lnd cum fèminibus appiÊtum eft figura prima, focunda & tertia.
P A P A V E R ERRATIGUM NUD î C A U L E>
F L O R E F L A V O , O B O R A T O T■ C C X X lV . F sgi;
E Radice tenui, albida, fibrofa folia nafcûntUr plura hifpida, primum latiora
& breviora, in tegmenta pauciora & latiora minus profunde divifa, dein
quæ foquuntur folia in plures anguftiores & longiores lacinias dividuntur, colore
prædita, præfortim inferne, e viridi in glaucum tendente. Inter quæ folia unus
alterve forgit cauliculus teres, dodrantalis & pedalis, fubglaucus, hitpidus, folds
deftitutus, florem geftans mediocris magnitudinis, Papaveri Cambrico timilem,
eleganti flavo pallidiore colore conlpicuum, cujus duo petala interiora paullo minora,
duo exteriora aliquanto majora font, in cujus medio ftamina plurima flavi-
cantia font, apicibus latiufculis compreflis ftriatis luteis capitata, & embryo fob-
rotundus viretcens, o£to radiis.in ftmmitate diftinâus, qui dein in vafoulum abit
oblongo-rotundum, hiipidum, in quo fomina continentur plurima parva, per
maturitatem nigra. Flos, quod peculiare, fubtilem ftavemque lpirat odorem,
Narciffum juncifolium æmulantem, præcipue mane & vefperi.
Eodem, quo fatum fuit, anno floruit, ut annua videatur planta ; & font nobis
alise plantæ, folds paullo amplioribus & hifpidioribus præditæ, quarum flores forma
& odore convenire, colore pallidiore differre dicebantur : alias font iildem cum no-
ftra folds præditæ, fed floribus color ochreus adfcribebatur. Quæ quoniam flores no-
bilcum nondum protulerunt, utrum varietates tantum, an tpecies diftinûae fint,
determinare non polfomus. Ceterum fomina harum plantarum ab extremis verfos
Orientem Ruflici Imperii finibus, nempe ex Provincia Arguntky, qua latitudinem
51. habet, a * *Heidenreich delata erant, quænobifoüm cum pluribus aids rariori-
'bus ibidem leâis communies vit J. H. de Sprékélfen, ,& pleraque libéré quidem
gliverunt, fed flores, quod perennes ceteræ eflènt, hoc anno (1732.) ferre non-
düm potuerunt.
A b aids Papaveris erratici Ipeciebus floribus flavis, càuliculis nudis, folds in
latiora fegmenta divifis, abunde differt. Porro qui Papaveris erratici Pyrenaici,
luteo flore C. B. in Trodr. p. 92. legerit deforiptionem, differentiam, quæ inter
noftrum & illud intercedit, facile agnofcet.
P A R T HEN IA S TRUM HE L E N 1 1 FOLIO
T. C C X X F . F. 292.
U N a tantum adhuc nota fuit Partheniaftri Ipecies, nempe Partheniaftrum
Americanum Ambrofîæ folio Nijfol. Comm: Acad. R. Scient. Ann. 1711.
p. 323. cui alteram nunc jungimus veram hujus generis & ejuldem originis fpe-
ciem, capitulis majoribus & foliorum figura ab ilia longe differentem.
A d bicubitalem hæc & longiorem altitudinem nobifeum enata eft, caulibus craf-
fis, teretibus, carnofis, viréntibus, quos folia ablque pediculis lata bafi ampleétuntur
(zAhy ia/o&r ernxiiewm. crd&ra/o.