À T. Hermanno, quantum ego judico, in Tar. Bat. p. 168. & ex Hermanno
a Raja Hifi. Tlant.'Tom. I I I . p. 365. n. 1 2. defcribitur, titulo Ficoidis Africani
lutei procumbentis, longiffimis foliis. „ Hujus, inquit, fernen- terræ injeftum,
„ poftquam intumuerit, in duo craflîufcula orbiculata folia laxatur, e. quorum fî-
„ nu alia atque alia Temper libi invicem oppofita egrediutitur. Hæc, ubi adole-
„ fcunt, longitudinem & craffitiem digiti nonnunquam excedunt. Rigida vero &
„ glauca non funt, ut in praecedenti fpecie (Ficoide Africana ereEta tefetifolia,
„ floribus albis umbellatis) fed mollecula, flaccida, viridia, rep'entia, teretia, ali-
„ quando trigona & in obtufum depreflùm quafique enfiformem mucronem abeunt,
„ brevibus quibufdam eminentiis, quafi dentibus, nunc ex horum medio, nunc
„ prope exortum, nunc ad ipfas extremitafes protuberantibus. Caules ex unica ra-
„ dice,quæ parva, albida & fibrofà eft, profert ut plurimum tres quatuorve, fêd
„ perbreves & denfa foliorum conjugatorum ferie circumdatos. Ex horum alis pro-
„ dit dos pediolo femidigitali innixus, magnitudine florisTaraxaci, inter initia totus 1
„ luteus, &, ubi flaccefcere incipit, ruber aut coccineus. Multis confiât anguftis
„ petalis & intermediis aliquot tenuiffimis filamentis, velut difco. Hæc ad Solis
,, accelïùm in orbem expanduntur, ad receflum yero contrahuntur. Fruâus con-
„ gèneribus lîmilis eft, multicapfularis & orbiculatus,magnitudine cerafum æquans,
„ continens femina parva fpadicea, dura. Solum amat laxum, fîccum & areno-,
„ fum ; udum, compadtum & pingue afpernatur.
sQuæ defcriptio noftræ plantæ bene refpondet, nifi quod folia tam craffa non
fint, 8c quod denticulis deftituantur : mihi quidem taies nondum obfervati, 8c
forte vel tam exigui fûnt, ut facile non confpiciantur, vel nonnunquam tantum
adfunt, vel in juniore tantum planta obfervabiles funt. Nec vero, præter tuBer-
cùldfi quid foliis infperfum, confpicuas eminentias figura ejus monftrat, quam,
quohiam junioris plantæ nafcendi modum exhibèt, ex Delineationibus Herman-
nianis hic addere lubet, juxta quam vafculum noftræ plantæ feorfum expreflùm
eft. Vocatur autem ibi, Ficoides Africanum folio longiflîmo, nonnunquam denticulate,
flore lutéo, prout 8c'ad Calcem Tar. Bat. in Cotai. Tlant. nondum. æri
mcijarum habetur, 8c fimile pæne nomen, ab Hermanno procul dubio profeftum,
in Hort. Beaum. ofto annis ante Paradifum Bat. impreflo legitur, nempe Ficus
aizoides Africana, folio triangulari longiflîmo, 8c aliquo modo denticulate.
A Tetivero Gazoph. Tab. Tl-fig- 10. rami pars fuperior exhibetur, in qua figura
petala nimis angufta nimifque reflexa furit. In Cat. n. 482. vocatur, Ficoides
Capenfis folio triangulari, flore luteo, intus pallido. Sola nomina funt:
Ficoides Africana flore luteo procumbens T ein. H. vt. Bof. Ann. r 699. iid 1 ^03.
Ficoides feu Ficus aizoides Africana procumbens major, foliis teretibus, longiori-
bus glaucis Volck. Flor. Nor. p. 165. After Africanus corniculatus Schwer. Cat.
Ficoides Afra folio triangulari longiflîmo, marginibus obtufîoribus, flore amplo,
intus pallide luteo, extus linea rubra longa picto Boerh. Ind. Alt.-p. 28g. n. 6.