H ortï E lthamensis. 417
fextam Cfaf. H/Jl. p. ago. Verum cura ilia folia anguftiora, & petala, fi quidem
refie picta fit, trifida habeat, diverfàm elfe patet. Flos qüidem fimilis ftquenti
Anglican, fed minor eft, & vafcula ejus ereâa, non tara longa ferie difpofîta, to-
taqùe planta non æque hirfuta & vilcolà eft. '
Folia inferiora fubrotunda, fuperiora vero anguftiora & longiora, nervo medio
vix confpicuo praedita, hirfuta & pilolâ. Calyx ftriatus (decem ftriis virentibus)
pilis longis hirfutus, & Ieviter vifcofus, cujufmodi funt & caules foliaque. Flos
parvus, dilute purpurafceps, petalis obiter divifis, corolla in medio vix confpi-
cua : ftylus trifidus, cirrofus. Vafculum cartilagineum, piriforme, tricapfulare,
fex laciniis, aliarum Vifcaginum inftar, dehi-fcit &femina fundit nigra, papaverea.
Annua eft planfa & erecta, e feminibus, nefcio unde allatis, orta. ' Æftate floruit.
Vafculum extra calycem num. i. integrum, 2. tranfverfim feftum, 3. & 4 .
femina feorfem cufa funt.
Lychnis Lufitanica annua, Bellidis folio, flore purpureo Tourn. Infl. R. Herb;
p. 338. huic valde fimilis eft, fed flores habet majores.
VI SC AGO CERASTE I FOLIIS, VASCULIS
‘P È N Ü U L I S , J N G L I C J T. CCGIX. F. 398:
„ T Y chni s arVenfis Anglica Lok Muftr. Stirp. p. g'j. Pedalis, inquit, gra-
,, ■ -> cilis planta^ unfco utplurimum geniculato cauliculo fiibpingui, parum
„ hirfo, flofculis albis parvis, quinquepartitis donato, & foliolis Auriculae mûris
„ fimilibus, pofitu binis, imo hir&tis, fuperne maculis albis confperfis, e quibus
f, altera duo duplo minora exeruntur, guftanti infipida. In pericarpiis oblongis
„ fernen Papaveris album continetur, fed quia immaturum erat, num colorent
„ mutet, nefcio. Radix gracilis alba. Provenit agro proximo retro safes C. D-
„ Thomas Lücas,- Equitis Colcheftrienfis agri, etiamque alibi in Anglia.” Hsec
Lobelius,- qui primam hujus plantae mentionena fecit, cüjus defcriptionem nonni-
hil commutatam, fuppreflo Audtoris nomine, in Theatrum fuum Botanicum tran-
ftulit Tarkinfonus, lub Lychnide arvenfi minore Anglica p. 638. n. 5: ubi agrum
a Lobelio memoratum, Vocat the Mittfield p. 640.
Lobelius Bene comparât folia Auriculae mûris foliis; eà enim ei fpeciei, quam
Auriculam mûris flore parvo, vafculo tenui - longo vocavit f. Bauhimts, valde
quam funt fimilia. Inferiora quidem oblongo rotunda fimt, fuperiora vero anguftiora
obfervantur, quorum ea, quae in fpica nafcuntur, feu e quibus flores & va-
fcula proveniunt, id1 peculiare habent, quod alterum altero fit femper anguftius.
Tota planta hirfuta eft & vifcofa, & caules quidem pilos breviores, folia longio*
res adhuc & crebriores habent. Fibres & Vafcula, ut fblent multæ vifcagirtes hir-
te, in fpicam digefti nafeuntur, pediculis infidentia ab initio perbrevibus & ere-
(Sfis, dein, quo magis vafcula intumefeunt, eo fenfim longioribus & reflexis, ita
ut vafculum penitüs pendeat, quod tamen ad feminum maturitatem denuo erigi-
tur, tricapfulare & fex laciniis dehifcens, feminaque fundens papaverea, nigra,
reniformia. Calyces decem ftriis- virentibus diftinguuntur, quarum quinque a
laciniarum extremo, quinque vero e harum interftitiis oriuntur & reliquis breviores
funt. Calyces vero in quinque breves lacinias dividuntur, e quibus flores nafcuntur