Obfervandum autem a diflo Plukenetio Ficoidis genus nimis late extendi, &
Tunam, Cereum ac Melocaflum eo ab ipfo referri. Notandum porro ejus fpe-
ciei, quas Ficoides Americanum feu Cereus minimus ferpens Americanus ipfi
dicitur Aim. p. 148. Tab. 158 .fig. 6. (lores ipfi obfèrvatos, quos verbis ac fenten-
tiis alte petitis defcribit Mant. p. 76. ubi fè continere non potuit, quin nova im-
ponerit nomina: Solfuga, Mifophcebus, Noftiluca, &c. Equidem minime tantos
ac tam fpeciofbs (lores proferunt Mefhmbrianthema noftu florentia, ac Cereus ifte,
minime tarnen dubium eft, quin, fi hac cognoverit Plukenetius, peculiaria quaedam
nomina (forte Miranox, vel Miraluna, ficuti Mirafol Mant. p. h i .) ipfis appro-
priarit. Quamvis conjicere liceat Breynio conftitifTe de noflu fiorentibus fpecie.
bus, cum plerarumque (lores circa meridiem explicari fcripferit, non tarnen appa-
ret, eum recênfijilïë aliquam in fuis fcriptis fpeciem noflu florentem.
Nunc fi optio detur, ego Mefëmbrianthemi nomen praeferrem Ficoidis appel-
lationi. Nam cum Ficus Indica male dicatur Ficus, immo nec Opuntia bene,
quorfum ergo Ficoidis denominatio, an ad Ficum vulgarem ? inter quam Sc Me-
fembrianthemum qusenam eft fimilitudo ? an in fblo fruflu ? certe claudicans.
Mefèmbrianthemi itaque appellatio congruit plerifque hujus generis Ipeciebus,
quamvis non omnibus. Si quis autem incongrue appellari ita cenfeat noftu do-
rentes fpecies, per me licet, Nyfterianthema eas voeet, & novum genus inde faciat,
qui volet, cum Sc differentia reperiantur, quibus generice a Mefembryanthemo di-
ftingui queat, modo eae fint conftantes, & in omnibus reperiantur Ipeciebus. In tribus
quidem, quas examinavi, ipeciebus, fruflum in quatuor tantum loculamenta di-
vifiim obfervavi, florem vero evidentius, quam in aliis, monopetalum, annulonem-
pe ad bafim connexum & integrum. Sed tum diftinguere oportet & eas fpecies, quae
fruflus gerunt pluribus, quam quinque loculis, diftinflos. A t hoc commode fieri non
poteft,eum in utroque genere non alia differentia,quam fruflus cellularum numerus
diverfus reperiatur,cumque inter quinquecapfulares fint quaedam fpecies habitu &
facie multicapfularibus fimiles, & alia lpecies fit quadricapfularis, nempe Mefem-
bryanthemum tortuofum, foliis Sempervivi congeftis, quae coUgenerem & fibi
valdequam fimilem fpeciem habet, nempe Mefembryanthemum tortuofum, foliis
Sempervivi expands, cui fruflus in quinque loculamenta divifus, quae inquam
fpecies invicem tam fimiles flint, ut, nifi a curatius infpiciente, diftingui neque-
ant, proinde confultius videtur, immotum hoc genus relinquere, quam floribus,
foliis, nafcendi modo Sc toto habitu tam fimiles plantas in tam femota genera re-
jicere. Quapropter ego quidem in uno Mefembryanthemi genere acquiefco,
fcribendo id per y , ut alius fenfus & derivatio emergat. Flos nempe cui embryo
eft in medio; quod licet innumeris aliis plantis contingat, non tarnen id eodem
modo, ac in hoc genere, fit, ut nempe flos non tam inhaereat fummo fruftui, quam
ab ipfius capite feu parte fuperiore arfte perforetur, & tam tenaciter medio em-
bryoni, (quod ad ejus augmentum ex vafculi circulo vel annuli juxta calycem ve-
ftigio apparet) circumnafcatur, ut abfque lacetatione in plerifque fpeciebus avelli
nequeat. Atque haec de nomine.
Flos hujus generis natura plenus eft, e plurimis nempe petalis anguftis radia-
tim, Afteris inftar, expands conftruflus, regularis, figurae rofaceae. An vero
monopetalus vel polypetalus did mereatur flos, non ufque adeo planum eft.
Super
Super, vel potius circa fruflum quidem is locatur & fuper eo temper marcefcit,
inque fpeciebus aliquot totus extrahi poteft, annulo quodam in bafi terminate, e
quo petala & ftamina egrediuntur, in plerifque vero reliquis, iis ptaelertim, quibus
-filamentofi flores, fpeciebus annulus ifte confpicuus non eft, & adeo tenaciter
fummo fruflui ftyloque medio cohæret, ut abfque laceratione avelli nequeat flos.
.Ceterum (loris petala, vel fi mavis fègmenta, vel minus numerofa funt & omnia
ejufdèm fere magnitudinis & figurae obfervantur, vel magis numerofa funt & ma-
gnitudinem habent diverfam, ea nempe quae marginem efllciunt, longiora. flint &
latiora, quæ vero interiora occupant, anguftiora fiunt & breviora, tandemque in
capillamenta, quibus ftamina inlident, abeunt, cum in illius generis flore interiora
petala tenuia deficiant, ftamina vero non difperfâ, fed unà in capitulum ali-
quod collefla obferventur. Non raro tarnen fieri folet, ut & filamentofi flores
ftamina in capitula collefla habeant, & qui proprie non filamentofi funt, petalis
tarnen abundant, ftamina difperfâ gerant.
Fruflus viridis, craflus & fucculentus eft ab initio, ad feminum vero maturi-
tatem contrahitur, & nunc angulofus fit, nunc fubrotundus remanet, temper vero
in fungofam aridam fubftantiam lubfufcam abit, figurae variæ, modo enim turbinat
e , modo rotundus, modo ex rotundo deprellhs obfervatur, fuperficie nunc lævi
&vàequabili, nunc plus minufve angulofà. Parte fua inferiore carnofhs eft,
jfuperiore in plura loculamenta, femina plurima exiguà arenofa continentia, divifus.
Quæ loculamenta, ut' fupra demonftratum eft, in quibufdam fpeciebus
quatuor, in plurimis aliis quinque, in non paucis his multo plura obfervantur.
Quot funt loculamenta, tot obfervantur ftyli breves reclinati, crafliufculi, fum-
muffi fruflum coronantes & veftigia radiata, ad fruflus ufque maturitatem, relin-
quentes: A t calycis folia, nifi in quadricapfularibus, non refpondent numéro lo-
culamentorum, licet enim quinquecapfularia vafcula quinquefoliata obferventur,
tarnen in multicapfularibus fêgmentorum calycis numerus minime augetur, fed il-
lörum inftar quinquefoliata plerumque manent vafcula. Quin & linguæformia
Mefembryanthema, quæ plures, quam quinque, feminum loculos habent, calycem
habent in quatuor tantum fegmenta divifum. Hate vero calycis fegmenta ab initio
e fuperiore fruflus parte nafeuntur, procedente vero tempore, quo magis fruflus
intumefeit, eo a fummitate magis recedunt in permultis fpeciebus foliola ilia, &
tandem plane corrugata difparent.
Rami& folia conjugata, craflaik fucculenta funt, apoda & avenia, lævia plerumque,
quandoque afpera, nonnunquam micis cryftallinis afperfa & fubinde
multis punflis, imperviis tarnen, notata.
Hujus generis fpecies Hermannus dividit fruflus refpeflu in quinquecapfulares
Sc multicapfulares: illius generisduas frqflu pirifbrmi majori, quinque fruflu pi-
riformi minori, très vero fruflu orbiculato recenfèt ; hujus generis alteram fruflu
màjori, alteram fruflu minori notât. His addi poflhnt, quæ fruflus habent in
quatuor tantum cellulas divifbs. A lia differentia a modo nafcendi fuppetit Sc fo-
liorum figura, dum vel frutefeentes, vel (effiles herbaceæ Sc humiliores obfervantur,
folia vero vel latiora funt planaque, vel teretia, vel triangula, vel medio
modo formata, fuperne nempe plana, fiibtus autem rotundata, quo figura obtufè
triquetra efficitur, quæ Auftores non fàtis advertentes pafiim teretibus annume-
M m m raverunt.