Foliis brevioribus & nonnihil latioribus, obfcurius virentibus, ab imo ad fum-
mum fere ufque ferratis, floribus in Ipicis numerofioribus, paullo fèrius apparen-
tibus, & quod planta nonnihil minor fit, a Virga aurea novae Angliae, rugofis foliis
crenatis flbm . differt. Utraque, tam hsec, quam ilia, foliis latioribus a vul-
gari Virga aurea Americana hirfuta diftinguitur.
In margins fpicarum figura prima & fecunda floridi racemuli, tertia & quarta
flores, quinta & fexta femiflofculi, feptima & ofitava flofculi, caulis etiam pars
media & folium inferius lèorfum appifta lunt.
Sponte nafcitur in Virginia & Carolina : Septembris medio apud nos floret
Forte hsec eft, quam Virgam auream Novse Anglise, rugofis foliis crenatis, obfcurius
virentibus dixit Hermannus Flor: Lugd. Bat. p. 25.
VIRGA AURE A CAROLINENSIS, LINARIÆ
' M O N S T E S SU L AHÆ F O U I S T. CCCVL F 393.
BIcu b i t al i b us & altioribus furgit caulibus reclis, digitum minorem ver-
fus radicem craffis, teretibus, inferius rubentibus, ftriatis, fuperiora verfus
fenfim tenuibribus, foliis ab imo ad fummura ufque crebris, peranguftis, non crenatis,
veftitis, Linariæ Monfpelfulanæ odoratse J. B . fimilibus, verum non gla-
bris, fed fubhirfiitis. Qui caules verfus fîimmitatem frequentes emittünt ramulos
virenfes pyramidatim digeftos, quos frequentia item folia reliquis fimilia, fed bre-
viora & anguftiora, cingunt, quorum cymis flores modo unüs, modo plurës inna.
fcuntur, parvi, calyce praediti oblöngo gracili, fquamöfo, quo continentur lèmi-
flofculi pufilli flavi (figura 1. feorfum) & flolculi (figura 2. & 3.) non ftellatim
divifi, ut in äliis fpeciebtis, fed ihtegri in fummitat-e, ab altero latere claufi,
ab altcro àpertf, midc ftylus erumpit in duo cornicula longiufcula divifus, cu-
jufinodi etiain ftylo femiflolculi gaudent. Flofculi ac femiflofculi feminibus in-
fident brevibus, päppö tenui termiiiatis.
Folia, quæ in imo caule nafcuntur, figuram habent eandem cum iis, quæ medium
caulem occupant, nec ab iis différant, nifi quod aliquanto breviora & ob-
tufiora fint. Saporem habent fimilem, vel eundem plane cum Conyza Cana-
denfi annua acri alba, Linariæ folio Bocc. Rar. p. 85. Tab. 46. i. e. Virga aurea
Virginiana annua Zan. Inft. R. Herb.p. 484.
ln Hibernacülo Elthamenfi floruit anno 1727. Novembris fine, cumque tam
fero flores pro,tulerit, dubium mihi vifum, num flofculi elîènt naturales, & an
non alia tepidïofe têmpeftate, flofculorum aliorum inftar aperirentur, fi nempe
maturras floreret.
Nulla fëre eft ex nötis Virgæ aureae fpeciebus, quæ huic compara» queat. Virga
aurea longiffimis & anguftiflimis foliis Hiß. Oxon. Tart. III. p. 124.n. 10. &
Virga aurea floribus fiftulolîs, Senecionis inftar, foliis anguftioribus, non ferratis
Morif. Ibid. p. 125. 'n. 27. quæ aliquam in titulo fimilitudinem habent, quam
longe â noftra différant, defcriptiones earum, licet nimis breves, docent
V I R G A